हरवलेला किनारा

का कधी दिसला न मजला शुक्रतारा?
शोधण्या माझा हरवलेला किनारा

अंतरीचे दु:ख मी सांगू कुणाला?
एकही नाही मनीचे जाणणारा

नवग्रहाची मी पुजा करतोच आहे
देव जाणे काय नियतीचा इशारा

संपदा माझी जरी गडगंज आहे
आज ती भासे मला फापट पसारा

का असे बेबंद झाले गुंड सारे?
कोण त्यांना पाळणारा, पोसणारा?

अर्थशास्त्री भांडवलवादी कसे हे?
राहतो प्यासा भुकेला राबणारा

कायदा उलटाच येथे, तोल जाता
होतसे बदनाम प्याले झोकणारा

वार उलटे लाचखोरांचे असे की
सत्त्यवादी जाहला "आण्णा" बिचारा

का उगा "निशिकांत" मृत्त्यू स्त्रीभ्रुणाला?
देव जाणे काय त्यावरती उतारा

निशिकांत देशपांडे. मो. नं. ९८९०७ ९९०२३
E Mail :- nishides1944@yahoo.com

उशीर झाला

कुणासवे मी किती जुडावे कळावयाला उशीर झाला
लपून काटा उरात होता रुतावयाला उशीर झाला

उधार होती खुशी मिळाली, तिचाच आधार घेतला मी
निवांत होतो, फुगा भ्रमाचा फुटावयाला उशीर झाला

सभोवती चेहरे नशीले, सजून येता सुखावलो मी
कुरूपता जी दडून होती दिसावयाला उशीर झाला

तणाव होता, अनेक घटना घडू नये त्या कशास घडल्या ?
प्रयत्न केले हजार, आठव पुसावयाला उशीर झाला

गहाळ झाले नशीब माझे, मरावयाच्या अधीच मेलो
चुकून केंव्हा हसून थोडे जगावयाला उशीर झाला

क्षणात उंचीस गाठताना, कुणास कोणी दिलाय टेकू
शिड्या कुणाच्या मला न रुचल्या चढावयाला उशीर झाला

कशास आता उगाच गेली? झुकून कबरीसमोर माझ्या
नशीब खोटे, हवेहवेसे घडावयाला उशीर झाला

वयस्क हाती कशास प्याला? नशेत "निशिकांत" झिंगण्याला
पिऊन थोडी, खुशालचेंडू बनावयाला उशीर झाला

निशिकांत देशपांडे. मों नं. ९८९०७ ९९०२३

E Mail :-- nishides1944@yahoo.com

प्रतिसादाची अपेक्षा

अपूर्ण स्वप्ने उरी हजारो

अपूर्ण स्वप्ने उरी हजारो रडावयाची, हसावयाची
करावया पाठलाग त्यांचा हवी तयारी उडावयाची

सुडोल बांधा, सतेज कांती हवीहवीशी जगास सा-या
उगाच का जाहिरात करता उद्याच गोरे दिसावयाची ?

तणाव इतका प्रचंड आहे उदास सारे सभोवताली
अनेक करती उगाच धडपड क्लबात जाउन हसावयाची

चढाव गेला, उतार आला, तनामनाने विरक्त व्हावे
जडीबुटीने कधी उभारी मिळेल का वाढत्या वयाची ?

वृथाच लंबोदरास केल्या नमून मी सर्वदा विनवण्या
प्रसन्न नाही कधी, तरीही मलाच उर्मी पुजावयाची

नसून चणचण, असून अडचण,घरात माझी जयास वाटे
तयास सांगा मला न इच्छा अता जराही जगावयाची

दिवाळखोरी घरात येता, नवीच मजला खुषी मिळाली
यतीम झालो मला न आता जकात आहे भरावयाची

जमेल तैसे जगून झाले झकास सारे म्हणून हसतो
उगाच नाही मला कुणाची कधी शिकायत करावयाची

विचार दोलायमान माझे, समुद्र "निशिकांत"ला खुणावी
पुन्हा उसळली मनातली ती जुनीच आशा सरावयाची

निशिकांत देशपांडे मो. नं. ९८९०७ ९९०२३

ये भिजव माझ्या मनाला (से मिसरी ग़ज़ल)

शांतता छळते मला, तू वादळे उठवून जा
ये भिजव माझ्या मनाला पावसा बरसून जा

तप्त सूर्या कैद केले आज मेघांनी असे !
आस रुजली पावसाची स्वप्न नयनी छानसे
नाच मयुरा तू पिसारा अंगणी फुलवून जा
ये भिजव माझ्या मनाला पावसा बरसून जा

