स्वप्नी तुझिया दिसेन मी ( मतलाबंद ग़ज़ल )

दार किलकिले ठेव सख्या तू डोकाउन तुज बघेन मी
झोप असूदे तुला लागली स्वप्नी तुझिया दिसेन मी

मनातले ते व्यक्त कराया तुझी राधिका बुजेन मी
लाज वाटते हाक मारण्या मंदमंद दरवळेन मी

आनंदीआनंद बरसता कोरडी कशी उरेन मी?
श्रावणातल्या सरीप्रमाणे तुला चिंबवून भिजेन मी

आठवणीचा दाह कितीही मला छळूदे, हसेन मी
झुळूक होउन तुझ्याभोवती थंड गारवा असेन मी

खाचा खळगे जीवन मार्गी मनात भिती पडेन मी
हात मला दे घट्ट धराया क्षितिजावरती फिरेन मी

चर्चा करण्या दोष कुणाचा, आसपासही नसेन मी
असेल चुकले माझे समजुन माझ्यावरती रुसेन मी

तुझीच बाजी सदा असूदे खुशीखुशीने पिसेन मी
डाव खेळता तुझीच राणी हुकुमी पत्ता बनेन मी

प्रसंग येता जगास सार्‍या पुरून बाकी उरेन मी
ध्येय असूदे ऊंच तुजसवे हिमालयावर चढेन मी

किती लळा "निशिकांत" लावला! प्रेमसागरी बुडेन मी
जन्मोजन्मी खरेच तुझिया ग़ज़लांमधुनी झरेन मी


निशिकांत देशपांडे मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३

हळू वाद घाला

फुलांनो हवेशी हळू वाद घाला
हवा पोंचवी गंध तुमचा जगाला

जरी फूल निर्माल्य होते तरी का
कळ्या हट्ट करतात उमलावयाला

कशाला भुलावे वृथा मृगजळाला?
करू यत्न मिळवावया शाश्वताला

जरा दु:ख लपवायलाही शिकावे
जगा हास्य देऊन फुलवावयाला

नको आज ओठी तुझे गोड गाणे
उद्या तेच लागेल काचावयाला

नव्याने जगू या करू श्रीगणेशा
जुने घाव आघात विसरावयाला

जुन्या प्रेमपत्रास वाचून भिजलो
कढीला शिळ्या का अता ऊत आला

मला जीवनाची नशा एवढी की
यमाला सुचवले उद्या यावयाला

खरे प्रेम "निशिकांत" त्यागात असते
नसे ते तराजूत तोलावयाला


निशिकांत देशपांडे.  मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३

मी माझ्याशी झगडत असतो

बनून वादी अन् प्रतिवादी मी माझ्याशी झगडत असतो
मनावेगळे घडता क्रोधे मी माझ्यावर बरसत असतो

पहिले वहिले प्रेम भंगले वैषम्याला दिला न थारा
नभी पाहुनी शुक्रतारका मनास माझ्या रिझवत असतो

घाव दिले हे कुणी मला मी नोंद तयांची कधी न केली
काळासंगे चालत चालत जखमांना मी बुजवत असतो

जीवन झाले माती आता, करून ओले त्या मातीला
मडके पक्के करावया मी गोरा(*) होउन तुडवत असतो

धोपट मार्गी पुरे जाहले जगणे आता फिकेफिकेसे
बंड करूनी तिरप्या मार्गी कधी तरी मी नकळत असतो

खूप ऐकल्या गानमैफिली रागरागिनी, ठुमर्‍या, टप्पे
मना आवडे फ्यूजन आता ताल धरूनी थिरकत असतो

आज जगी अंधार एवढा दीपस्तंभही कुणीच नाही
आदर्शांचा प्रकाश बघण्या इतिहासाला उकरत असतो

रेशिम धागे, असंख्य गाठी, नात्यांचा हा किचकट गुंता
गोफ जरी अवघड विणलेला जिद्दीने मी उकलत असतो

झोतामध्ये रहावयाची आस अधूरी "निशिकांता"ची
लक्ष वेधण्या, वेशीवरती आज नगारे बडवत असतो


(*) संत गोरा कुंभार

निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३

मीच माझे पाह्तो आता

प्रेम केल्याची सजा मी भोगतो आता
सोड चिंता मीच माझे पाह्तो आता

मी जसा आहे तसा रुचलो न कोणाला
चेहर्‍यावर मुखवटे मी लावतो आता

सुरकुत्यांचे राज्य आले सांजही झाली
आरशातिल मी मला ना भावतो आता

गाठले ध्येयास, थोडे शांत जगण्याला
काय पुढती? उत्तरे मी शोधतो आता

अंतरी डोकावसी का? मी रिता प्याला
धुंद मी होण्यास गझला वाचतो आता

मानले सर्वास अपुले चूक मी केली
घेत शिक्षा मी मला फटकारतो आता

झोपड्या सार्‍या जळाल्या दंगलीमध्ये
शांततेची बात करतो गाव तो आता

शामची आई विसरलो, पावाणार्‍या त्या
मी भवानीचाच गोंधळ मांडतो आता

संपली दु:खे, प्रभूची कास धरल्याने
किर्तनी रंगून थोडा नाचतो आता.


निशिकांत देशपांडे.  मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३

माझी संगत केली

मीच सुखाची हकालपाट्टी होती संमत केली
एकलेपणा? छे! दु:खानी माझी संगत केली

बेचव गुळमट सुखास विटले, त्यांच्या सोबत होती
चटकदार दु:खाची आम्ही अंगतपंगत केली

दहा दिशांच्या आत कशाला सीमाबध्द असावे?
दिशा आकरावी शोधाया थोडी हिंमत कली

हे न मिळाले, ते न मिळाले रडणार्‍यांची होती
चार वाकुल्या दावुन थोडी गंमत जंमत केली

सरळ वागणे, खळखळ हसणे कालबाह्य का झाले?
मला भोवले लाघव माझे ज्यने फसगत केली

हाक मारली मदतीसाठी उगाच मी का त्यांना?
वर्दीवाल्यांनी गुंडांची किती वकालत केली!

पाय घसरण्याच्या चिंतेने ग्रस्त जाहले त्यांनी
रस्त्यावरती चालायाची कधी न हिंमत केली

चूक जगाची, माझी नाही हिशोब करता करता
शुन्यासंगे मला गुणूनी माझी किंमत केली


निशिकांत देशपांडे  मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३

ललकारावे अता जरासे

खूप घेतले मिळते जुळते ललकारावे अता जरासे
जीवना न मी तुझा मांडलिक ध्यान असावे अता जरासे

थुंकुन तुजवर आज निघालो घडी न येता अंत प्रवासी
क्रूर आयुष्या तुला कशाला गोंजारावे अता जरासे

किती डंख अन् किती वेदना! सोसत जगलो, मनी वाटते
अस्तिनीतल्या सापावरती फुत्कारावे अता जरासे

मला दिली अंधार कोठडी टूजी साठी, सुटेन पण मी
खूप जाणतो कसे कुणाला चुचकारावे अता जरासे

लाथ मारता हाड मोडले कसे निघावे पाणी येथे?
फाजिल विश्वासास आतल्या खोल पुरावे अता जरासे

तपास माझ्या भंग कराया जशी मेनका आली दारी
विचार केला पुरे तपस्या झंकारावे अता जरासे

गुंड जाहला ज्ञानी बाबा प्रवचानात पण जुनीच भाषा
"गडबड करणार्‍यांना काल्या! टपकावावे अता जरासे"

वळून मागे बघता कळले पदरी आहे पुण्य अल्पसे
किती पाप हे! भोग भोगुनी निस्तारावे अता जरासे

परीघ छोटा कधी नसावा वाढ खुंटते व्यास, त्रिजेची
यत्न करूनी क्षितिजालाही विस्तारावे अता जरासे


निशिकांत देशपांडे
मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३

नाते मजला, विणावयाचे आहे

आकाशाशी नाते मजला, विणावयाचे आहे
पंख लावुनी मला जरासे उडावयाचे आहे

प्रेम कसे हे ! परवान्याला जळावयाचे आहे
शमा म्हणे, तो जळण्याआधी, विझावयाचे आहे

वास करावा क्षितिजावरती, मनी जागली आशा
नभास धरती कुठे भटते, बघावयाचे आहे

नैवेद्याच्या ताटामधले देव कधी का खातो?
तेच जेवुनी पोट भुकेले, भरावयाचे आहे

लज्जित आहे, दुसर्‍यांसाठी कांही केले नाही
मलाच माझ्यापासुन थोडे दडावयाचे आहे

पानगळीचा मोसम येता, उदास मी का व्हावे?
नवी पालवी फुटण्यासाठी, गळावयाचे आहे

खूप जमवले सभोवताली, जीवन जगता जगता
कोण आपुले, कोण पराये, ठरवायाचे आहे

भोग कधी का कुणास टळले, होम हवन करण्याने?
विठ्ठलासही जणीबरोबर दळावयाचे आहे

शायरास का वाटत असते, ग़ज़लांना तो लिहितो?
"ग़ज़ला लिहिती शायरास" हे, कळावयाचे आहे


निशिकांत देशपांडे  मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३

सत्त्य मानले आभासाला

सत्त्य मानले आभासाला
दु:ख जरासे विसरायाला
नजरेमधले आर्जव बघुनी
स्वप्नी येई सहवासाला
रडवेला का असा चेहरा?
जीवन नाही कण्हावयाला
दु:खाविन का कधी झळाळी
लाभत असते मधुमासाला?
सावलीसही माझ्या कळले
दूर पाहिजे असावयाला
आत्मचरित्रा विराम देतो
काय राहिले लिहावयाला?
मला कशाला जागे केले?
किती तडे हे विश्वासाला !
गांधीवादी जरी मुखवटे
आशिर्वचने विध्वंसाला
आम्ही केले आज, उद्याच्या
किती कलंकित इतिहासाला !
"निशिकांता"ला आज कळाले
अपुले होते म्हणावयाला.
निशिकांत देशपांडे मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३

विचार आहे

इतिहासाला पुसून थोडे, जगावयाचा विचार आहे
पुराण पोथ्या नकोत, नवखे लिहावयाचा विचार आहे

