तुम्हा पसुनी मी लपावे कुठे?

नका आठवांनॉ छळू एवढे मज, तुम्हा पसुनी मी लपावे कुठे?
हजारो दिशांनी तुझी हाक येते, तुझा हात सोडून जावे कुठे?

अता वृध्द माता पित्यांचा मुलांना नको भार, त्यांनी जगावे कसे?
मुळांनीच आधार वृक्षास दिधला, अता उन्मळूनी पडावे कुठे?

करायास, पंचायती, न्याय बसल्या, सुळी प्रेम गेले सजा ही कशी?
कसे मख्ख बसले बघा रामशास्त्री, अता प्रेमिकांनी दडावे क्य्ठे?

तिचा जन्म आम्हा नकोसाच असतो, गळे घोटतो रोज गर्भाशयी
अशा स्त्रीभ्रुणांनी मुक्या वेदनांना, कधी व्यक्त करण्या रडावे कुठे?

नको दु:ख आम्हा, नको त्यागही पण, सुखांची गुलामी बरी जीवनी
अशा संस्कृतीतून अन्ना हजरे, पुन्हा या जगी सापडावे कसे?

नसे चक्रधारी कुठे कृष्ण आता, करी बासरी फक्त असते सदा
नव्या कौरवांना जरा धाक नाही, अता द्रौपदीने बघावे कुठे?

गळा माळ कवड्यामधे ओवलेली, भिकारीच ते मागती जोगवा
पुढे प्रश्न "निशिकांत" अंबेस पुजण्या, खरे भक्त आता मिळावे कुठे?

निशिकांत देशपांडे मों. न. ९८९०७ ९९०२३

E Mail---- nishides1944@yahoo.com

सोडल्या होत्या खुणा

प्रेम मी हळुवार केले सोडल्या होत्या खुणा
पौर्णिमेच्या चांदण्याने नाहल्या होत्या खुणा

दोन ज्योती तेवताना पाहता नेत्री तुझ्या
स्नेह ओलावा बघूनी उजळल्या होत्या खुणा

ओठ का बोलू न शकले जाणतो मी अंतरी
बोलक्या डोळ्यात तुझिया पाहिल्या होत्या खुणा

गोफ विणण्या घेतले मी प्रेम धागे रेशमी
का मुलायम त्या क्षणांच्या काचल्या होत्या खुणा?

एकटा चालून थकलो अडकलो शुन्यात मी
मृगजळाच्या पाठलागी धावल्या होत्या खुणा

दु:ख ना भेटो तुला जे नांदते माझ्या घरी
दु:ख रडले काल जेंव्हा गवसल्या होत्या खुणा

दु:ख ताजे होय हलके, वेदना स्मरता जुन्या
का असा नासूर दुखरा जाहल्या होत्या खुणा

दोन प्याले रिचवले मी भूतकाळा विसरण्या
जाहले उलटे, नशेने नाचल्या होत्या खुणा

चार खाण्या घास बसलो भूक माझी पेटली
का अशा ताटात कडव्या वाढल्या होत्या खुणा

काय हा "निशिकांत" इतका राग धरला तिजवरी?
फेकताना केर कचरा झाडल्या होत्या खुणा

निशिकांत देशपांडे मों. नं. ९८९०७ ९९०२३

E Mail -- nishides1944@yahoo.com

श्रावण आला

रिमझिम बरसत चिंब भिजवण्या श्रावण आला
कुजबुज कानी गूज उकलण्या श्रावण आला

हिरवे मन अन हिरवे तनही मोहरलेले
आनंदाचे बीज रुजवण्या श्रावण आला

काय मयुरा झाले मोदे नाचत असतो?
मोर पिसारे मस्त फुलवण्या श्रावण आला

सुर्यास्ताचे काळोखाचे भय ना आता
अंधराला लख्ख उजवण्या श्रावण आला

संथारा (*) व्रत चालू असता मन डळमळले
जगण्याचा उद्देश सांगण्या श्रावण आला

सरता श्रावण हुरहुर वाटे, खिन्न मनी मी
प्रश्न मनी का व्यर्थ परतण्या श्रावण आला?