वावरे मरगळ अशी का? तापल्या धरतीवरी
या नभांनो या जराशा घेवुनी हलक्या सरी
गंध मातीचा जगी या तू मृगा पसरून जा
ये भिजव माझ्या मनाला पावसा बरसून जा

वाट बघती सर्व ज्याची तोच तो मधुमास तू
वृद्ध अन प्रेमी जनांचा, बालकांचा खास तू
हिरवळीने तू धरेला श्रावणा सजवून जा
ये भिजव माझ्या मनाला पावसा बरसून जा

वेदना गडगंज होत्या हास्य मजला पारखे
सूर विरहाचेच होते छेडले मी सारखे
मेघमल्हारात जगणे शारदे शिकवून जा
ये भिजव माझ्या मनाला पावसा बरसून जा

रागिनी सजल्या सवरल्या षड्ज धैवत लागता
शब्द भिजले, जाणिवांना शुद्ध कांही लाभता
गात तू "निशिकांत" गाणे जीवनी हरवून जा
ये भिजव माझ्या मनाला पावसा बरसून जा

निशिकांत देशपांडे मो.नं. ९८९०७ ९९०२३

जमते तुला कसे गं?

एकांतवास जगणे जमते तुला कसे गं?
कोषात बंद झुरणे जमते तुला कसे गं?

बोलावता तुला मी, लाजून दूर जाशी
स्वप्नी नजीक असणे जमते तुला कसे गं?

चाहूल लागता तव उघडून दार बघतो
मृगजळ बनून दिसणे जमते तुला कसे गं?

केले वजा तुला जर आयुष्य शुन्य माझे
शुन्यात शुन्य बघणे जमते तुला कसे गं?

पहिल्याच कटाक्षाने घायाळ जाहलो मी
तडफड बघून हसणे जमते तुला कसे गं?

म्हणतात प्रेम वाहे सरिते समान वेगे
थोपून भाव धरणे जमते तुला कसे गं?

बालिश मला म्हणूनी परिपक्व भाव दावी
वेळे अधीच पिकणे जमते तुला क्से गं?

तुज ठेच लागता मी कण्हलोय आर्ततेने
मम वेदना विसरणे जमते तुला कसे गं?

यात्रेत शेवटीच्या डोळे हजार ओले
लपवून नेत्र पुसणे जमते तुला कसे गं?

झाडा वरील घरटे होते जरूर अपुले
सोडून त्यास उडणे जमते तुला कसे गं?

श्रींमंत हात धरला "निशिकांत" पूस तिजला
हर्रास होत विकणे जमते तुला कसे गं?

कशास रुजली फिरून आशा ?

कशास रुजली फिरून आशा मनात माझ्या जगावयाची?
असून पांगुळ बुलंद इच्छा हवी कशाला उडावयाची?

जरी जुना मी, जुन्यात रमणे नकोनकोसे मलाच वाटे
मला प्रतिक्षा, हवीहवीशी नवीन स्वप्ने पडावयाची

करून झाली नवीन व्याख्या सुखात जगणे कसे असावे
तुझ्या सुखास्तव निरांजनासम हवी तयारी जळावयाची

पुरे पुरे हे टुकार जगणे उजेड मजला नको अता पण
दिव्यास आज्ञा कुणी करावी? जगात माझ्या विझावयाची

स्मशानभूमीत काष्ट विकणे असेल पेशा जया कुणाचा
जगावया तो करी प्रतिक्षा कुणी उद्याला मरावयाची

विकून देशा कुठे निघाले अकांड तांडव करीत नेते?
सलाम त्यांना झुकून करणे परंपरा मी जपावयाची

तपास करण्या लवाद बसले तरी खुशीतच लबाड कोल्हे
लवाद म्हणजे विशेष संधी उसात त्यांना लपावयाची

खिशात दमडी कधीच नव्हती तरी कलंदर बनून जगलो
उदास वारा तयात नव्हती मजाल मजला शिवावयाची

विकार "निशिकांत"ला जडावा दवात ओल्या कळ्या फुलांचा
पहाट आता कवेत घ्यावी मनात उर्मी भिजावयाची

निशिकांत देशपांडे मों. नं. ९८९०७ ९९०२३

E Mail:- nishides1944@yahoo.com

प्रतिसादाची अपेक्षा