जुनीच मोनालिसा टांगली, तेच रूप अन् हास्य तेच ते
सौंदर्याची नवीन व्याख्या, करावयाचा विचार आहे

मिळावयाला अवघड जे जे, हवे हवेसे तेच मनाला
आकाशाला कवेत माझ्या, धरावयाचा विचार आहे

देव कशाला? छनी हतोडा, धरून हाती आत्मबलाने
कोरुन भाळी नशीब अपुले, लिहावयचा विचार आहे

नाव राखण्या, मनास मुरडुन, धोपट मार्गी चालत आलो
प्रवास थोडा, पाय घसरण्या,करावयाचा विचार आहे

पुरे जाहले लब्धप्रतिष्ठित, रटाळ जगणे फिके फिकेसे
रंगबिरंगी गरिबीसंगे, जुडावयाचा विचार आहे

प्राणप्रतिष्ठा कशास करता, कुण्या मंदिरी उगाच माझी?
असेन जेथे तिथे स्वंयंभू, बनावयाचा विचार आहे

उपेक्षिताचे जीवन जगलो, आस अधूरी मिरवायाची
खांद्यावरती चारजणांच्या, फिरावयाचा विचार आहे

असली नकली नाती जपली, कुणी न उरले सायंकाळी
धागे तोडुन "निशिकांता"चा, उडावयाचा विचार आहे


निशिकांत देशपांडे.  मो.क्र.  ९८९०७ ९९०२३
E Mail--  nishides1944@yahoo.com

तू कसा फुलतोस रे वेड्या?

पिऊनी आसवांना तू कसा जगतोस रे वेड्या?
उन्हाळी मोगर्‍यासम तू कसा फुलतोस रे वेड्या?

जमूनी दु:ख सार्‍यांनी, रडावे रीत आहे पण
सभेला पीडितांच्या तू कधी नसतोस रे वेड्या?

मनी हा प्रश्न माझ्या, पाहता क्षितिजावरी तुजला
नसूनी पंख फुटलेले, कसा उडतोस रे वेड्या?

जरी त्यांचे निराळे विश्व आहे, वळचणीला तू
मुलांचे पाहुनी ऐश्वर्य का खुलतोस रे वेड्या?

पहारा पापण्यांचा का असावा आसवावरती?
झरूदे, व्यर्थ का तुजलाच तू छळतोस रे वेड्या?

जशी ती दूर गेली, जीवनाचा तोल गेला अन्
मला पुसती कशाला एवढी पीतोस रे वेड्या?

मशाली पेटल्या ज्यांच्या, तयांना ओढ क्रांतीची
जुनेर्‍या तू विचारांनी, कसा विझतोस रे वेड्या?

मिळवणे शक्य आहे जे, तयाची आस ठेवावी
गवाक्षातून तारे व्यर्थ का बघतोस रे वेड्या?

मनी का पेलसी "निशिकांत" ओझे लाख प्रश्नांचे?
कशाला उत्तरे शोधीत तू जगतोस रे वेड्या?

निशिकांत देशपांडे    मो.क्र.-- ९८९०७ ९९०२३

मजकूर का ओलावला होता?

समेटाचा जरी प्रस्ताव तू धुडकावला होता
तुझ्या पत्रातला मज्रकूर का ओलावला होता?

वंसंताशी तुझे नाते जपाया तू हवे होते
कशाला ग्रिष्म वेड्या सांग तू बोलावला होता?

कबूली दे मला तू शक्य नाही एकटे जगणे
लपवला का उगा जो हुंदका पाणावला होता?

कधी मी शुन्य झाले हे मला कळलेच नाही पण
खरे तर काळही तुझियाविना सुस्तावला होता

फुले नाना तयाने हुंगली तारुण्य जगता पण
उतरता कैक सुर्यास्ती, मनी धास्तावला होता

स्मशानी जावया नेत्यास का मज्जाव त्या गावी?
चपात्या तो चितेवर भाजण्या सोकावला होता

बघूनी लाचखोरांचे उजळ माथे मिरवताना
कुणी सत्त्यास जपणारा, जरा पस्तावला होता

कशाला मुल्यमापन मी करू सरकारचे सांगा?
कधी नव्हताच जो दर्जा, पुन्हा खालावला होता

कशी सांगू तुला? "निशिकांत" मृत्त्यूच्या अधी थोडा
तुझ्यासाठीच माझा श्वासही मंदावला होता

निशिकांत देशपांडे  मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com

बंद का दार आहे?

मनाचे तुझ्या बंद का दार आहे?
आता प्रेम कसले? अहंकार आहे

जरी भोवती दाट अंधार आहे
तयाचाच मी हात धरणार आहे

शहाणी न बोलून आहेस तू पण
अबोला तुझा बोलका फार आहे

तुझा स्वार्थ प्रेमातही गुंतलेला
सुखांचा तुझ्या मी गुणाकार आहे

लिहू काय मी आत्मवृत्तात आता?
जगी प्रेम हा एक व्यवहार आहे

मनाने मनाला किती शांतवावे?
इथे वंचनांचाच बाजार आहे

अता सांगतांना मला मीच गोष्टी
उसास्यात मझाच हुंकार आहे

असा आरसा चेहरा टाळतो का?
तिरस्कार माझा पुरस्कार आहे

मनी पालही चुकचुकावी अशी का?
कमी आत्मविश्वास आजार आहे

किती ऐट "निशिकांत"ला शायरीची !
रुहानी ग़ज़ल हा अलंकार आहे

निशिकांत देशपांडे  मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३

हसावयाचा बनाव केला

ज़ुल्क़ाफिया ( दोन काफ़ियाची ) ग़ज़ल.


वेळ पाहुनी खोटे नाटे, हसावयाचा बनाव केला
सत्त्य विकेना बाजारी, मी जरी तयाचा लिलाव केला

उपेक्षिताचे जीवन जगलो, मोजदाद ना झाली माझी
मीच शेवटी असून जगती, नसावयाचा ठराव केला

लख्ख प्रकाशी काळे धंदे, डोळ्यांना हे बघवत नाही
ओंगळ दिसता जरा कुठेही, विझावयाचा सराव केला

हार, फुले अन् नवीन कपडे, थाट पाहुनी कलेवरांचा
मीच मला मग पुन्हा एकदा, मरावयाचा सुझाव केला

पालन पोषण केले ज्यांचे, मावळतीला उडून गेले
आज उलटले माझ्यावरती, कधी जयांचा बचाव केला

दिवाभितासम दडून जगणे, अथवा जगण्या विराम देणे
दोन्ही पर्यायामधुनी मी, मरावयाचा चुनाव केला

मनातले ते स्पष्ट बोलणे, कधी न जमले "निशिकांता"ला
मनास मुरडुन कलाकलाने, जगावयाचा स्वभाव केला


निशिकांत देशपांडे.  मों  नं.  ९८९०७ ९९०२३
E Mail--nishides1944@yahoo.com

बांधले शेले कुणी?

भेटले जे त्यात नव्हते, धर्म शिकलेले कुणी
मंत्र पठणाचेच त्यांना बांधले शेले कुणी?

जन्मले मेले करोडो, ना कुठे पाउलखुणा
मज दिसेना कीर्तिरूपे आज उरलेले कुणी

शेत कसण्या लाज वाटे, शेतकी पदवीधरा
शिक्षणाचे तीन तेरा, का असे केले कुणी?

वेगळे का धुंद असते, विश्व रावांचे असे?
त्या मुजोरांना न दिसते, दीन रडवेले कुंणी

का असा अन्याय केला, भाग्य लिहिताना प्रभो?
नागडे जगते कुणी, सोन्यात मढलेले कुणी

कोण बघतो वाट आता यमदुताची या जगी?
पाहिले मरणाअधी मी, आज मेलेले कुणी

खेटरे पायात नव्हती, कोसले भाग्यास मी
दु:ख कळले पाहतांना, पाय नसलेले कुणी

लाचखोरांच्या विरोधी, पेटला वणवा तरी
खूप येते चीड बघता, षंढ निजलेले कुणी

कुंचल्याने रूप दे "निशिकांत" नवखे जीवना
टाळ नजरा भेटले जर, रंग विटलेले कुणी


निशिकांत देशपांडे  मो.क्र.  ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com

आणले तारे नभीचे

आणले तारे नभीचे, ये घरी, घेवून जा
चांदण्यातिल आठवांना, तू इथे सोडून जा
तू मला पाषाण ह्रदयी का म्हणावे ना कळे
मी मऊ मेणाप्रमाणे, जाणण्या स्पर्शून जा
काय म्हणती लोक याचे भान ठेवावे किती?
श्वास घेण्या मोकळा तू बंधने तोडून जा
आरसा अय्याश आहे, घे सखे तू काळजी
चेहरा बघण्यास अपुला, ओढणी ओढून जा
सोड तू जगणे बघूनी, हस्तरेषा कुंडली
घे भरारी, प्राक्तनाला वाकुल्या दावून जा
आज जो उदयास आला, सूर्य तो आहे जुना
जन्म नवखा, तोच आत्मा, सत्त्य हे जाणून जा
ठेवली मी फक्त मागे, जन्म मृत्त्यू नोंद पण
आत्मवृत्तातील कोरे, पान तू चाळून जा
पुण्य करण्या वेळ कोठे? भूक जळता अंतरी
चित्रगुप्ता ईश्वराला, सत्त्य हे सांगून जा
कोंडले "निशिकांत" का तू दु:ख इतके अंतरी
ओघळू दे आसवांना, मोकळा होऊन जा
निशिकांत देशपांडे मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३

