मंदिर का सुनसान असावे?

               
गजबजलेली मधुशाला अन् मंदिर का सुनसान असावे?
चंगळवादी जगणार्‍यांचे बसलेले बस्तान असावे

लग्नाविन एकत्र नांदणे आम जाहले स्त्री-पुरुषांचे
वासनेस ते प्रेम समजती हरवुन गेले भान असावे

ब्रह्मानंदी टाळी लागे कानी पडता सुरेल ताना
डीजे ऐकुन अता वाटते बहिरे माझे कान असावे

प्राप्त कधी का लैला होते फक्त इशारे करून वेड्या?
तिला वाटते सदा तिच्यावर कुणी तरी कुर्बान असावे

आत जिथे गडगंज संपदा अन् दारावर कैक भिकारी
कयास माझा बहुधा तेथे देवाचे संस्थान असावे

पार्टीमधली भेट आजची जेवण नुसते निमित्त आहे
सरकारी बाबूंचे येणे विकावया ईमान असावे

करून यात्रा हाजी झालो दगड मारले जमारातला*
आज विखुरले, पण त्या काळी फक्त तिथे सैतान असावे

फक्त सुपारी घेवुन कोणी खून कराया तयार नाही
खुन्यास वाटे सत्तावलयी मज मानाचे  पान असावे

खंत मनाला "निशिकांता"च्या कुठे न दिसती अपुले सारे
मरण्या आधी माझ्या नावे करून गेले स्नान असावे

*मुस्लिम बांधव हज यात्रेच्या शेवटच्या दिवशी सैतानाला दगड मारतात; त्याला जमारात असे म्हणतात.

निशिकांत देशपांडे  मो.क्र.  ९८९०७ ९९०२३
E Mail;--   nishides1944@yahoo.com

झरून गेले

अश्रूचे धन तुला आठवित ठिबका ठिबका झरून गेले
कफल्लकाचा संग नकोसा दूर स्वप्नही निघून गेले

माफक आशा मनात माझ्या एक पसा आनंद मिळावा
मिणमिणत्या पणतीत उजळतो तारांगण जर विझून गेले

पंख पसरुनी नाचायाला सज्ज जाहले मोर परंतू
श्रावणातही वांझोटे नभ गडगड नुसती करून गेले

पहिले वहिले प्रेम विसरणे मला न जमले यत्न करूनी
मिठीत कोणी मनात कोणी असेच जगणे ठरून गेले

माळ घातली तुळशीची मी उजळायाला प्रतिमा माझी
काळवंडली तीच बिचारी पुण्य लढाई हरून गेले

निवडणुकांच्या नियंत्रणाला म्हणे सक्त आचार संहिता!
नको तेच ते करून नेते प्रशासनाला हसून गेले

फुले वेचली देवपुजेला चोर मला का लोक म्हणाले?
काय तयांचे देशधनाला खुलेआम जे लुटून गेले?

पक्ष कोणता देइल मजला निवडणुकीची उमेदवारी?
पिता पितामह माझे स्वर्गी खरडेघाशी करून गेले

"निशिकांता"ला यक्षप्रश्न हा जगात आता कसे जगावे?
उजळ नांदते पाप इथे अन् पुण्य पोरके दडून गेले.


निशिकांत देशपांडे   मो.क्र.  ९८९०७ ९९०२३
E Mail---  nishides1944@yahoo.com

जींकणे हा धर्म अपुला

जिंकणे हा धर्म अपुला हार आम्हा ठाव नाही
हार जेथे वास करते आमुचा तो गाव नाही

मर्द शिवराया विराजे सर्वदा ह्रदयी जनाच्या
शौर्य नांदे त्या प्रदेशी भेकडांना हाव नाही

विठ्ठलाचे भक्त आम्ही रंगतो भजनी अभंगी
भाकरी पिठले भुकेला जास्त मोठी हाव नाही

घेतली हाती पताका ऊंच धरण्या संस्कृतीची
दूर रस्ता एकमार्गी जीवनी घुमजाव नाही

श्रीभवानी दैवताचा ठेवतो आदर्श आम्ही
आज महिषासूर येथे शांत त्याला भाव नाही

शेत कसण्या घाम अमुचा पण इथे परकेच चरती
टोळधाडीला जरास का इथे मज्जाव नाही?

लावुनी खांद्यास खांदा जिंकली शिखरे हजारो
धेय मार्गी चालताना रंक कोणी राव नाही

कष्ट करणे पोट भरणे तत्व हे जोपासताना
मी कधी काळ्या धनावर मारलेला ताव नाही

या महाष्ट्रात जन्मुन धन्य "निशिकांता"स वाटे
रांगडा झालो मराठी वेगळे मज नाव नाही


निशिकांत देशपांडे  मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail:---  nishides1944@yahoo.com

आश्चर्यच ना!