अंतर्मुख कोषात पुरे जगणे "निशिकांता"
बंद मनाचे दार उघडण्या श्रावण आला

(*) संथारा हे जैन धर्मियांचे एक व्रत आहे ज्यात मृत्त्यू येईपर्यंत उपवास करतात

मागणे मागतो मी

तुझ्या सावलीला किती शोधतो मी
जगा वेगळे मागणे मागतो मी

कशाला भरावे नवे रंग आता?
तुझी भावमुद्रा मनी कोरतो मी

निखारे तुझ्या वेदनांचे उशाला
तरी स्वप्न बघण्या जरा झोपतो मी

वृथा आठवांची नको जळमटे ही
स्वतःलाच हळुवार कुरवाळतो मी

नको चांदणे अन नको तारकाही
पसा एक अंधार कवटाळतो मी

नको येत जाऊस वस्तीत माझ्या
तुझ्या भेटण्याने घायाळतो मी

फुलावे सदा हास्य ओठी म्हणूनी
उसासे, तुझ्या वेदना चोरतो मी

पुरे जीवना भास आनंदण्याचे
अपेक्षा मनातील चुरगाळतो मी

तुझे ध्यान "निशिकांत" कोठे हरवले?
लिहाया ग़ज़ल अक्षरे शोधतो मी


निशिकांत देशपांडे मो.नं. ९८९०७ ९९०२३
E Mail-- nishides1944@yahoo.com

रुजल्यात गोष्टी

मनी कालच्या मस्त रुजल्यात गोष्टी
उद्याच्या कशाला करव्यात गोष्टी?

तुझे दु:ख आहे तुझ्या एकट्याचे
जगाला तुझ्या का कळव्यात गोष्टी?

झिझावे जरी लागले आपणाला
तरी चंदनाच्या नसाव्यात गोष्टी

असूदेत काटे बगीच्यात लाखो
सुगंधी फुलांच्या फुलाव्यात गोष्टी

मुले पाहती रोज निंजा हटोरी **
जिजाऊ-शिवाच्या हरवल्यात गोष्टी

गटारीस चर्चा कशाला दयेची?
चिकन बोकड्याच्या असाव्यात गोष्टी

किती धुंद बेधुंद जगलोत आपण !
सुवर्णाक्षराने लिहाव्यात गोष्टी

कुणाला नको त्रास मम आठवांचा
सवे माझिया त्या सराव्यात गोष्टी

वियोगात "निशिकांत" जगसी कसा रे?
मनाशी मनाच्या दुराव्यात गोष्टी

** कार्टून शो मधील पात्रे

निशिकांत देशपांडे मो. नं. ९८९०७ ९९०२३

E Mail -- nishides1944@yahoo.com

गोडवा सासू सुनेतिल ( हज़ल )

गोडवा सासू सुनेतिल खास होता
चांदणे होते खरे की भास होता

का म्हणे सासूस आई सून, कळले
साखरेतुन कारल्याचा घास होता

शांत असतो, बायको वागो कशीही
राग येण्या तो कुठे दुर्वास होता?

वाघ होता तो जरी कार्यालयीचा
बायकोचा तो घरी तर दास होता

बोलते कृत्त्यातुनी,मज छान कपडे
आणले पोळ्यास हा उपहास होता

ती जरी बाहूत होती, मैत्रिणींचा
पाहिला स्लाईड शो, फर्मास होता

गैर का "निशिकांत" आहे राग त्यांचा?
सभ्य तू असशील ठरला भास होता

निशिकांत देशपांडे. मो.नं. 98907 99023
E Mail -- nishides1944@yahoo.com

दीप कोणी लावला?

काहुराने विझवलेला दीप कोणी लावला?
कृत्त्य हे तर गारद्यांचे नेम धरण्या चांगला

साधला मी स्वार्थ नाही आपुल्या परक्यासवे
फायदा पाहून जो तो मजसवे का वागला?

