श्वास मोकळा

श्वास मोकळा, तुझ्यासवे मी उडता उडता
आयुष्याची मरगळ जाते बघता बघता

तू असताना बारा महिने श्रावण रिमझिम
मोहरते मी मनी उमलते भिजता भिजता

तू येण्याची चाहुल येता, सुस्त दिवसही
पटकन सरतो दर्पणापुढे सजता सजता

मनात माझ्या तूच नांदसी, तू नसताना
अंतरात मी म्हणून बघते उठता बसता

आनंदाचा डोह जाहले जीवन माझे
गुदमर नाही, मस्त वाटते बुडता बुडता

हट्ट कशाला जन्मकुंडल्या जुळवायाचा?
जुळून गेले नाते अपुले जुळता जुळता

चकोरास हा प्रश्न छळे का कधी न त्याची
वाट पहावी चन्द्रानेही ढळता ढळता?

शाश्वत असते दु:ख जीवनी प्रत्त्येकाच्या
नको भांडवल उगाच त्याचे जगता जगता

"निशिकांता" चल धेय एवढे ऊंच आहे की
हात असू दे हाती माझ्या चढता चढता


निशिकांत देशपांडे मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail:- nishides1944@yahoo.com

श्वासोश्वासाचीच लढाई

निवांत होतो घेत अढावा आयुष्याची काय कमाई
शुन्यच हाती, जीवन होते श्वासोश्वासाचीच लढाई

आत्मवृत्त मी मोठे लिहिले माराया माझीच बढाई
सत्कर्माची नोंद कराया पुरली होती एक रुबाई

स्वार्थ साधणे जरी मुळाशी आव आणती उपकाराचा
अंगरखा का शिवेल कोणी? शिंप्याला मिळण्यास शिलाई

दोष स्वतःचा कबूल करणे अवघड जाते भल्याभल्यांना
चेहर्‍यावरती डाग तरी का व्यर्थ दर्पणाचीच सफाई

धावपळीचे जीवन झाले, वेग जगाया हवा एवढा
गायन सरता गाण्यामधली मंद भासते शिघ्र तिहाई

एक कोपरा मला न दिसतो जिथे सुरक्षित जीवन आहे
जिथे आसरा घेण्या गेलो तिथे भेटला क्रूर कसाई

गांधीजींना कुठे विसरले! राजकारणी करती सारे
ऑक्टोबरच्या दुसर्‍या दिवशी फोटोसाठी सूत कताई

छू छू करता भुंकभुंकती छापे पडती घरोघरी पण
एक इशारा, शेपुट घालुन शांत, हरवते कुठे धिटाई

वारकरी "निशिकांत" असूनी जीवन जगणे अवघड झाले
तुझी सावली हवीहवीशी कृपा असू दे माय विठाई


निशिकांत देशपांडे मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--nishides1944@yahoo.com

आदर्शाची कैद भोगली ( हजल )

आदर्शाची कैद भोगली राम शेवटी थकले
पुनर्जन्म कृष्णाचा मिळता भाग्य जरासे हसले

श्रीकृष्णाची ऐष वेगळी सोळा सहस्त्र नारी
गत जन्मीच्या दुष्काळाला अंकुर हिरवे फुटले

एकच अथवा दोन अपत्त्ये खूळ दरिद्री आहे
एक बायको चार मेव्हण्या वैभव आता सरले

परलोकाची ओढ लागली काय कारणे ऐका
स्वर्गीच्या अप्सरा बघाव्या मनात आहे ठरले

विश्वामित्रासम मी बसलो घोर तपाला आहे
तप मोडाया फक्त मेनका येणे आहे उरले

एक मताने म्हणे चालतो संसाराचा गाडा
तिच्या फक्त अन् तिच्या मताला घरचे सारे झुकले

शुचित्व आणी चरित्र ज्यांनी सांगितले सत्संगी
संधी मिळता त्याच गुरूंचे होते पाय घसरले

एस्कॉर्टास्तव सोबत येती मोना, सोना, रीटा
शरीर विक्रय पर्यटनाचे अशात धोरण ठरले

व्यंग दावता "निशिकांता"ची किरकिर वाटे लोका
मूग गिळूनी गप्प बसावे मला कधी ना जमले


निशिकांत देशपांडे मो.क्र.९८९०७ ९९०२३
E Mail-- nishides1944@yahoo.com

 