अंतरी ती काचली

बाब छोटीशीच होती, अंतरी ती काचली
मी दिलेली तू फुले का पाठ फिरता फेकली?
तू मला समजून घ्यावे ही अपेक्षा का करू?
तुज नव्हे देवास सुध्दा, नार नाही उमगली
हात मी हाती दिला अन् आज कळले, मी तुझ्या
कासर्‍याशी गाठ माझ्या वेसणीची बांधली
आज का डोळ्यात माझ्या आसवांचा राबता?
तू दिलेल्या वंचनांची पूर्ण गाथा वाचली
जीवनाच्या वाळवंटी ओल नव्हती का म्हणू?
याद येता माय माझी, पापणी ओलावली
तू मला ना भेटण्याच्या, तोडल्या शपथा किती?
येउनी स्वप्नी मनाची तार का झंकारली?
चेहर्‍यावर कैक चेहरे, आम झाली संस्कृती
सत्त्य करण्याला उजागर, जिंदगी मी वेचली
सर्व सर्वांनाच मिळते हे कुणी सांगितले?
तप्त सूर्याला हवी पण प्राक्तनी ना सावली
भूत ग़ज़लांचे छळाया लागले "निशिकांत"ला
मांत्रिकाचा शोध घेते, बायको धास्तावली
निशिकांत देसपांडे मो.क्र.-- ९८९०७ ९९०२३

आहे प्रवास अजुनी

ठेचाळलो तरी मी नाही उदास अजुनी
हा कोणत्या दिशेचा आहे प्रवास अजुनी

विसरून प्रेम पहिले जगणे मला न जमले
धोका दिला तरीही मज तू हवास अजुनी

वृध्दाश्रमात दिसले चैतन्य आपुलेपण
कोमेजल्या फुलांना आहे सुवास अजुनी

दसर्‍यास पारध्यांनी शस्त्रास पूजिले पण
आक्रोश सावजांचा नकळे कुणास अजुनी

विसरून सर्व जावे समजावले मला मी
पण काचतात धागे माझ्या जीवास अजुनी

क्षितिजास गाठण्याला उडतोय मी कधीचा
थकण्यास वेळ नाही माझ्या परास अजुनी

साठीत खूप ग़ज़ला श्रंगार काव्य लिहितो
मी मोजलेच नाही माझ्या वयास अजुनी

शोधात आपुल्यांच्या आयुष्य खर्च केले
दु:खी कुणी न माझ्या दिसले शवास  अजुनी

परकाच वाटलो मी "निशिकांत" का जगाला?
जगणे तृणासवे ना जमले दवास अजुनी


निशिकांत देशपांडे   मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com

देशास भक्ष्य केले

देशातले शिकारी खुर्चीस लक्ष्य केले
राज्यास हाकताना देशास भक्ष्य केले
निवडून येत असता सारे गरीब होते
कमवून वाममार्गे कित्येक लक्ष केले
पैसा अमाप मिळता एकी बरीच होती
स्वार्थास आच येता नवखेच पक्ष केले
झुंडीत लुटारुंच्या सारे मिळून खाती
दिसता कुणी इमानी त्याला विपक्ष केले
नारा असून एकी, गावास आखताना
दलितास मात्र वेशी बाहेर कक्ष केले
संदेश झाड लावा, त्यांनी जगास दिधला
पेरून बी विषारी, निर्माण वृक्ष केले
निवडून आज आले, नेते कसे नशीबी?
मारून देश त्याचे श्राध्दात पक्ष केले
"निशिकांत" जाणरे तू, भोळा समाज आहे
तू का तयास नाही वेळीच दक्ष केले?
निशिकांत देशपांडे  मो. क्र.  ९८९०७ ९९०२३
E Mail---  nishides1944@yahoo.com

जीवना देणे तुझे देवून झाले

जीवना देणे तुझे देवून झाले
कावळ्यांना पिंडही वाढून झाले
सावली गेली कुठे? बोलू कुणाला
चार भिंतींना व्यथा सांगून झाले
जाणते मी देह विक्रय पाप आहे
याच जन्मी नर्कही भोगून झाले
लोकलज्जेची उगा चर्चा कशाला?
लक्तरे वेशीवरी टांगून झाले
अस्तिनीतिल साप का दिसतो कधी? पण
वेदना डंखातल्या पचवून झाले
गारद्यांनी वार केले, काय त्याचे?
आपुल्यांचे घावही झेलून झाले
नेत्रदानाने खुशी प्रेतास माझ्या
आंधळ्यांना विश्वही दावून झाले
दोन वार्‍या नित्यनेमे पंढरीच्या
काय मागू? तृप्त मी, मागून झाले
तो विटेवर सर्वदा आहे उभा का?
मायबापाचे चरण चोपून झाले
व्यर्थ झटलो सोडण्या मी वाममार्गा
माळ तुळसीची गळा घालून झाले
निशिकांत देशपांडे  मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--  nishides1944@yahoo.com

रात्र अंधारी किती?

संपता संपेचना ही रात्र अंधारी किती?
एक शोधाया कवडसा, रोज बेजारी केती?
पांगळा ठेचाळतो मी, मार्ग क्रमिता जीवनी?
धष्टपुष्टांना सजवली, खास अंबारी किती?
वस्त्र माझ्या आवडीचे, हुंदक्यांनी बेतले
रंग पक्का वेदनांचा, पोत जरतारी किती?
आठवेना जन्मलो मी, तारखेला कोणत्या
श्वान सजले वाढदिवशी, जश्न शेजारी किती?
पुण्य का धास्तावलेले, वळचणीला बैसले?
पापियांची चाल झाली आज सरदारी किती?
चावडीवर का न यावे, सांगण्या अन्याय तू?
व्यर्थ डोळेझाक करती, मूक गांधारी किती?
शोषितांच्या फायद्यास्तव, योजना बनल्या तरी
अल्प पदरी दुर्बलांच्या, खर्च सरकारी किती?
वाव द्यावा नवपिढीला, वृध्द नेते सांगती
"वारसांना द्याच संधी" ही तरफदारी किती?
आमदारांना विचारा, आज मतदाना अधी
मांडले तू प्रश्न अमुचे, राज दरबारी किती?
कोण येइल चार गजला ऐकण्या "निशिकात"च्या?
पण तमाशाच्या दिशेने सांग रहदारी किती?
निशिकांत देशपांडे   मों नं. ---९८९०७ ९९०२३
E Mail---nishides1944@yahoo.com

कशास त्याची वाट बघावी?

दिले सुखाचे सुवर्ण क्षण का? रुतती आता होउन आठव
कशास त्याची वाट बघावी? जे घडणे आहेच असंभव
कधीच नव्हत्या ऊंच अपेक्षा, नकोत तारे आकाशीचे
ह्रदयी त्याच्या मागितली मी, थोडी जागा करून आर्जव
कधी न रमले स्वप्नांमध्ये, झगडत सारे जीवन गेले
खुशीत आहे मी या जगती, भान ठेउनी सदैव वास्तव
दया नको मजला कोणाची, मला निजूद्या रस्त्यावरती
नभांगणाचा मस्त चांदवा, खरे खरे ते माझे वैभव
तिला न कळले बाळांना का अडगळ आता आई झाली?
देवा आधी मला वंदुनी, कशास करता माझा गॉरव
जन्मा आधी गळा घोटला, प्रश्न करी ती भगवंताला
आरंभाला शेवटचा का राग छेडला विरही भैरव?
नळास पाणी येते जाते, परावलंबी झाले जीवन
कुठे हरवले गावामधले ओढे, विहिरी आणी बारव?
निबंध त्यांनी कसा लिहावा? बालपणीच्या आठवणींचा
धडपड सारी खळगी भरण्या, हरवुन गेले ज्यांचे शैशव
कुरापतीचा देश नशीबी, पश्चिम सीमेवरचे दुखणे
सदैव झगडा दोघांमध्ये, कधी न जाई अडवा विस्तव
नकाब इतका बेमालुम की सताड उघड्या डोळ्यांनाही
कठीण आहे पारख करणे, समोरचे कॉरव की पांडव
निशिकात देशपांडे  मों नं. ---९८९०७ ९९०२३
E Mail---nishides1944@yahoo.com

पेच आहे

सार माझ्या जीवनाचे हेच आहे
कोण माझे? मी कुणाचा? पेच आहे
मीच वेडा चालतो सर्वापुढे अन
ते शहाणे, लागते मज ठेच आहे
काय नवखे जीवनी? कंटाळलो मी
पात्र दुसरे पण कथानक तेच आहे
काय मिळते पारदर्शी वागण्याने?
दांभिकाला या जगी शिरपेच आहे
लावली ही बाग कोणी कष्ट केले?
कोण तो करतो फुलांची वेच आहे?
दु:ख का आईस नाही! जाणतो मी
हास्य ओठी आत ती रडतेच आहे
जीवनाच्या मैफ़िलीला रंग चढता
शायरी इर्शादने खुलतेच आहे
कोण मोठा? कोण छोटा? शर्यतींची
चालली दिनरात रस्सीखेच आहे
वाटले होणार नाही घात, पण का?
आजही पाणी तिथे मुरतेच आहे
थांबतो "निशिकांत" का रे काळ केंव्हा?
जीवनाचे वस्त्र बघ विरतेच आहे
निशिकांत देश्पांडे मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Maiil--  nishides944@yahoo.com

स्वप्न

स्वप्न बघणे छंद आहे, स्वप्न माझे गाव आहे
स्वप्न माझा श्वास आणी अंतरीचा भाव आहे
स्वप्न मम संवेदना अन वेदनांचे रूप असते
काचते, सलते कधी तर, मस्त गंधित धूप असते
अंतरी झंकारण्याचे, स्वप्न दुसरे नाव आहे
स्वप्न माझा श्वास आणी अंतरीचा भाव आहे
अंबराला गवसणी अन, भेदणे पाताळ केंव्हा
शक्य तारे तोडणेही, पाहतो मी स्वप्न जेंव्हा
भेद ना स्वप्नास ठावे, रंक मी का राव आहे
स्वप्न माझा श्वास आणी अंतरीचा भाव आहे
नांदतो, स्वप्नात बघतो, उमलणार्‍या त्या कळ्यांना
मोहरावे मी बघूनी, हासणार्‍या पा़कळ्यांना
जीवनाचे बिंब स्वप्नी, धूप केंव्हा छाव आहे
स्वप्न माझा श्वास आणी अंतरीचा भाव आहे
स्वप्न होउन गीत माझे, निर्झरासम झुळझुळावे
सूर देण्या, ताल धरण्या, मग नदीने खळखळावे
स्वप्न बाजी जीवनाची, जिंकणारा डाव आहे
स्वप्न माझा श्वास आणी अंतरीचा भाव आहे
कोण आले? कोण गेले? स्वप्नवत या जीवनीहो
स्वप्न छॉटे पण तरीही, वाटले संजीवनीहो
लोप प्रतिभेचा जिव्हारी, शायराच्या घाव आहे
स्वप्न माझा श्वास आणी अंतरीचा भाव आहे
निशिकांत देशपांडे. मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail---  nishides1944@yqhoo.com