वारुळाला खोदले पण साप ना दिसला कुठे
शोध घेता खूप त्याचा अस्तिनीतच गावला

कोरडी आकाशगंगा थेंब पाण्याचा कुठे?
फक्त शोभा अंबराची पाहणारा भाळला

मेद रावांची समस्या, वेगळी रंकासही
वाळलेला जो अधीचा, तो अजूनच वाळला

किर्तनाचे, प्रवचनाचे पेव फुटले आज पण
भेटला मज एक नाही धर्म ज्याने पाळला

का विटेवर फेकलेल्या तो उभा आहे असा?
भक्तिरंगी रंगल्यांना तो कधी ना पावला

वाचल्या निवडून गजला, दाद श्रोत्यांची कशी !
वाहवा टाळ्या न देउन आरसा मज दावला

बस पुरे "निशिकांत" देणे पाप पुण्याचे धडे
देव आहे झोपला अन दैत्त्य आता जागला

निशिकांत देशपांडे मों. नं. ९८९०७ ९९०२३

E Mail:-- nishides1944@yahoo.com

भास नुसता

दु:ख सरले, चल जगू मधुमास नुसता
चांदणे आहे खरे की भास नुसता

लोक म्हणती काय याचे भय मनाला
जीव घेई कोंडलेला श्वास नुसता

गुंतले मन मोहजाली पण तरीही
दाखवाया घेतला सन्यास नुसता

धाडले वृद्धाश्रमी तिज तूच ना रे !
माय मरता क्षौर हा आभास आहे

राजपुत्राला फुकाचे लाख मुजरे
बाप पुप्ण्याईच पुंजी, खास नुसता

सर्व नाही या जगी लुटण्यास तुम्हा
सोड सुमने, लूट चोरा वास नुसता

काय ती अश्वासने अन भूल थापा
शुन्य करणी, भाषणी फर्मास नुसता

मातल्या सेना ब्रिगेडी का कळेना
मार्ग गांधीचा म्हणे बकवास नुसता !

काळजी :निशिकांत" विश्वाची पुरे रे
का उगा डोक्यास तुझिया त्रास नुसता?

निशिकांत देशपांडे मों. नं. ९८९०७ ९९०२३

E Mail :-- nishides1944@yahoo.com

हात तू हाती दिला जो

मी तुला जे स्वप्न दिधले ते कधी विरणार नाही
हात तू हाती दिला जो तो कधी सुटणार नाही

काळजी कसली उद्याची? वर्तमानी धुंद असतो
आजचा जो आज आहे, तो उद्या असणार नाही

का उगा आभूषणे अन हौस सजण्याची असावी?
फूल नकली कागदी, फुलपाखारू बसणार नाही

औट घटकेचे ग्रहणही सूर्य चंद्रा पीडिते पण
मी सदा खग्रास ग्रहणी नांदतो, कण्हणार नाही

काच पुसतो स्वच्छ करतो रोज तो कंदील मी पण
मंद ज्योतीने तयाच्या तम कधी सरणार नाही

पाहिले मृत्त्यूपथावर टोल नाके डॉक्टरांचे
काय लुटण्याची त-हा ही ! मी पुन्हा मरणार नाही

का हि-याची कीड आहे लागलेली कोळशांना?
दंश हा मोठेपणाचा या क्षणी दुखणार नाही

झिंगणे, पीणे, बहकणे नवपिढीला दोष कैसा?
लाड इतके लेकरांचे, कानही पिळणार नाही

ना कळे "निशिकांत" गाणे, फक्त श्रवणाने कधी
आवडे ठेका परंतू सम कधी कळणार नाही

निशिकांत देशपांडे मों. नं. ९८९०७ ९९०२३

E Mail :-- nishides1944@yahoo.com

इरादा

नको भेट आता असूदे दुरावा
असा मी इरादा कितीदा करावा

पुरे दु:ख आता उगाळून पीणे
जरा थांब, प्याला कितीदा भरावा?