खेळ खेळला वजावटीचा

कधी बेरजा मला न जमल्या खेळ खेळला वजावटीचा
संचय करण्या अमाप पैसा मार्ग न धरला अधोगतीचा

गणेश पूजा सदैव केली आत्मानंदी बुडून गेलो
फक्त आरती घेत असे मी मोह न धरला खिरापतीचा

तानसेन होणे ना जमले कानसेन मी दर्दी बनलो
श्रोता म्हणुनी दु:ख वाटते र्‍हास जाहला सुरावटीचा

राबराबलो शेतावर पण नोंद मालकाचीच दप्तरी
तहसिलमध्ये कोरा होता पूर्ण रकाना वहिवाटीचा

खाणे पिणे जुन्या पिढीचे कष्ट उपसणे लोप पावले
पिझा नि बर्गर नव्या पिढीचा घास जाहला गिरावटीचा

जे असते ते सत्त्य जगाला दिसून येते कधी ना कधी
असे असूनी चेहर्‍यास का ध्यास असावा सजावटीचा

टीव्हीवरच्या कैक मालिका कथानकाविन मस्त चालती
गोड बोलणे, कुणास छळणे सर्व पसारा अदावतीचा

न्याय उशीरा मिळतो जो तो न्याय खरे तर कधीच नसतो
एकच खटला कैक पिढ्यांचा खेळ पाहिला अदालतींचा

वाघ कागदी "निशिकांता" तू विराम दे लिहिण्यास जरासा
अन्यायाच्या विरुध्द आता मार्ग धरावा बगावतीचा


कांही अमराठी शब्दांचे अर्थः-
अदावत--वैतक्तिक वैर
अदालत-- न्यायालय
बगावत-बंड, उठाव

निशिकांत देशपांडे मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--nishides1944@yahoo.com

हास्यास गोंदले मी

हास्यास गोंदले मी

अघात प्राक्तनाचे मनसोक्त सोसले मी
झाकून दु:ख, ओठी हास्यास गोंदले मी

भीती सदैव जग हे बोलेल काय याची
माझ्या मनाप्रमाणे केंव्हा न वागले मी

छोटा परीघ जगण्या रूढी परंपरांचा
घाण्यास जुंपल्यागत आयुष्य चालले मी

कोणास दोष देणे माझा स्वभाव नाही
दु:खास भोगताना मजलाच कोसले मी

गोष्टीतल्या पर्‍यांचे स्वप्नील विश्व असते
ओझ्यास वास्तवांच्या दिन रात्र पेलेले मी

शत्रूसवे लढाया होते पुरून उरले
येता समोर अपुले शस्त्रास टाकले मी

दररोज फूल नवखे भ्रमरास छंद भारी
श्रीमान श्रीमतीच्या नात्यास जागले मी

विश्वास घात करणे ज्यांना जमून गेले
सारे सुखात जगले परिणाम भोगले मी

"निशिकांत" बंडखोरी हल्ली मनात येते
दुर्भाग्य रे तुझ्याशी आधी न भेटले मी


निशिकांत देशपांडे मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail-- nishides1944@yahoo.com

श्वास ते उरले किती?

आज माझा वाढदिवस ! भरभरून शुभेच्छा आल्या फेसबुकवर मित्रांच्या. जन्मदिवसावर अधीच लिहिलेली एक गजल- प्रसंगाचे औचित्त्य साधून.

काळजी मजला कशाला श्वास ते उरले किती
पाप पुण्याची न ठावे मी घडे भरले किती

वाढदिवसाच्या शुभेच्छा वाचता पाणावलो
त्या क्षणाला दु:ख माझे लवकरी सरले किती!

गारवा आल्या दिशेला आप्त माझे राहती
प्रेम दरवळ सौरभाने अंग मोहरले किती

उगवत्या सुर्यास ठावे वागलो दिवसा कसा
चंद्र तो सांगेल रात्री स्वप्न थरथरले किती

आठवांच्या भूप्रदेशी मज भरारी मारता
भाव वेडे क्षण सुखाचे आजही स्मरले किती

ताट जे वाढून आले तेच जगणे प्राक्तनी
नोंद का मग त्या क्षणांची जिंकले हरले किती?

