Saturday, January 26, 2019

सत्य मानवत नाही---

तरही गझल. मतल्यातील सानी मिसरा गझलकार आदरणीय भूषण कटककर (बेफिकीर) यांचा.

काबिज केलेल्या शिखरांशी नाते जोडत नाही
आपणही घसरू शकतो हे सत्य मानवत नाही

शॉवरखाली बसून गुणगुणणार्‍या श्रीमंतांना
पाण्याच्या टंचाईची झळ कधी जाणवत नाही

सखीविना निमिराशी नाते जोडू बघता कळले
तेल संपले तरी स्मृतींची ज्योत मालवत नाही

पाप्यांची जी पाप धूतसे तिला प्रदूषित केले
नवीन गंगा पुन्हा द्यावया देव धजावत नाही

सदनिकेतुनी मोरू परतुन झोपडीत का आला?
एकएकटे जगण्या इतकी अवघड कसरत नाही

वेगवेगळी व्रत-वैकल्ये आणि कहाण्या त्यांच्या
तर्कावरती एक त्यातले कधीच उतरत नाही

जनक्षोभ हे कारण असते मोडतोड करण्याला
काच स्वतःच्या खिडक्यांची का कुणीच फोडत नाही?

का सांगावे कौतुक पृथ्वीचे वरच्या तार्‍यांना?
तुटून पडतो, स्वतः धरेवर तारा उतरत नाही

तुझ्या मनी "निशिकांत" केवढे आक्रंदन दडलेले!
आनंदी मुखवट्यात जगतो, गाली झिरपत नाही


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३



Thursday, January 24, 2019

होतो तसाच आहे---

( तरही) मतल्यातील सानी मिसरा गझलकार आदरणीय भूषण कटककर--"बेफिकीर" यांचा.

बदलायला न जमते, मी वेगळाच आहे
आहे तसाच होतो, होतो तसाच आहे

सारे निघून गेले मी एकटाच मागे
समजावतो मनाला मीही बराच आहे

दु:खास झाकण्याची शिकलो कला अशी की!
वाटे जगास सार्‍या मी हासराच आहे

का आजही मुजोरी चालूच कौरवांची?
अन् ब्रँड पांडवांचा भित्रा ससाच आहे

खातात ऊस कोल्हे, तो गप्प गप्प असतो
वरतून सभ्य पण तो त्यांच्यातलाच आहे

शिकलो जगावयाला पाहून भोवताली
झेलीत वादळांना कातळ उभाच आहे

ठेऊन अंधश्रध्दा बदनाम देव करता
हा तर्क आस्तिकांशी, माझा जुनाच आहे

दिसले किती अशिक्षित गर्दीत शिक्षितांच्या
मुलगी नकोनकोशी, मुलगा हवाच आहे

"निशिकांत" व्यक्त होण्या नाही कुणीच तुजला
तू बोलतोस ज्याला तो आरसाच आहे


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र.९८९०७ ९९०२३

Thursday, January 17, 2019

तरी एकटी ती तिच्या आतुनी

घराला न घरपण तिला सोडुनी
तरी एकटी ती तिच्या आतुनी

जणू जन्मली कष्ट उपसायला
तिला गावले शुन्य जगण्यातुनी

नकोशी तरी घेतला जन्म अन्
तिने फुंकले शिंग रडण्यातुनी

किती मार्गदर्शन पिलांना तिचे !
स्वतः चालली प्रश्नचिन्हातुनी

उधारी जगाची म्हणे माय! पण
तिने भोगले दु:ख नगदीतुनी

तिने सातच्या आत यावे घरी
मुलांना मिळे सूट नियमातुनी

पिले खुश बघोनी मृतात्मा म्हणे
कुणाचे न अडले तिच्यावाचुनी

कसा अप्सरांशी प्रभो न्याय हा?
भरे पोट रंभा रिझवण्यातुनी

नको खोल जाऊस "निशिकांत" तू
तुझ्या तूच पडशील नजरेतुनी


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३