देखणे शहर होते

ऊंच मंदिराचे मी पाहिले शिखर होते
या इथे कधी काळी देखणे शहर होते
गारवा पहाटेचा, कोवळे शहारेही
माळल्या फुलांचे मी चुंबिले अधर होते
माफ खून बाराही, वाग तू कशीही, पण
मी जरा कुठे चुकता, आजची खबर होते
सोडलास जेंव्हा तू, हात त्या क्षणी कळले
का घटे, पळे आणी थांबले प्रहर होते
पाडली किती गावे? अन उजाडल्या वस्त्या
हुंदके, उसास्यांवर, बांधले नहर होते
आज नेत्र ओले का? प्रेत पाहता माझे
काचता तुझे संशय, प्राशिले जहर होते
हाक द्या भुकेल्यांना, पेटवा मशालीही
शांत, भ्रांत लोकांची, का कधी कदर होते?
भक्त का कमी देवा? वाढलेत सौदागर!
फेडण्या तुझ्या नवसा, कावळे हजर होते
मोह, त्याग टाळावा, सांगती रहा साधे
त्या गुरूस सोनेरी. बैसण्या मखर होते.
 

marathi gazals by Nishikant Deshpande गाठ माझ्याशी तुझी रे

गाठ माझ्याशी तुझी रे, जीवना विसरू नको
गांजलेला मज बघूनी, व्यर्थ तू बहरू नको
वेदना लाखो उसासे, तू दिले मज प्राक्तना
मार्ग काटेरी असू दे, पाकळ्या पसरू नको
धडकण्या काळीज आहे, धडधडाया ते नसे
पाहुनी इरसाल लहजा, जीवना बिथरू नको
घातले आयुष्य सारे बैसुनी तीरावरी
साहसांच्या सागरी तू भेकडा उतरू नको
ये जरा शोधू नव्याने, ध्येय शिखरे दूरची
अपयशाच्या जीर्ण कबरी, आज तू उकरू नको
तू विनाशक या जगाचा, जाणतो शिवशंकरा
कर हवे ते, भय पसरण्या वाजवू डमरू नको
घे भरारी, जाण इतके, स्वप्न बघताना तरी
अंथरुण पाहून मर्दा, पाय तू पसरू नको
पोत गजलांचा बदलण्या, भ्रष्ट नक्कल का अशी?
सोडुनी परिघास अपुल्या, शायरा विहरू नको
भोगणे "निशिकांत" अब्दा, पाचवीला पूजले
घोर नैराश्यात वेड्या, तू असा बिखरू नको
निशिकांत देशपांडे. मो.न. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com

Marathi Gazala by Nishikant Desapande--नाळ मी तोडून आले

आपुल्यांची नाळ मी तोडून आले
मी मला, माझ्या प्रिया, विसरून आले
लपवले तुजला धुक्याने, शोध घेंण्या
सूर्य किरणे संगती घेऊन आले
सावली लाभो तुझी चिरकाळ म्हणुनी
सावलीसम मी तुझ्या मागून आले
गारवा, ताजेपणा देण्यास,स्वप्नी
दव पहाटे थंड मी प्राशून आले
चल करू आता नव्याने श्रीगणेशा
आठवांची जळमटॅ झाडून आले
बालपण सुखवी मनाला, काल स्वप्नी
कागदाची नाव मी सोडून आले
रंगले रंगी तुझ्या, ना वेगळी मी
कृष्णमय राधा तुझी होवून आले
पांडवांनी मातृआज्ञा पाळली अन
पाच नवरे प्राक्तनी वाढून आले
काय हा ढोंगीपणा "निशिकांत" जगती
सांत्वनाला गारदी हटकून आले
निशिकांत देशपांडे मों. क्र.--  ९८९०७ ९९०२३
E Mail:--  nishides1944@yahoo.com मी मला, माझ्या प्रिया, विसरून आले
लपवले तुजला धुक्याने, शोध घेंण्या
सूर्य किरणे संगती घेऊन आले
सावली लाभो तुझी चिरकाळ म्हणुनी
सावलीसम मी तुझ्या मागून आले
गारवा, ताजेपणा देण्यास,स्वप्नी
दव पहाटे थंड मी प्राशून आले
चल करू आता नव्याने श्रीगणेशा
आठवांची जळमटॅ झाडून आले
बालपण सुखवी मनाला, काल स्वप्नी
कागदाची नाव मी सोडून आले
रंगले रंगी तुझ्या, ना वेगळी मी
कृष्णमय राधा तुझी होवून आले
पांडवांनी मातृआज्ञा पाळली अन
पाच नवरे प्राक्तनी वाढून आले
काय हा ढोंगीपणा "निशिकांत" जगती
सांत्वनाला गारदी हटकून आले
निशिकांत देशपांडे मों. क्र.--  ९८९०७ ९९०२३
E Mail:--  nishides1944@yahoo.com

पडला प्रघात आहे

मरणास भीत जगणे पडला प्रघात आहे
मरण्या अधीच शतदा मेलो जगात आहे
स्वार्थास साधण्यास्तव बनलो परोपकारी
मेल्यावरी जगावे, उर्मी उरात आहे
अलबेल सर्व असता, धडधड मनी उगा का?
संकेत वादळांचा माझ्या कपात आहे
भरडून कैक जाती, चक्कीत जीवनाच्या
जात्यातले मरू द्या, मी तर सुपात आहे
वैफल्यग्रस्त असती अतिदूर ध्येय ज्यांचे
क्षितिजास गाठाणारा कोणी जगात आहे?
सुखदु:ख भोगताना इतके कळून आले
बेताल हास्य आणी रडणे सुरात आहे
कळपात मत्सराविन, जगती जनावरेही
जे माणसात नाही, दिसते गुरात आहे
सतशील सदगुणांना मडीत भाव नाही
हर्रास दुर्गुणांची चढत्या दरात आहे
रमज़ान पाक महिना, मशिदीत काय गर्दी!
हाजी न मी नमाजी, अल्ला मनात आहे
सुर्यास तप्त बघण्या आहे मजाल कोणा?
ग्रहणास त्यास जो तो, बघतो नभात आहे
बघता वळून मागे, "निशिकांत" काय दिसले?
माझ्याच वेदनांची बघतो वरात आहे
निशिकांत देशपांडे मो.न.--98907 99023
E Mail--nishides1944@yahoo.com

"काळ आहे जिंकला मी" गर्व निष्फळ दांभिका

"काळ आहे जिंकला मी" गर्व निष्फळ दांभिका
शेवटी संपायला आलीच ही एकांकिका

चालवावे घर किती तू? लक्ष दे अपुल्याकडे
भाग्यरेषांची स्वतःच्या तूच व्हावे लेखिका

पाहुनी तिज झेप घेता, ध्येय शिखरे जिंकता
मज शिळा उध्दारल्याची, वाटते अख्यायिका

कैक आले कैक गेले, मार्ग क्रमिता जीवनी
जाहले आयुष्य विरही आठवांची मालिका

मग्न मी माझ्यात जगलो, जोडले नाही कुणी
प्रेत पुरण्या खोल माझे कोण टाकिल मृत्तिका?

घेतली थोडी नशा अन विश्व माझे (?) जाहले !
जी दिसे ती भासते माझीच आहे नायिका

दीड हळकुंडात पिवळे जाहलेले पाहिले
अल्प संतोषी असावे हीच त्यांची भूमिका

आसवे "निशिकांत" का ही? अन उदासी जीवनी
भोवती कोणी न उरले, ही खरी शोकांतिका

निशिकांत देशपांडे

E Mail-- nishides1944@yahoo.com

तुम्हा पसुनी मी लपावे कुठे?

नका आठवांनॉ छळू एवढे मज, तुम्हा पसुनी मी लपावे कुठे?
हजारो दिशांनी तुझी हाक येते, तुझा हात सोडून जावे कुठे?

अता वृध्द माता पित्यांचा मुलांना नको भार, त्यांनी जगावे कसे?
मुळांनीच आधार वृक्षास दिधला, अता उन्मळूनी पडावे कुठे?

करायास, पंचायती, न्याय बसल्या, सुळी प्रेम गेले सजा ही कशी?
कसे मख्ख बसले बघा रामशास्त्री, अता प्रेमिकांनी दडावे क्य्ठे?

तिचा जन्म आम्हा नकोसाच असतो, गळे घोटतो रोज गर्भाशयी
अशा स्त्रीभ्रुणांनी मुक्या वेदनांना, कधी व्यक्त करण्या रडावे कुठे?

नको दु:ख आम्हा, नको त्यागही पण, सुखांची गुलामी बरी जीवनी
अशा संस्कृतीतून अन्ना हजरे, पुन्हा या जगी सापडावे कसे?

नसे चक्रधारी कुठे कृष्ण आता, करी बासरी फक्त असते सदा
नव्या कौरवांना जरा धाक नाही, अता द्रौपदीने बघावे कुठे?

गळा माळ कवड्यामधे ओवलेली, भिकारीच ते मागती जोगवा
पुढे प्रश्न "निशिकांत" अंबेस पुजण्या, खरे भक्त आता मिळावे कुठे?

निशिकांत देशपांडे मों. न. ९८९०७ ९९०२३

E Mail---- nishides1944@yahoo.com

सोडल्या होत्या खुणा

प्रेम मी हळुवार केले सोडल्या होत्या खुणा
पौर्णिमेच्या चांदण्याने नाहल्या होत्या खुणा

दोन ज्योती तेवताना पाहता नेत्री तुझ्या
स्नेह ओलावा बघूनी उजळल्या होत्या खुणा

ओठ का बोलू न शकले जाणतो मी अंतरी
बोलक्या डोळ्यात तुझिया पाहिल्या होत्या खुणा

गोफ विणण्या घेतले मी प्रेम धागे रेशमी
का मुलायम त्या क्षणांच्या काचल्या होत्या खुणा?

