बंद का दार आहे?

मनाचे तुझ्या बंद का दार आहे?
आता प्रेम कसले? अहंकार आहे

जरी भोवती दाट अंधार आहे
तयाचाच मी हात धरणार आहे

शहाणी न बोलून आहेस तू पण
अबोला तुझा बोलका फार आहे

तुझा स्वार्थ प्रेमातही गुंतलेला
सुखांचा तुझ्या मी गुणाकार आहे

लिहू काय मी आत्मवृत्तात आता?
जगी प्रेम हा एक व्यवहार आहे

मनाने मनाला किती शांतवावे?
इथे वंचनांचाच बाजार आहे

अता सांगतांना मला मीच गोष्टी
उसास्यात मझाच हुंकार आहे

असा आरसा चेहरा टाळतो का?
तिरस्कार माझा पुरस्कार आहे

मनी पालही चुकचुकावी अशी का?
कमी आत्मविश्वास आजार आहे

किती ऐट "निशिकांत"ला शायरीची !
रुहानी ग़ज़ल हा अलंकार आहे

निशिकांत देशपांडे  मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३

हसावयाचा बनाव केला

ज़ुल्क़ाफिया ( दोन काफ़ियाची ) ग़ज़ल.


वेळ पाहुनी खोटे नाटे, हसावयाचा बनाव केला
सत्त्य विकेना बाजारी, मी जरी तयाचा लिलाव केला

उपेक्षिताचे जीवन जगलो, मोजदाद ना झाली माझी
मीच शेवटी असून जगती, नसावयाचा ठराव केला

लख्ख प्रकाशी काळे धंदे, डोळ्यांना हे बघवत नाही
ओंगळ दिसता जरा कुठेही, विझावयाचा सराव केला

हार, फुले अन् नवीन कपडे, थाट पाहुनी कलेवरांचा
मीच मला मग पुन्हा एकदा, मरावयाचा सुझाव केला

पालन पोषण केले ज्यांचे, मावळतीला उडून गेले
आज उलटले माझ्यावरती, कधी जयांचा बचाव केला

दिवाभितासम दडून जगणे, अथवा जगण्या विराम देणे
दोन्ही पर्यायामधुनी मी, मरावयाचा चुनाव केला

मनातले ते स्पष्ट बोलणे, कधी न जमले "निशिकांता"ला
मनास मुरडुन कलाकलाने, जगावयाचा स्वभाव केला


निशिकांत देशपांडे.  मों  नं.  ९८९०७ ९९०२३
E Mail--nishides1944@yahoo.com

बांधले शेले कुणी?

भेटले जे त्यात नव्हते, धर्म शिकलेले कुणी
मंत्र पठणाचेच त्यांना बांधले शेले कुणी?

जन्मले मेले करोडो, ना कुठे पाउलखुणा
मज दिसेना कीर्तिरूपे आज उरलेले कुणी

शेत कसण्या लाज वाटे, शेतकी पदवीधरा
शिक्षणाचे तीन तेरा, का असे केले कुणी?

वेगळे का धुंद असते, विश्व रावांचे असे?
त्या मुजोरांना न दिसते, दीन रडवेले कुंणी

का असा अन्याय केला, भाग्य लिहिताना प्रभो?
नागडे जगते कुणी, सोन्यात मढलेले कुणी

कोण बघतो वाट आता यमदुताची या जगी?
पाहिले मरणाअधी मी, आज मेलेले कुणी

खेटरे पायात नव्हती, कोसले भाग्यास मी
दु:ख कळले पाहतांना, पाय नसलेले कुणी

लाचखोरांच्या विरोधी, पेटला वणवा तरी
खूप येते चीड बघता, षंढ निजलेले कुणी

कुंचल्याने रूप दे "निशिकांत" नवखे जीवना
टाळ नजरा भेटले जर, रंग विटलेले कुणी


निशिकांत देशपांडे  मो.क्र.  ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com

आणले तारे नभीचे

आणले तारे नभीचे, ये घरी, घेवून जा
चांदण्यातिल आठवांना, तू इथे सोडून जा
तू मला पाषाण ह्रदयी का म्हणावे ना कळे
मी मऊ मेणाप्रमाणे, जाणण्या स्पर्शून जा
काय म्हणती लोक याचे भान ठेवावे किती?
श्वास घेण्या मोकळा तू बंधने तोडून जा
आरसा अय्याश आहे, घे सखे तू काळजी
चेहरा बघण्यास अपुला, ओढणी ओढून जा
सोड तू जगणे बघूनी, हस्तरेषा कुंडली
घे भरारी, प्राक्तनाला वाकुल्या दावून जा
आज जो उदयास आला, सूर्य तो आहे जुना
जन्म नवखा, तोच आत्मा, सत्त्य हे जाणून जा
ठेवली मी फक्त मागे, जन्म मृत्त्यू नोंद पण
आत्मवृत्तातील कोरे, पान तू चाळून जा
पुण्य करण्या वेळ कोठे? भूक जळता अंतरी
चित्रगुप्ता ईश्वराला, सत्त्य हे सांगून जा
कोंडले "निशिकांत" का तू दु:ख इतके अंतरी
ओघळू दे आसवांना, मोकळा होऊन जा
निशिकांत देशपांडे मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३