टेकडी नव्हती कधीही मी उभा आहे तिथे
मुक्त होण्या मी स्मृतींना या इथे पुरले किती

वाढ दिवशी मीच माझ्या का गडे लिहिली गजल?
आत्मप्रौढी मारण्याला शब्दही स्फुरले किती

ऊब प्रेमाची जरा तू समजुनी "निशिकांत" घे
गोठल्या डोळ्यातुनी बघ थेंब ते झरले किती


निशिकांत देशपांडे मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com

शब्द जुळवता

शब्द जुळवता काव्याचे भांडार उघडले होते
भिजल्या गंधित ग़ज़लांनी मग रंग उधळले होते

मैफ़िल सजता वार्धक्याचे जोखड हलके झाले
मावळतीचा रहिवासी मज पूर्व गवसले होते

बेफिकिरीने तुडवित गेलो खाचा, खळगे, काटे
अश्रूंनाही शब्दफुलांनी मस्त हसवले होते

लाटाममागुन लाटा आल्या फेसाळत जोमाने
वेग असा की रूंद किनारे पार हरवले होते

विसरुन तिजला एकच क्षण मज झोप पहाटे येता
अलगद येउन झरत्या नेत्री स्वप्न सजवले होते

आठव फुलले आयुष्याच्या फांदी फांदी वरती
पदरी आठव गंधित भरण्या झाड हलवले होते

तेच धुके अन तेच हरवणे, चाहुल ऐकू येणे
बेचैनीतुन रिमझिम आठव लाख बरसले होते

व्यर्थ कशाला ग्वाही द्यावी चारित्र्याची कोणी?
संधी मिळता कैक जणांचे पाय घसरले होते

"निशिकांता" हसण्या रमण्याने अर्थ बहरती ऐसे
दु:खाशी विणलेले नाते पूर्ण उसवले होते


मो। न। ९८९०७९९०२३

हास्यास गोंदले मी

आघात प्राक्तनाचे मनसोक्त झेलले मी
झाकून दु:ख, ओठी हास्यास गोंदले मी

भीती सदैव जग हे बोलेल काय याची
माझ्या मनाप्रमाणे केंव्हा न वागले मी

छोटा परीघ जगण्या रूढी परंपरांचा
घाण्यास जुंपल्यागत आयुष्य चालले मी

कोणास दोष देणे माझा स्वभाव नाही
दु:खास भोगताना मजलाच कोसले मी

गोष्टीतल्या पर्‍यांचे स्वप्नील विश्व असते
ओझ्यास वास्तवाच्या दिनरात्र पेलले मी

शत्रूसवे लढाया होते पुरून उरले
येता समोर अपुले, शस्त्रास टाकले मी

दररोज फूल नवखे भ्रमरास छंद भारी
श्रीमान श्रीमतीच्या नात्यास जागले मी

विश्वासघात करणे ज्यांना जमून गेले
सारे सुखात जगले, परिणाम भोगले मी

"निशिकांत" बंडखोरी हल्ली मनात येते
दुर्भाग्य रे तुझ्याशी आधी न भेटले मी


निशिकांत देशपांडे  मो.क्र.९८९०७ ९९०२३
E Mail---nishides1944@yahoo.com

पापी कशी माणसे?

देव्हार्‍यात बसून तो ठरवतो की मी जगावे कसे
कर्ता तोच असेल अन् करविता, पापी कशी माणसे?

धर्मांधात जिहाद आज रुजला, कसली दया दावता?
फाशीवर चढवा लगेच नसता धरतील ते बाळसे

झाला खूप विकास आज पण का उपभोग्य वस्तूच ती?
स्त्रीसाठी जग ना कधी बदलले आहे जसेच्या तसे

होते कौतुक केवढे मुलांचे छोट्या कुटुंबामधे !
भावंडे इतकी मला! न झाले माझे कधी बारसे

का भ्यावे बघुनी विराट लाटा, फसवाच तो चेहरा
डोकाऊन बघा कळेल शांती ह्रदयी दधीच्या असे

पुत्रांनी धनसंपदा हडपली सारे उडाले कुठे?
मेलो कालच, अंत्यकर्म करण्या आला कुणीही नसे

शोधाशोध सदैव खूप केली दिसले हिरे ना कुठे
मोठ्या ज्या विभुती वरून दिसल्या आतून ते कोळसे

थकलो मी हुडकून कोपराही लाचेविना भूतळी
देशाला लुटण्यास राज्यकर्ते घेवून बसले वसे

"निशिकांता" घर शोध माणसांचे, रस्त्यावरी माग घे
ते गेले जिथुनी तिथे गवसले का श्वापदांचे ठसे?


निशिकांत देशपांडे  मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com