एकटा चालून थकलो अडकलो शुन्यात मी
मृगजळाच्या पाठलागी धावल्या होत्या खुणा

दु:ख ना भेटो तुला जे नांदते माझ्या घरी
दु:ख रडले काल जेंव्हा गवसल्या होत्या खुणा

दु:ख ताजे होय हलके, वेदना स्मरता जुन्या
का असा नासूर दुखरा जाहल्या होत्या खुणा

दोन प्याले रिचवले मी भूतकाळा विसरण्या
जाहले उलटे, नशेने नाचल्या होत्या खुणा

चार खाण्या घास बसलो भूक माझी पेटली
का अशा ताटात कडव्या वाढल्या होत्या खुणा

काय हा "निशिकांत" इतका राग धरला तिजवरी?
फेकताना केर कचरा झाडल्या होत्या खुणा

निशिकांत देशपांडे मों. नं. ९८९०७ ९९०२३

E Mail -- nishides1944@yahoo.com

श्रावण आला

रिमझिम बरसत चिंब भिजवण्या श्रावण आला
कुजबुज कानी गूज उकलण्या श्रावण आला

हिरवे मन अन हिरवे तनही मोहरलेले
आनंदाचे बीज रुजवण्या श्रावण आला

काय मयुरा झाले मोदे नाचत असतो?
मोर पिसारे मस्त फुलवण्या श्रावण आला

सुर्यास्ताचे काळोखाचे भय ना आता
अंधराला लख्ख उजवण्या श्रावण आला

संथारा (*) व्रत चालू असता मन डळमळले
जगण्याचा उद्देश सांगण्या श्रावण आला

सरता श्रावण हुरहुर वाटे, खिन्न मनी मी
प्रश्न मनी का व्यर्थ परतण्या श्रावण आला?

अंतर्मुख कोषात पुरे जगणे "निशिकांता"
बंद मनाचे दार उघडण्या श्रावण आला

(*) संथारा हे जैन धर्मियांचे एक व्रत आहे ज्यात मृत्त्यू येईपर्यंत उपवास करतात

मागणे मागतो मी

तुझ्या सावलीला किती शोधतो मी
जगा वेगळे मागणे मागतो मी

कशाला भरावे नवे रंग आता?
तुझी भावमुद्रा मनी कोरतो मी

निखारे तुझ्या वेदनांचे उशाला
तरी स्वप्न बघण्या जरा झोपतो मी

वृथा आठवांची नको जळमटे ही
स्वतःलाच हळुवार कुरवाळतो मी

नको चांदणे अन नको तारकाही
पसा एक अंधार कवटाळतो मी

नको येत जाऊस वस्तीत माझ्या
तुझ्या भेटण्याने घायाळतो मी

फुलावे सदा हास्य ओठी म्हणूनी
उसासे, तुझ्या वेदना चोरतो मी

पुरे जीवना भास आनंदण्याचे
अपेक्षा मनातील चुरगाळतो मी

तुझे ध्यान "निशिकांत" कोठे हरवले?
लिहाया ग़ज़ल अक्षरे शोधतो मी


निशिकांत देशपांडे मो.नं. ९८९०७ ९९०२३
E Mail-- nishides1944@yahoo.com

रुजल्यात गोष्टी

मनी कालच्या मस्त रुजल्यात गोष्टी
उद्याच्या कशाला करव्यात गोष्टी?

तुझे दु:ख आहे तुझ्या एकट्याचे
जगाला तुझ्या का कळव्यात गोष्टी?

झिझावे जरी लागले आपणाला
तरी चंदनाच्या नसाव्यात गोष्टी

असूदेत काटे बगीच्यात लाखो
सुगंधी फुलांच्या फुलाव्यात गोष्टी

मुले पाहती रोज निंजा हटोरी **
जिजाऊ-शिवाच्या हरवल्यात गोष्टी

गटारीस चर्चा कशाला दयेची?
चिकन बोकड्याच्या असाव्यात गोष्टी

किती धुंद बेधुंद जगलोत आपण !
सुवर्णाक्षराने लिहाव्यात गोष्टी

कुणाला नको त्रास मम आठवांचा
सवे माझिया त्या सराव्यात गोष्टी

वियोगात "निशिकांत" जगसी कसा रे?
मनाशी मनाच्या दुराव्यात गोष्टी

** कार्टून शो मधील पात्रे

निशिकांत देशपांडे मो. नं. ९८९०७ ९९०२३

E Mail -- nishides1944@yahoo.com

गोडवा सासू सुनेतिल ( हज़ल )

गोडवा सासू सुनेतिल खास होता
चांदणे होते खरे की भास होता

का म्हणे सासूस आई सून, कळले
साखरेतुन कारल्याचा घास होता

शांत असतो, बायको वागो कशीही
राग येण्या तो कुठे दुर्वास होता?

वाघ होता तो जरी कार्यालयीचा
बायकोचा तो घरी तर दास होता

बोलते कृत्त्यातुनी,मज छान कपडे
आणले पोळ्यास हा उपहास होता

ती जरी बाहूत होती, मैत्रिणींचा
पाहिला स्लाईड शो, फर्मास होता

गैर का "निशिकांत" आहे राग त्यांचा?
सभ्य तू असशील ठरला भास होता

निशिकांत देशपांडे. मो.नं. 98907 99023
E Mail -- nishides1944@yahoo.com

दीप कोणी लावला?

काहुराने विझवलेला दीप कोणी लावला?
कृत्त्य हे तर गारद्यांचे नेम धरण्या चांगला

साधला मी स्वार्थ नाही आपुल्या परक्यासवे
फायदा पाहून जो तो मजसवे का वागला?

वारुळाला खोदले पण साप ना दिसला कुठे
शोध घेता खूप त्याचा अस्तिनीतच गावला

कोरडी आकाशगंगा थेंब पाण्याचा कुठे?
फक्त शोभा अंबराची पाहणारा भाळला

मेद रावांची समस्या, वेगळी रंकासही
वाळलेला जो अधीचा, तो अजूनच वाळला

किर्तनाचे, प्रवचनाचे पेव फुटले आज पण
भेटला मज एक नाही धर्म ज्याने पाळला

का विटेवर फेकलेल्या तो उभा आहे असा?
भक्तिरंगी रंगल्यांना तो कधी ना पावला

वाचल्या निवडून गजला, दाद श्रोत्यांची कशी !
वाहवा टाळ्या न देउन आरसा मज दावला

बस पुरे "निशिकांत" देणे पाप पुण्याचे धडे
देव आहे झोपला अन दैत्त्य आता जागला

निशिकांत देशपांडे मों. नं. ९८९०७ ९९०२३

E Mail:-- nishides1944@yahoo.com

भास नुसता

दु:ख सरले, चल जगू मधुमास नुसता
चांदणे आहे खरे की भास नुसता

लोक म्हणती काय याचे भय मनाला
जीव घेई कोंडलेला श्वास नुसता

गुंतले मन मोहजाली पण तरीही
दाखवाया घेतला सन्यास नुसता

धाडले वृद्धाश्रमी तिज तूच ना रे !
माय मरता क्षौर हा आभास आहे

राजपुत्राला फुकाचे लाख मुजरे
बाप पुप्ण्याईच पुंजी, खास नुसता

सर्व नाही या जगी लुटण्यास तुम्हा
सोड सुमने, लूट चोरा वास नुसता

काय ती अश्वासने अन भूल थापा
शुन्य करणी, भाषणी फर्मास नुसता

मातल्या सेना ब्रिगेडी का कळेना
मार्ग गांधीचा म्हणे बकवास नुसता !

काळजी :निशिकांत" विश्वाची पुरे रे
का उगा डोक्यास तुझिया त्रास नुसता?

निशिकांत देशपांडे मों. नं. ९८९०७ ९९०२३

E Mail :-- nishides1944@yahoo.com

हात तू हाती दिला जो

मी तुला जे स्वप्न दिधले ते कधी विरणार नाही
हात तू हाती दिला जो तो कधी सुटणार नाही

काळजी कसली उद्याची? वर्तमानी धुंद असतो
आजचा जो आज आहे, तो उद्या असणार नाही

का उगा आभूषणे अन हौस सजण्याची असावी?
फूल नकली कागदी, फुलपाखारू बसणार नाही

औट घटकेचे ग्रहणही सूर्य चंद्रा पीडिते पण
मी सदा खग्रास ग्रहणी नांदतो, कण्हणार नाही

काच पुसतो स्वच्छ करतो रोज तो कंदील मी पण
मंद ज्योतीने तयाच्या तम कधी सरणार नाही

पाहिले मृत्त्यूपथावर टोल नाके डॉक्टरांचे
काय लुटण्याची त-हा ही ! मी पुन्हा मरणार नाही

का हि-याची कीड आहे लागलेली कोळशांना?
दंश हा मोठेपणाचा या क्षणी दुखणार नाही

झिंगणे, पीणे, बहकणे नवपिढीला दोष कैसा?
लाड इतके लेकरांचे, कानही पिळणार नाही

ना कळे "निशिकांत" गाणे, फक्त श्रवणाने कधी
आवडे ठेका परंतू सम कधी कळणार नाही

निशिकांत देशपांडे मों. नं. ९८९०७ ९९०२३

E Mail :-- nishides1944@yahoo.com

इरादा

नको भेट आता असूदे दुरावा
असा मी इरादा कितीदा करावा

पुरे दु:ख आता उगाळून पीणे
जरा थांब, प्याला कितीदा भरावा?

कवडसा नको आज अंधार दे तू
सुवर्णाठवांचा मिटूदे पुरावा

नको दु:ख आता नको प्रेम करणे
झरा वेदनांचा किती हा झरावा?

तुझा हात सुटल्या क्षणी डाव सरला
वृथा श्वास आता कशाला उरावा?

तिच्या निर्णयाने जगूद्या मुलीला
पिता सांगतो तो तिने का वरावा?