अंतरी ती काचली

बाब छोटीशीच होती, अंतरी ती काचली
मी दिलेली तू फुले का पाठ फिरता फेकली?
तू मला समजून घ्यावे ही अपेक्षा का करू?
तुज नव्हे देवास सुध्दा, नार नाही उमगली
हात मी हाती दिला अन् आज कळले, मी तुझ्या
कासर्‍याशी गाठ माझ्या वेसणीची बांधली
आज का डोळ्यात माझ्या आसवांचा राबता?
तू दिलेल्या वंचनांची पूर्ण गाथा वाचली
जीवनाच्या वाळवंटी ओल नव्हती का म्हणू?
याद येता माय माझी, पापणी ओलावली
तू मला ना भेटण्याच्या, तोडल्या शपथा किती?
येउनी स्वप्नी मनाची तार का झंकारली?
चेहर्‍यावर कैक चेहरे, आम झाली संस्कृती
सत्त्य करण्याला उजागर, जिंदगी मी वेचली
सर्व सर्वांनाच मिळते हे कुणी सांगितले?
तप्त सूर्याला हवी पण प्राक्तनी ना सावली
भूत ग़ज़लांचे छळाया लागले "निशिकांत"ला
मांत्रिकाचा शोध घेते, बायको धास्तावली
निशिकांत देसपांडे मो.क्र.-- ९८९०७ ९९०२३

आहे प्रवास अजुनी

ठेचाळलो तरी मी नाही उदास अजुनी
हा कोणत्या दिशेचा आहे प्रवास अजुनी

विसरून प्रेम पहिले जगणे मला न जमले
धोका दिला तरीही मज तू हवास अजुनी

वृध्दाश्रमात दिसले चैतन्य आपुलेपण
कोमेजल्या फुलांना आहे सुवास अजुनी

दसर्‍यास पारध्यांनी शस्त्रास पूजिले पण
आक्रोश सावजांचा नकळे कुणास अजुनी

विसरून सर्व जावे समजावले मला मी
पण काचतात धागे माझ्या जीवास अजुनी

क्षितिजास गाठण्याला उडतोय मी कधीचा
थकण्यास वेळ नाही माझ्या परास अजुनी

साठीत खूप ग़ज़ला श्रंगार काव्य लिहितो
मी मोजलेच नाही माझ्या वयास अजुनी

शोधात आपुल्यांच्या आयुष्य खर्च केले
दु:खी कुणी न माझ्या दिसले शवास  अजुनी

परकाच वाटलो मी "निशिकांत" का जगाला?
जगणे तृणासवे ना जमले दवास अजुनी


निशिकांत देशपांडे   मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com

देशास भक्ष्य केले

देशातले शिकारी खुर्चीस लक्ष्य केले
राज्यास हाकताना देशास भक्ष्य केले
निवडून येत असता सारे गरीब होते
कमवून वाममार्गे कित्येक लक्ष केले
पैसा अमाप मिळता एकी बरीच होती
स्वार्थास आच येता नवखेच पक्ष केले
झुंडीत लुटारुंच्या सारे मिळून खाती
दिसता कुणी इमानी त्याला विपक्ष केले
नारा असून एकी, गावास आखताना
दलितास मात्र वेशी बाहेर कक्ष केले
संदेश झाड लावा, त्यांनी जगास दिधला
पेरून बी विषारी, निर्माण वृक्ष केले
निवडून आज आले, नेते कसे नशीबी?
मारून देश त्याचे श्राध्दात पक्ष केले
"निशिकांत" जाणरे तू, भोळा समाज आहे
तू का तयास नाही वेळीच दक्ष केले?
निशिकांत देशपांडे  मो. क्र.  ९८९०७ ९९०२३
E Mail---  nishides1944@yahoo.com

जीवना देणे तुझे देवून झाले

जीवना देणे तुझे देवून झाले
कावळ्यांना पिंडही वाढून झाले
सावली गेली कुठे? बोलू कुणाला
चार भिंतींना व्यथा सांगून झाले
जाणते मी देह विक्रय पाप आहे
याच जन्मी नर्कही भोगून झाले
लोकलज्जेची उगा चर्चा कशाला?
लक्तरे वेशीवरी टांगून झाले
अस्तिनीतिल साप का दिसतो कधी? पण
वेदना डंखातल्या पचवून झाले
गारद्यांनी वार केले, काय त्याचे?
आपुल्यांचे घावही झेलून झाले
नेत्रदानाने खुशी प्रेतास माझ्या
आंधळ्यांना विश्वही दावून झाले
दोन वार्‍या नित्यनेमे पंढरीच्या
काय मागू? तृप्त मी, मागून झाले
तो विटेवर सर्वदा आहे उभा का?
मायबापाचे चरण चोपून झाले
व्यर्थ झटलो सोडण्या मी वाममार्गा
माळ तुळसीची गळा घालून झाले
निशिकांत देशपांडे  मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--  nishides1944@yahoo.com