Monday, March 24, 2014

पीळ ना जळे


सुंभ जळाले, पीळ ना जळे
गतवैभव का अंतरी छळे ?

कुणी न पुसतो कुणास पण का?
पोरांसाठी जीव तळमळे

राजहंस मी शोधशोधले
राजकारणी सारे बगळे

झाड लावले, कुणी पोसले?
कोण चाखती गोमटी फळे?

किनार्‍यावरी बसणार्‍यांना
कशी कळावी गाज, वादळे?

हात, कमळ अन् सफेद टोपी
वाटत नाही कुणी वेगळे

हवी देणगी, देव हरवला
जनीसोबती दळण जो दळे

परके करती वार, आपुले
केसाने का कापती गळे?

"निशिकांता" हा न्याय जगाचा
खुशी कुणाला, कुणी तळमळे


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com

Saturday, March 22, 2014

भरकटल्या प्रवासांची

जिथे होती गुन्हेगारास भीती रामशास्त्र्यांची
तिथे का रोखलेली वाट आहे लोकपालांची ?

कुणा निवडून द्यावे? जर उभी जत्रा लबाडांची
कधीपासून लुटते देश ही टोळी गिधाडांची

कितीशा पंचवार्षिक योजना आल्या तशा गेल्या
तरी चालूच भटकंती भुकेसाठी बिचार्‍यांची

जसा पाऊस  आला आवकाळी काल गारांचा
तशी सरसावली पिळण्यास टोळी सावकारांची

पिकांनी टाकल्या माना खळे ना कापणी, मळणी
किसानांची सुगी सुरुवात झाली आत्महत्त्यांची

पुजे देवास जो तो मंदिरी जाऊन भक्तीने
समाजाने कदर केली न केंव्हा मूर्तिकारांची

विचारी देश क्रोधे नौदलाची यंत्रणा बघुनी
बुडाया लागली का? गलबते माझ्या किनार्‍यांची?

कुणाला सोडले, धरले कुणला चौकशीसाठी?
दरोगा वाट का बघतो वरिष्ठांच्या इशार्‍यांची

विरोधी अंधश्रध्देच्या, म्हणोनी मारले त्याला
अजूनी नोंद चालू फक्त वांझोट्या जवाबांची

किती "निशिकांत" होते मार्ग चुकले जीवनी तुझिया !
लिहाया घे कहाणी वाट भरकटल्या प्रवासांची


निशिकांत देशपांदे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com

लोक असे का दुरून गेले ?


घडावयाला नको, नेमके घडून गेले
हवेहवेसे लोक असे का दुरून गेले ?

दबा धरोनी शिकार केली, तेच गारदी
प्रेतावरती गळा काढुनी रडून गेले

वशिला नसता बढतीची का आस धरावी ?
लुळे पांगळे शिड्या भराभर चढून गेले

कैक मालिका टीव्हीवरच्या जन्मसोबती
असे न होते कधी कथानक सरून गेले

असून अडचण नसून चणचण, सखे असे का ?
आपसातले प्रेमरंग का उडून गेले ?

नेत्यांच्या वारसांस मिळते उमेदवारी
बाप आमुचा कारकून हे नडून गेले

मृत्यूच्या मार्गावर डॉक्टर जागोजागी
इलाज थोडा टोल वसूली करून गेले

नवपर्णांना वाव द्यावया फुटण्यासाठी
पान जुनेरे खुशीखुशीने गळून गेले

"निशिकांता"च्या घरी राबता अंधाराचा
सखी भेटता मनी चांदणे भरून गेले


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E mail--- nishides1944@yahoo.com


Tuesday, March 4, 2014

मैफिल सरता सरता


उत्तररात्री सूर लागला मैफिल सरता सरता
झंकाराविन जीवन जगलो तारा जुळता जुळता

तृप्त होतसे भल्या पहाटे ओव्या कानी पडता
माय गायची गाणे जेंव्हा ज्वारी दळता दळता

जरी न पुसती मुले पोटची, जीव असा तुटतो की,
चितेवरीही पाश ओढती मागे जळता जळता

प्रेम तोलणे पैशासंगे न्यायसुसंगत नसते
तरी सांगता प्रेमाची का हिशोब करता करता?

चंगळवादी जीवनशैली घरात रुजली इतकी !
गप्पा मारत? छे!छे! जेवण, टीव्ही बघता बघता

अता जिजाऊ सांगत नाही शूरविरांच्या गोष्टी
शिवबा ऐकत असतो फिल्मी गाणी निजता निजता

तेवत असता समर्पणाने, दुर्लक्षित ती होती
अंधाराची धडकी भरते, समई विझता विझता

जोहाराची प्रथा कशाला?कधी समजले नाही
वीरमरण का स्त्रीस नसावे, रणात लढता लढता?

"निशिकांता"ला काच सखीचा विरही गुदमरणारा
बधीर होउन क्षण शेवटचे जगेन मरता मरता


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com