उभ्या डोंगराला पुरेसे खसूद्या
जरा गर्व, तोरा तयाचा हरावा

किती पानगळ ही! दिसे बोडखा तो
वसंतात हिरवा पुन्हा थरथरावा

भ्रमंतीत "निशिकांत" चुकल्यात वाटा
खरा मार्ग समजून आता धरावा

निशिकांत देशपांडे मों. नं. ९८९०७ ९९०२३

E Mail :-- nishides1944@yahoo.com

ही जगाची रीत नाही

मीच वेडा, पीत नाही
ही जगाची रीत नाही

जी मजा शुद्धीत आहे
ती नशा, धुंदीत नाही

सोडुनी घर भूत गेले
एकही पण शीत नाही

पोट भरण्या कष्ट करतो
पींड मी उचलीत नाही

पाहिजे बस एक धक्का
दूर आता जीत नाही

राहण्या झोतात केंव्हा
ढोल मी बडवीत नाही

एक खाते दाखवा मज
लाल जेथे फीत नाही

टोचती काटे परंतू
फूल मी तुडवीत नाही

लग्न कंत्राटी करू या
गुंतण्याला प्रीत नाही

आपुल्यांचा त्याग केला
मी अता भयभीत नाही

ऊठ चल "निशिकांत" आता
राम या वस्तीत नाही

निशिकांत देशपांडे मों नं. ९८९०७ ९९०२३

E Mail:-- nishides1944@yahoo.com

जीवन अपुले

संगमरमरी स्वप्न असावे जीवन अपुले
श्रावणधारांचे शिडकावे जीवन अपुले

मिसळू, हरवू इतके आपण, दोघांपैकी
एक वगळता शुन्य उरावे जीवन अपुले

थरथरणाऱ्या पात्यावरच्या दवबिंदूसम
एक तरी क्षण मोती व्हावे जीवन अपुले

तुजविन मी अन मजविन तू हा प्रश्नच नाही
द्वंद्वगिताची चाल बनावे जीवन अपुले

हूल सुखांनी देणे कांही नवखे नाही
दु:खाच्या नक्षीत सजावे जीवन अपुले

ऊन जरासे झेलू आपण डोक्यावरती
वाटसरूंना छाव दिसावे जीवन अपुले

व्यर्थ मुखवटा लावून जगता काय मिळाले?
भूलभुलैय्या झूठ नसावे जीवन अपुले

संध्याछाया दारी येता दु:ख कशाचे?
निशिगंधाने गंधाळावे जीवन अपुले

रजनी सरली "निशिकांता" बघ पूर्व दिशेला
आनंदाने का न फुलावे जीवन अपुले?

निशिकांत देशपांडे मो.नं. 98907 99023
E Mail :-- nishides1944@yahoo.com

पाउस

कोठे गेला? लपला पाउस
येता येता विरला पाउस

वांझोट्या मेघाच्या पोटी,
आस फुकाची, कुठला पाउस !

गरिबांशी देणे ना घेणे
टाटा बिर्ला बनला पाउस

फास कसाया शेतक-याच्या
मानेला, ओसरला पाउस

शुष्क कधी ओल्या दुष्काळी
क्रूरपणाने हसला पाउस

दिंडीमार्गी काय बरसला !
भक्ति रसाने भिजला पाउस

तप्त धरेला हिरवा शालू
भेट कराया पडला पाउस

मल्हाराचा सूर होवुनी
धोधोधो कोसळला पाउस

जंगल, हिरवळ घटली इतकी
"निशिकांता" गुदमरला पाउस

निशिकांत देशपांडे मो.नं. ९८९०७ ९९०२३
E Mail :-- nishides1944@yahoo.com

आनंदण्याची कारणे

रेशमी नात्यात लपली काचण्याची कारणे
काय होती वेदना आनंदण्याची कारणे?

चांदण्या रात्रीत हाती हात असताना तुझा
शेकडो दिसली मला मी हरवण्याची कारणे

गीत गुणगुणतो कधी तर ताल मी धरतो कधी
तूच तर दिधली मला झंकारण्याची कारणे

व्हावयाचे तेच झाले बेवडा झालो अता
दर्पणी तू शोध माझ्या हरवण्याची कारणे

आज मज रडणे रडाया एकही खांदा नसे
कोण पुसतो? आज अश्रू गाळण्याची कारणे

धर्म, जती, पंथ नाना, घासती सांधे किती?
हरवली कोठे दुव्यांना सांधणारी कारणे?

काम झटपट मज कराया लाच पुरवी कारणे
अन्यथा देतोय कामे टाळण्याची कारणे

षंढ सारे वाकती का आज अन्यायापुढे ?
का निखारेही विसरली पेटण्याची कारणे?

का हवी कारण मिमांसा व्यर्थ तुज "निशिकांत"रे?
हास-या पुसती कळ्या का उमलण्याची कारणे ?

निशिकांत देशपांडे मो.नं.-- ९८९०७ ९९०२३
E mail ;- nishides1944@yahoo.com

कारणे , -- हजल

सांग माहेरी सदा तू राहण्याची कारणे
तीच माझ्या वेदना आनंदण्याची कारणे

तीच शेजारीण आहे बोलतो मी, लाघवी
ऐकता चोरून मिळती भांडण्याची कारणे

मेहुणी माझी तुझीही लागते भगिनी तरी
सांग तू दुस्वास मग आरंभण्याची कारणे

वाढता तव घेर बघुनी हर्ष मम्मीला तुझ्या
माय पुसते आज माझ्या वाळण्याची कारणे

मी तरी होहोच म्हणतो खानदानी रीत ही
तुज तरी मिळती कुठूनी वसकण्याची कारणे

धूर्त शेजा-यास कळले आज ती नाही घरी
जाणती ते शांततेच्या नांदण्याची कारणे

ती तुझ्या प्रेमात आहे कैद तुज केले तरी
दूर कर "निशिकांत" मुसक्या बांधण्याची कारणे

निशिकांत देशपांडे मो.नं. ९८९०७ ९९०२३
Email--nishides1944@yahoo.com

खोल खोल आतवर तुझी नजर

जाणले कसे मनातले जहर
खोल खोल आतवर तुझी नजर

आठवात पाहता तुला कधी
शांत जीवनात माजतो कहर

ताळतंत्र सोडले तुझ्यामुळे
वाटतो जगास मीच वेडसर

जाहले चरित्र शील कालचे
आज सावरून नीट घे पदर

बोलण्या अधीच वाद आज, पण
गोड बोललो कधी प्रहर प्रहर

मारले मनास मी क्षणोक्षणी
जाहले बधीर दु:ख बेअसर

शोधपत्रकारिता अशी कशी ?
सांगते सवंग फालतू कबर

टाळ नाश सोड वाट वाकडी
सावधान ! ऐक जाहला गजर

जाहले लिलाव खूप, पण मला
शुन्य भाव, काय जाहली कदर !

बोज ना कुणास जाहलो कधी
खोदली मरायच्या अधी खबर

काय तीर मारले नथीतुनी ?
ज्यामुळे जगा पडू नये विसर

बोनसाय सारखी सजे ग़ज़ल
दागिना तिचा लहानसा बहर

निशिकांत देशपांडे मो.नं.--98907 99023
E mail :-- nishides1944@yahoo.com

मुक्तछंदी जगावे

नको शिस्त, मी मुक्तछंदी जगावे
वसे अंतरी ते जगाला दिसावे

कुठे ठाव आहे मनाचा मनाला ?
मनाने कुठेही असे का रमावे ?

कधी पाप झाले, रुतावे मनाला
पुरावे गुन्ह्याचे कशाला पुरावे ?

जरी काहुराला कुणाची न भीती
भिऊनी दिव्याने कशाला विझावे ?

चला कुंपणाला विचारू "गड्या तू
मळा राखुनी का उपाशी असावे" ?

उशापायथ्याला हवी संपदा का ?
खरे दु:ख साथी, मनी हे रुजावे

उखाणे नको स्पष्ट दे फैसला तू
जगी मी जगू की खुशीने मरावे

जरासे कुठे सावलीला बसाया,
उन्हाचा प्रवासी अधी मी असावे

मऊ पाश "निशिकांत"च्या भोवताली
गळावे, समाधान मागे उरावे

निशिकांत देशपांडे. मो.नं.--९८९०७ ९९०२३
Email--nishides1944@yahoo.com

प्रेम जगती रीत का?

ओघळावी आसवे ही प्रेम जगती रीत का?
भावनांनी वेदनांचे जाणले मधुमीत का?

दु:ख विरहाचे कशाला? एकटा होतो कधी?
साथ असता वेदनांची आर्त हे संगीत का?

ताज लवकर का उभारू? प्रेम अजरामर तरी
सात बाकी जन्म असता मी पुरावी प्रीत का?

तो जरी बाहेरख्याली, दोष हा त्याचा नसे
नीळकमळी कैद भ्रमरा हीच त्याची जीत का?

तो नवाबी थाट, मुजरे, देवड्या आता कुठे?
पण कफल्लक, अत्तरांच्या राहती धुंदीत का?

मनसुबे माझे हजारो, चालता दमछाक पण,
काय क्षितिजापार वसते स्वप्न मम रंगीत का?

लोक होती खूप मोठे, दीपस्तंभासम कसे?
खर्चिले आयुष्य आम्ही भाकरी शोधीत का?

सत्त्यनारायण पुजेने इष्ट मंगल जीवनी
त्या दयळू दैवताला बांधले पोथीत का?

या जगी "निशिकांत" आहे, खूप पदरी बांधण्या
वेचले जे, ठेवले तू फाटक्या झोळीत का?

निशिकांत देशपांडे मो.नं. ९८९०७ ९९०२३
E Mail :-- nishides1944@yahoo.com

हरवलेला किनारा

का कधी दिसला न मजला शुक्रतारा?
शोधण्या माझा हरवलेला किनारा

अंतरीचे दु:ख मी सांगू कुणाला?
एकही नाही मनीचे जाणणारा

नवग्रहाची मी पुजा करतोच आहे
देव जाणे काय नियतीचा इशारा

संपदा माझी जरी गडगंज आहे
आज ती भासे मला फापट पसारा

का असे बेबंद झाले गुंड सारे?
कोण त्यांना पाळणारा, पोसणारा?

