Monday, December 30, 2013

काळवंडली सकाळ आहे


तू गेल्याने क्षितिजावरती काळवंडली सकाळ आहे
आल्यावर तू अंधाराचा रंग भासतो दुधाळ आहे

कशास वाचू आत्मवृत्त जे एरंडाचे गुर्‍हाळ आहे?
चार सुखाचे क्षण टिपलेले पान नेमके गहाळ आहे

जरी शिवाशिव आणि सोवळे पाळत नाही कुणी तरी पण
इमानदारी अन् शुचितेचा कैक जणांना विटाळ आहे

परंपरेच्या पिंजर्‍यातली कैद शेवटी रुळून जाते
काय फायदा? ठाउक नसुनी आर्घ्य वाहतो त्रिकाळ आहे

पाय घसरता कधी मुलीचा ठार मारती पालक तिजला
हेच मुलाने करता त्यांचे धोरण दिसते मवाळ आहे

"जगा यंत्रवत पैशांसाठी" शाप लाभला नव्या पिढीला
गायन, वाचन, छंद हरवले, जीवन झाले रटाळ आहे

माय न देते वेळ मुलाला, तिचे करीअर प्रश्न केवढा?
दाया अन् पाळणाघरांचा गल्लोगल्ली सुकाळ आहे

कुठे हरवले बेसन लाडू, शंकरपाळी आणि करंज्या?
"कुछ मीठा हो कॅडबरी का" तयार आता फराळ आहे

"निशिकांता"ला देव कृपेचा प्रसाद मिळता किमया झाली
माध्यान्हीच्या उन्हात त्याच्या वाटेवरती शिराळ(*) आहे


(*) कडक उन्हात चालताना आपणास बर्‍य्यच वेळेस दिसते की कांही भागात ऊन्हात सावलीची छटा मिसळून फिके ऊन असते तर अगदी थोड्या अंतरावर कडक ऊन पण दिसते. सावलीची छटा असलेले ऊन पडण्याच्या  प्रकाराला मराठवाड्यात शिराळ पडले असे म्हणतात.


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com


Saturday, December 28, 2013

एकांतवास आहे


गर्दीत माणसांच्या एकांतवास आहे
परके सभोवताली, इतकाच त्रास आहे

निर्माल्य फेकलेले रमतेय भूतकाळी
इतिहास एवढासा! जेथे सुवास आहे

औलाद आज म्हणते "ते पाळतात आम्हा"
तारुण्य बादशाही वृध्दत्व दास आहे

येता घरी कवडसा, कसला प्रकाश उत्सव?
अंधार भेडसावी जो आसपास आहे

देवास शोधण्याला फिरलो, न भेटला तो
बघता मनात, कळले माझ्यात वास आहे

आयुष्य मखमलीचे जगण्यात मौज कसली?
काट्यात नांदण्याचे कौशल्य खास आहे

चर्चा सुरू नव्याने गरिबार्थ योजनांच्या
आल्या निवडणुका हा माझा कयास आहे

लाखो लवाद बसले सत्त्यास शोधण्याला
हा वेळ काढण्याचा खासा प्रयास आहे

अपुले उडून गेले "निशिकांत" का झुरावे?
शाश्वत तुझा तरी का? तू सांग श्वास आहे


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com


Saturday, December 21, 2013

खंत सरली


पायरी चढलो जशी वृध्दाश्रमाची
खंत सरली आपुले घर सोडल्याची

वाटला दरवळ जगाला शक्य तेंव्हा
का व्यथा निर्मल्य आता जाहल्याची

जाहलो इतका नकोसा, त्या मुलांना
बातमी देवू नका मी वारल्याची

"ठेविले जैसे अनंते" तत्व ज्यांचे
वेदना छळते न बाजी हारल्याची

सूर्य नाही झेलला ज्याने कधीही
का अपेक्षा बाळगावी सावल्यांची?

ओठ शिवल्याने कधी का दु:ख लपते?
चेहर्‍यावर मांदियाळी भावनांची

भेद सुखदु:खात करणे टाळण्याने
वेदनाही मेजवानी या जिवाची

सुरकुत्यांचे राज्य आले पण तरीही
शायरी झरते मनातुन श्रावणाची

धबधबा "निशिकांत" होउन घे उडी तू
अल्पसंतुष्टी नको डबक्यातल्याची


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishhides1944@yahoo.com

Saturday, December 14, 2013

शल्य रुतले शेवटी



सर्व गेले, वंचनांचे झुंड उरले शेवटी
मृगजळावर भाळल्याचे शल्य रुतले शेवटी

आठवांची आठवणही सोडुनी गेली मला
एकटेपण जीवनाचे सूत्र झाले शेवटी

माय का आव्हेरलेली आठवे अंतःक्षणी?
जन्म पुढचा तीच देइल, सत्त्य पटले शेवटी

कावळ्याने पिंड शिवलेला जरी असला तरी
घुटमळे आत्मा मुलातच, पाश कसले शेवटी

जज असो न्यायालयीचा, फाटका बाबा असो
स्त्रीत मादीचे, नरांना चित्र दिसले शेवटी

भाव आकाशास भिडले हे खरे असले तरी
मुल्य घटले माणसांचे हेच कळले शेवटी

तोंडओळखही नसावी नीतिमत्तेची असे
गुंड का सिंहासनावर मस्त बसले शेवटी?

चांदण्यातिल शिल्प ज्यांनी बांधले यमुनातिरी
त्या कलाकारांस शिक्षा, हात तुटले शेवटी

बेरक्या "निशिकांत"चे का नेत्र झरले शेवटी?
पाहता साक्षात मृत्त्यू, हास्य विरले शेवटी

कागदावर काय लिहिले, फाडले "निशिकांत"ने?
"शेवटी" हा शब्द योजुन शेर सुचले शेवटी

आवांतरः---
"हास्य उरले शेवटी" हा शेर हुस्ने मतला (मतल्याच्या तोंडवळ्याचा) आहे. असा शेर मतल्याच्या खाली लिहावा असा संकेत आहे. पण या शेरात शायराचे नाव आल्यामुळे हा मक्ता पण आहे. मग हा शेर नक्की कुठे लिहावा? जाणकारांनी मार्गदर्शन करावे.


निशिकात देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com

Tuesday, December 3, 2013

स्तोम इतके नाटकाचे


वावडे का या जगाला वास्तवाचे?
माजले का स्तोम इतके नाटकाचे?

घ्यावया शहरातले चौरसफुटाचे,
फुंकले खेड्यातले घर अंगणाचे

आव जो तो आणतो चांगुलपणाचा
मुल्य आकाशास भिडले मुखवट्यांचे

मातला अंधार इतका भोवताली
तेज थोडे म्लान झाले भास्कराचे

बालपण चिमटीतुनी निसटून जाता
वेदनामय पर्व आले आठवांचे

वादळे झेलीत जगल्याने कदाचित्
भय अताशा राहिले ना काहुराचे

हास्य उत्सव साजरा करण्यास मिटले,
जीवना! संदर्भ सारे वेदनांचे

चेहरा डागाळला अपुलाच असता
का उगा तुकडे करावे आरशाचे?

वाटले "निशिकांत" जे अपुले तुला ते
सज्ज झाले वार करण्या खंजिराचे


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com