कवडसा नको आज अंधार दे तू
सुवर्णाठवांचा मिटूदे पुरावा

नको दु:ख आता नको प्रेम करणे
झरा वेदनांचा किती हा झरावा?

तुझा हात सुटल्या क्षणी डाव सरला
वृथा श्वास आता कशाला उरावा?

तिच्या निर्णयाने जगूद्या मुलीला
पिता सांगतो तो तिने का वरावा?

उभ्या डोंगराला पुरेसे खसूद्या
जरा गर्व, तोरा तयाचा हरावा

किती पानगळ ही! दिसे बोडखा तो
वसंतात हिरवा पुन्हा थरथरावा

भ्रमंतीत "निशिकांत" चुकल्यात वाटा
खरा मार्ग समजून आता धरावा

निशिकांत देशपांडे मों. नं. ९८९०७ ९९०२३

E Mail :-- nishides1944@yahoo.com

ही जगाची रीत नाही

मीच वेडा, पीत नाही
ही जगाची रीत नाही

जी मजा शुद्धीत आहे
ती नशा, धुंदीत नाही

सोडुनी घर भूत गेले
एकही पण शीत नाही

पोट भरण्या कष्ट करतो
पींड मी उचलीत नाही

पाहिजे बस एक धक्का
दूर आता जीत नाही

राहण्या झोतात केंव्हा
ढोल मी बडवीत नाही

एक खाते दाखवा मज
लाल जेथे फीत नाही

टोचती काटे परंतू
फूल मी तुडवीत नाही

लग्न कंत्राटी करू या
गुंतण्याला प्रीत नाही

आपुल्यांचा त्याग केला
मी अता भयभीत नाही

ऊठ चल "निशिकांत" आता
राम या वस्तीत नाही

निशिकांत देशपांडे मों नं. ९८९०७ ९९०२३

E Mail:-- nishides1944@yahoo.com

जीवन अपुले

संगमरमरी स्वप्न असावे जीवन अपुले
श्रावणधारांचे शिडकावे जीवन अपुले

मिसळू, हरवू इतके आपण, दोघांपैकी
एक वगळता शुन्य उरावे जीवन अपुले

थरथरणाऱ्या पात्यावरच्या दवबिंदूसम
एक तरी क्षण मोती व्हावे जीवन अपुले

तुजविन मी अन मजविन तू हा प्रश्नच नाही
द्वंद्वगिताची चाल बनावे जीवन अपुले

हूल सुखांनी देणे कांही नवखे नाही
दु:खाच्या नक्षीत सजावे जीवन अपुले

ऊन जरासे झेलू आपण डोक्यावरती
वाटसरूंना छाव दिसावे जीवन अपुले

व्यर्थ मुखवटा लावून जगता काय मिळाले?
भूलभुलैय्या झूठ नसावे जीवन अपुले

संध्याछाया दारी येता दु:ख कशाचे?
निशिगंधाने गंधाळावे जीवन अपुले

रजनी सरली "निशिकांता" बघ पूर्व दिशेला
आनंदाने का न फुलावे जीवन अपुले?

निशिकांत देशपांडे मो.नं. 98907 99023
E Mail :-- nishides1944@yahoo.com

पाउस

कोठे गेला? लपला पाउस
येता येता विरला पाउस

वांझोट्या मेघाच्या पोटी,
आस फुकाची, कुठला पाउस !

गरिबांशी देणे ना घेणे
टाटा बिर्ला बनला पाउस

फास कसाया शेतक-याच्या
मानेला, ओसरला पाउस

शुष्क कधी ओल्या दुष्काळी
क्रूरपणाने हसला पाउस

दिंडीमार्गी काय बरसला !
भक्ति रसाने भिजला पाउस

तप्त धरेला हिरवा शालू
भेट कराया पडला पाउस

मल्हाराचा सूर होवुनी
धोधोधो कोसळला पाउस

जंगल, हिरवळ घटली इतकी
"निशिकांता" गुदमरला पाउस

निशिकांत देशपांडे मो.नं. ९८९०७ ९९०२३
E Mail :-- nishides1944@yahoo.com