अर्थशास्त्री भांडवलवादी कसे हे?
राहतो प्यासा भुकेला राबणारा

कायदा उलटाच येथे, तोल जाता
होतसे बदनाम प्याले झोकणारा

वार उलटे लाचखोरांचे असे की
सत्त्यवादी जाहला "आण्णा" बिचारा

का उगा "निशिकांत" मृत्त्यू स्त्रीभ्रुणाला?
देव जाणे काय त्यावरती उतारा

निशिकांत देशपांडे. मो. नं. ९८९०७ ९९०२३
E Mail :- nishides1944@yahoo.com

उशीर झाला

कुणासवे मी किती जुडावे कळावयाला उशीर झाला
लपून काटा उरात होता रुतावयाला उशीर झाला

उधार होती खुशी मिळाली, तिचाच आधार घेतला मी
निवांत होतो, फुगा भ्रमाचा फुटावयाला उशीर झाला

सभोवती चेहरे नशीले, सजून येता सुखावलो मी
कुरूपता जी दडून होती दिसावयाला उशीर झाला

तणाव होता, अनेक घटना घडू नये त्या कशास घडल्या ?
प्रयत्न केले हजार, आठव पुसावयाला उशीर झाला

गहाळ झाले नशीब माझे, मरावयाच्या अधीच मेलो
चुकून केंव्हा हसून थोडे जगावयाला उशीर झाला

क्षणात उंचीस गाठताना, कुणास कोणी दिलाय टेकू
शिड्या कुणाच्या मला न रुचल्या चढावयाला उशीर झाला

कशास आता उगाच गेली? झुकून कबरीसमोर माझ्या
नशीब खोटे, हवेहवेसे घडावयाला उशीर झाला

वयस्क हाती कशास प्याला? नशेत "निशिकांत" झिंगण्याला
पिऊन थोडी, खुशालचेंडू बनावयाला उशीर झाला

निशिकांत देशपांडे. मों नं. ९८९०७ ९९०२३

E Mail :-- nishides1944@yahoo.com

प्रतिसादाची अपेक्षा

अपूर्ण स्वप्ने उरी हजारो

अपूर्ण स्वप्ने उरी हजारो रडावयाची, हसावयाची
करावया पाठलाग त्यांचा हवी तयारी उडावयाची

सुडोल बांधा, सतेज कांती हवीहवीशी जगास सा-या
उगाच का जाहिरात करता उद्याच गोरे दिसावयाची ?

तणाव इतका प्रचंड आहे उदास सारे सभोवताली
अनेक करती उगाच धडपड क्लबात जाउन हसावयाची

चढाव गेला, उतार आला, तनामनाने विरक्त व्हावे
जडीबुटीने कधी उभारी मिळेल का वाढत्या वयाची ?

वृथाच लंबोदरास केल्या नमून मी सर्वदा विनवण्या
प्रसन्न नाही कधी, तरीही मलाच उर्मी पुजावयाची

नसून चणचण, असून अडचण,घरात माझी जयास वाटे
तयास सांगा मला न इच्छा अता जराही जगावयाची

दिवाळखोरी घरात येता, नवीच मजला खुषी मिळाली
यतीम झालो मला न आता जकात आहे भरावयाची

जमेल तैसे जगून झाले झकास सारे म्हणून हसतो
उगाच नाही मला कुणाची कधी शिकायत करावयाची

विचार दोलायमान माझे, समुद्र "निशिकांत"ला खुणावी
पुन्हा उसळली मनातली ती जुनीच आशा सरावयाची

निशिकांत देशपांडे मो. नं. ९८९०७ ९९०२३

ये भिजव माझ्या मनाला (से मिसरी ग़ज़ल)

शांतता छळते मला, तू वादळे उठवून जा
ये भिजव माझ्या मनाला पावसा बरसून जा

तप्त सूर्या कैद केले आज मेघांनी असे !
आस रुजली पावसाची स्वप्न नयनी छानसे
नाच मयुरा तू पिसारा अंगणी फुलवून जा
ये भिजव माझ्या मनाला पावसा बरसून जा

वावरे मरगळ अशी का? तापल्या धरतीवरी
या नभांनो या जराशा घेवुनी हलक्या सरी
गंध मातीचा जगी या तू मृगा पसरून जा
ये भिजव माझ्या मनाला पावसा बरसून जा

वाट बघती सर्व ज्याची तोच तो मधुमास तू
वृद्ध अन प्रेमी जनांचा, बालकांचा खास तू
हिरवळीने तू धरेला श्रावणा सजवून जा
ये भिजव माझ्या मनाला पावसा बरसून जा

वेदना गडगंज होत्या हास्य मजला पारखे
सूर विरहाचेच होते छेडले मी सारखे
मेघमल्हारात जगणे शारदे शिकवून जा
ये भिजव माझ्या मनाला पावसा बरसून जा

रागिनी सजल्या सवरल्या षड्ज धैवत लागता
शब्द भिजले, जाणिवांना शुद्ध कांही लाभता
गात तू "निशिकांत" गाणे जीवनी हरवून जा
ये भिजव माझ्या मनाला पावसा बरसून जा

निशिकांत देशपांडे मो.नं. ९८९०७ ९९०२३

जमते तुला कसे गं?

एकांतवास जगणे जमते तुला कसे गं?
कोषात बंद झुरणे जमते तुला कसे गं?

बोलावता तुला मी, लाजून दूर जाशी
स्वप्नी नजीक असणे जमते तुला कसे गं?

चाहूल लागता तव उघडून दार बघतो
मृगजळ बनून दिसणे जमते तुला कसे गं?

केले वजा तुला जर आयुष्य शुन्य माझे
शुन्यात शुन्य बघणे जमते तुला कसे गं?

पहिल्याच कटाक्षाने घायाळ जाहलो मी
तडफड बघून हसणे जमते तुला कसे गं?

म्हणतात प्रेम वाहे सरिते समान वेगे
थोपून भाव धरणे जमते तुला कसे गं?

बालिश मला म्हणूनी परिपक्व भाव दावी
वेळे अधीच पिकणे जमते तुला क्से गं?

तुज ठेच लागता मी कण्हलोय आर्ततेने
मम वेदना विसरणे जमते तुला कसे गं?

यात्रेत शेवटीच्या डोळे हजार ओले
लपवून नेत्र पुसणे जमते तुला कसे गं?

झाडा वरील घरटे होते जरूर अपुले
सोडून त्यास उडणे जमते तुला कसे गं?

श्रींमंत हात धरला "निशिकांत" पूस तिजला
हर्रास होत विकणे जमते तुला कसे गं?

कशास रुजली फिरून आशा ?

कशास रुजली फिरून आशा मनात माझ्या जगावयाची?
असून पांगुळ बुलंद इच्छा हवी कशाला उडावयाची?

जरी जुना मी, जुन्यात रमणे नकोनकोसे मलाच वाटे
मला प्रतिक्षा, हवीहवीशी नवीन स्वप्ने पडावयाची

करून झाली नवीन व्याख्या सुखात जगणे कसे असावे
तुझ्या सुखास्तव निरांजनासम हवी तयारी जळावयाची

पुरे पुरे हे टुकार जगणे उजेड मजला नको अता पण
दिव्यास आज्ञा कुणी करावी? जगात माझ्या विझावयाची

स्मशानभूमीत काष्ट विकणे असेल पेशा जया कुणाचा
जगावया तो करी प्रतिक्षा कुणी उद्याला मरावयाची

विकून देशा कुठे निघाले अकांड तांडव करीत नेते?
सलाम त्यांना झुकून करणे परंपरा मी जपावयाची

तपास करण्या लवाद बसले तरी खुशीतच लबाड कोल्हे
लवाद म्हणजे विशेष संधी उसात त्यांना लपावयाची

खिशात दमडी कधीच नव्हती तरी कलंदर बनून जगलो
उदास वारा तयात नव्हती मजाल मजला शिवावयाची

विकार "निशिकांत"ला जडावा दवात ओल्या कळ्या फुलांचा
पहाट आता कवेत घ्यावी मनात उर्मी भिजावयाची

निशिकांत देशपांडे मों. नं. ९८९०७ ९९०२३

E Mail:- nishides1944@yahoo.com

प्रतिसादाची अपेक्षा

अजूनही मी जिवंत आहे (तरही)

तुझ्याविना मज हवा कशाला वसंत आहे?
तुझ्याचसाठी अजूनही मी जिवंत आहे

गुरू करावा मनात आला विचार माझ्या
सुमार सारे, सुपात्र कोठे महंत आहे?

करून धडपड निराश होता मनास आशा
कृपा कराया उभा सदा एकदंत आहे

कण्हूनये कोरडा बघूनी घरात शॉवर
तहान मिटणे खरी समस्या ज्वलंत आहे

निवांत राजे अशांत जनता उडेल भडका !
सचीव चमचे तयात कुठला सुमंत आहे

नमून बुध्दा विहार करता मला उमगले
खरा खरा तो महान झाला भदंत आहे

तिहार यात्रा करून येई तयास रुतबा
कसा मिरवतो! बनून राष्ट्रीय संत आहे

समोर जाताच आरसाही उदास होई
मलाच मीही कमी जरासा पसंत आहे

निवांत "निशिकांत"ला जगाया कधी न जमले
कलेवराला अपार आता उसंत आहे

शब्द जुळवता

शब्द जुळवता काव्याचे भांडार उघडले होते
भिजल्या गंधित ग़ज़लांनी मग रंग उधळले होते

मैफ़िल सजता वार्धक्याचे जोखड हलके झाले
मावळतीचा रहिवासी मज पूर्व गवसले होते

बेफिकिरीने तुडवित गेलो खाचा, खळगे, काटे
अश्रूंनाही शब्दफुलांनी मस्त हसवले होते

लाटाममागुन लाटा आल्या फेसाळत जोमाने
वेग असा की रूंद किनारे पार हरवले होते

विसरुन तिजला एकच क्षण मज झोप पहाटे येता
अलगद येउन झरत्या नेत्री स्वप्न सजवले होते