                    

सायंकाळी पूर्व दिशेला केशरलाली मला दिसावी आश्चर्यच ना!
कबरीवरती घेत उसासे दोन आसवे तिची गळावी आश्चर्यच ना!

मरणानंतर सर्व संपते तरी भ्रमांचे ओझे आपण वृथा पेलतो
अमर असूनी मृतात्म्यासही श्राध्द उरकता खुशी मिळावी आश्चर्यच ना!

श्रीमंतांना तणाव मुक्ती कशी मिळावी? हास्य शोधण्या क्लबात जाती
कष्टकर्‍यांना स्वप्न नसूदे पाठ टेकता निद्रा यावी आश्चर्यच ना!

आई, भगिनी, सुना, नणंदा स्त्रियाच देती अर्थ जीवना तरी परंतू
नकोच मुलगी, जन्माआधी स्त्रीभ्रुण हत्त्या कुणी करावी आश्चर्यच ना!

काळी करनी, कलंक माथी तरी मिरवती समाजात ते सन्मानाने
रवी शशीच्या प्राक्तनात मग ग्रहणाची का सजा असावी आश्चर्यच ना!

राज्यशास्त्र हे कसे असावे? जगा शिकवले कौटिल्याचा देश आपुला
राजकारणी सर्व बाटले, जनामनाची लाज नसावी आश्चर्यच ना!

जरी पेटला वणवा होता आण्णा हरले शासन जाता नीच स्तराला
षंढ माणसे बधीरलेली मूग गिळूनी गप्प बसावी आश्चर्यच ना!

जीवंत असता किंमत नव्हती उपेक्षिताचे जीवन जगलो खडतर सारे
मेल्यानंतर कलेवराला नवीन कपडे फुले मिळावी आश्चर्यच ना!

सात जगातिल आश्चर्येही मागे पडली लोक विसरले बघता बघता
आश्चर्याची नवीन व्याख्या "निशिकांता" ना तुला उमगली आश्चर्यच ना!


निशिकांत देशपांडे  मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E mail-- nishides1944@yahoo.com

मना भासते जाता जाता

सांज जाहली खेळ संपला मना भासते जाता जाता
पैलतिराची आस लागली तरी गुंतते जाता जाता

काय कमवले, काय गमवले हिशोब त्याचा व्यर्थ कशाला?
शुन्य राहिले झोळीमध्ये शल्य टोचते जाता जाता

खडतर जीवन असून माझे हसावयाचा सराव केला
हास्य न फुलले, ठरवुन हसले खंत वाटते जाता जाता

उच्चारुन तू तलाक, केली बरबादी का आयुष्याची?
पुढील जन्मी धर्म वेगळा निश्चय करते जाता जाता

पदोपदी अपमान सोसला प्रतारणेचे जीवन जगले
पुन्हा शिळा कर श्रीरामा मी शाप मागते जाता जाता

काय मिळवले मारुन मजला जन्माआधी नराधमा तू?
पाप तुझे रक्ताने भाळी तुझ्या गोंदते जाता जाता

तत्त्व पाळुनी राम भागला पुढील जन्मी कृष्ण जाहला
जन्मोजन्मी अबला मी का? देवा पुसते जाता जाता

स्त्रीमुक्तीच्या बाष्कळ गप्पा ऐकत ऐकत जीवन सरले
एरंडाच्या गुर्‍हाळास मी लाथ मारते जाता जाता

"निशिकांता"ने मला नेहमी दु:ख दिले पण वरून हसले
"पदरी पडले पवित्र झाले" मना पटवते जाता जाता


निशिकांत देशपांडे  मो.क्र.  ९८९०७ ९९०२३

जरा वेगळे वाटते रे

तुझ्या चाहुलीने मनी तेवते रे
मनाला जरा वेगळे वाटते रे

तुझे मस्त रेंगाळणे भोवताली
जरी ग्रिष्म, श्रावण सुखे पाहते रे

समुद्रास भरती फुका, चंद्र गगनी
दुरावा सदाचाच हेलावते रे

जुन्या आठवांची खुशी एवढी की
मनाच्या कपारीत ओलावते रे

जसे एकटेपण छ्ळू लागते मज
तुझी प्रेमपत्रे जुनी चाळते रे

उशा पायथ्याला किती संपदा! पण
खरी चैन आलिंगनी लाभते रे

मशाली जळू दे मला काय त्याचे?
तुझ्या प्रेमज्योतीत तेजाळते रे

मनाची उदासी जरा दूर करण्या
तुझा चेहरा एकटक पाहते रे

जगाशी मला काय? देणे न घेणे
तुला केंद्रबिंदू सदा मानते रे

असा काय "निशिकांत" रडतोस वेड्या?
विझू दे मला मी पुन्हा भेटते रे


निशिकांत देशपांडे  मो.क्र.  ९८९०७ ९९०२३