आठव फुलले आयुष्याच्या फांदी फांदी वरती
पदरी आठव गंधित भरण्या झाड हलवले होते

तेच धुके अन तेच हरवणे, चाहुल ऐकू येणे
बेचैनीतुन रिमझिम आठव लाख बरसले होते

व्यर्थ कशाला ग्वाही द्यावी चारित्र्याची कोणी?
संधी मिळता कैक जणांचे पाय घसरले होते

"निशिकांता" हसण्या रमण्याने अर्थ बहरती ऐसे
दु:खाशी विणलेले नाते पूर्ण उसवले होते

मो। न। ९८९०७९९०२३

स्वप्न होते पाहिले

पौर्णिमेच्या चांदण्याचे स्वप्न होते पाहिले
अंतरी झंकारण्याचे स्वप्न होते पाहिले

मी फुले ताजी सुगंधी काल होती वेचली
मान तू वेळावण्याचे स्वप्न होते पाहिले

दार उघडे ठेवले मी लागता आहट तुझी
तुजसवे गंधाळण्याचे स्वप्न होते पाहिले

वाटते लोकास साऱ्या सभ्य आहे मी तरी
पाय माझा घसरण्याचे स्वप्न होते पाहिले

कुंचले अन रंगही तव वाट बघती मजसवे
चित्र तव रेखाटण्याचे स्वप्न होते पाहिले

शायरी माझी झळाळे शेर तू गाता कधी
मैफ़िलीच्या रंगण्याचे स्वप्न होते पहिले

झोप माझी हरवलेली स्वप्न मी पाहू कसे?
स्वप्न स्वप्नी पाहण्याचे स्वप्न होते पाहिले

व्हावयाचे तेच झाले वेदना ज़खमा किती?
आसवांना लपवण्याचे स्वप्न होते पाहिले

मार्ग धरला वेगळा तू काय नवखे त्या मधे?
स्वप्न माझे भंगण्याचे स्वप्न होते पाहिले

का तुला "निशिकांत" असतो शोध शब्दांचा सदा?
शेर तुजवर जुळवण्याचे स्वप्न होते पाहिले

हात मागे बांधुनी तू

हात मागे बांधुनी तू धाडले लढण्यास का?
कापुनी मम पंख देवा झोकले उडण्यास का?

का दुराग्रह आप्त करती स्वार्थ त्यांचा साधण्या?
संपण्याची आस असता लावले उरण्यास का?

माल साठेबाज भरती कमवण्या मोठा नफा
लाट मंदीची तरी मज काढले विकण्यास का?

का जगा ठाऊक नाही मी कफ़ल्लक हा असा !
शुन्य शिल्लक, व्यर्थ खाते घेतले लिहिण्यास का?

संपली उपयुक्तता अन गवसले उत्तर मला
गंध सरलेल्या फुलांना फेकले सुकण्यास का?

जलविना आकाशगंगा पाप धुण्याला नसे
तेज तिजला फक्त आहे लाभले दिसण्यास का?

मखमली नजरेत तुझिया चांदणे दिसते मला
प्रेमभावांना धुमारे लागले फुटण्यास का?

आठवांच्या मोसमाला पालवी फुटली अशी !
आज कळले आसवांना धाडले झरण्यास का?

सांग तू "निशिकांत" आता प्रेमभंगाची व्यथा
तुज कधी पर्याय होते गावले मरण्यास का?

ही अजून एक दोन काफ़ियाची गजल सेवेत सादर।

निशिकांत देशपांडे मो.न। ९८९०७९९०२३

प्रतिसादाची अपेक्षा

शुभ्र निशिगंधा प्रमाणे

मंदशा वा-याप्रमाणे वावरावे तू जरा
शुभ्र निशिगंधा प्रमाणे दरवळावे तू जरा

तुजसवे जवळीक करण्या बघ हवा सरसावली
रेशमी काळ्या बटांना आवरावे तू जरा

रामप्रहरी स्वप्न बघणे शौक आहे पाळला
जाणुनी माझे इरादे बावरावे तू जरा

आरसा बघण्यास तुजला का असा सोकावला?
त्यापुढे पदरास ढळत्या सावरावे तू जरा

श्वास रोखुन चालता पण लागते चाहुल तुझी
पैंजणाच्या वाजण्याला थांबवावे तू जरा

टाळण्या नजरा विषारी रोखलेल्या तुजवरी
पोर्णिमेच्या चांदण्याला पांघरावे तू जरा

रात्र काळोखी पसरली चालता घे काळजी
वाट दिसण्या, काजव्यांना बाळगावे तू जरा

का शमा जळतेच आहे? संपली मैफिल तरी
जा विझव, जळत्या पतंगा वाचवावे तू जरा

रागदारी शुध्द गाणे आवडे "निशिकांत"ला
गात गज़ला षड्ज धैवत आळवावे तू जरा


निशिकांत देशपांडे मो.नं. ९८९०७ ९९०२३
E Mail :- nishides1944@yqhoo.com
प्रतिसादाची अपेक्षा

काय बहाणे व्यर्थ हुडकता ? (मक्ताबंद गज़ल)

मक्ताबंद गज़ल या प्रकारात प्रत्येक शेरात शायराचे नाव येते.

काय बहाणे व्यर्थ हुडकता हसण्यासाठी ?
"निशिकांता"चे हास्य पुरूनी उरण्यासाठी

झोप उडाली "निशिकांता"ची प्रश्न किती ते !
एकच डुलकी यावी स्वप्ने दिसण्यासाठी

प्रेम उमलता, मस्त कलंदर "निशिकांता"चे
डोळे होती ओले कोणी पुसण्यासाठी

पाश कधी का तोडुन तुटती ? "निशिकांता" मग
गोफ कशाला विणला नाती जुळण्यासाठी ?

आनंदाचे वेष्टन आहे पांघरले मी
दु:ख जन्मले "निशिकांता"चे लपण्यासाठी

काय जगी जगण्याला आहे "निशिकांता"रे
श्वास रुकेना काय करू मी? मरण्यासाठी

भार नसावा कोणावरती "निशिकांता"चा
खोद कबर तू अपुल्या प्रेता पुरण्यासाठी

पोकळ उत्सव साज घराचा "निशिकांता"च्या
जे न घरी ते आहे लोका पटण्यासाठी

"निशिकांता"ला दान मिळाले एकांताचे
गज़लांना मी फुलवत असतो रमण्यासाठी

निशिकांत देशपांडे मो.नं. ९८९०७ ९९०२३
E Mail nishides1944@yahoo.com
प्रतिसादाची अपेक्षा

चेह-याला कालच्या मी

भूतकाळाला दिली मी मूठंमाती गाडले
चेह-याला कालच्या मी आज आहे झाकले

सुरकुत्यांचे राज्य आले आरसा सांगे मला
काळ सरला वेळ आली मी मनी हे जाणले

काल सजला ज्या फुलांनी आज ती कोमेजली
प्रिय देवा फूल ताजे कालच्यांना टाकले

का अशी इतकी उपेक्षा? टाळतो मृत्यू मला
मीच अस्तित्वास माझ्या डांबराने फासले

सोडले सागरतिरी जे पावलांचे मी ठसे
क्रूर काळाने मिटवले काय देऊ दाखले?

पाळले चुचकारले मी खूप माया लावली
तेच गोंडा घोळणारे आज मजला चावले

तेच घरटे, वृक्षही तो, तेच अंगण आजही
पण पिलावळ आज नाही एकलेपण काचले

पाय लडखडणे पिऊनी रोजचे ते आठवे
वाट धरती पंढरीची तीच आता पावले

पूस तू "निशिकांत" डोळे वेदना आता सख्या
कैकदा काट्यात वेड्या फूल फुलते चांगले

निशिकांत देशपांडे मो.नं. ९८९०७ ९९०२३
E Mail nishides1944@yahoo.com
प्रतिसादाची अपेक्षा

जगण्यासाठी (दोन काफियाची गजल)

जे जे घडले ते विसारावे जगण्यासाठी
दु:ख मनीचे कुरवाळावे हसण्यासाठी

ग्रिष्म उन्हाळा तगमग भारी नाराजी का?
वेड वसंताचे लागावे फुलण्यासाठी

क्षितिजापुढती काय असावे ओढ मनाला
मजला देवा पंख मिळावे उडण्यासाठी

दु:खच होते, कोणी कोठे दु:खी बघता
ओठावरती स्मीत फुलावे दिसण्यासाठी

देणे घेणे खाते लिहिणे बंद करू या
शुन्यामध्ये स्वप्न बघावे जपण्यासाठी

दरवळ घेउन आली, कानी कुजबुजली ती
रेतीवरती नाव लिहावे पुसण्यासाठी

व्यक्त कराया भाव मनीचे शब्द कशाला?
भाव तरल डोळ्यात दिसावे कळण्यासाठी

शस्त्र शिकारीसाठी तुजला हवे कशाला?
नजरेने नजरेस भिडावे फसण्यासाठी

"निशिकांता"ला राग जगाचा चिडचिड भारी
केंव्हा केंव्हा प्रेम करावे रुसण्यासाठी

निशिकांत देशपांडे मो.नं. ९८९०७ ९९०२३
E Mail :- nishides1944@yahoo.com
प्रतिसादाची अपेक्षा

एक जमाना झाला

एक जमाना झाला साधे हसलो नाही
तेवत होतो जमले तैसे विझलो नाही

लाख तुडवल्या वाटा, मागे वळता कळले
लाख पुढेही दिसती बाकी, थकलो नाही

भाग्याला मी घडवत आलो आत्मबलाने
सटवाईने लिहिले तैसे जगलो नाही

काय म्हणोनी नोंद जगाने घ्यावी माझी ?
दर्पण सांगे त्याला पण मी दिसलो नाही

दारिद्र्याला ताठ कणा का असतो केंव्हा ?
गरिबीसंगे लढताना मी झुकलो नाही

अपयश आले यत्न करूनी लाज न त्याची
घुबडाच्या ढोलीत कधी मी दडलो नाही

हव्यासाला थारा नव्हता दिधला केंव्हा
पाय कुणाचे खेचुन, पुढती पडलो नाही

सौदेबाजी हीच कसोटी आज यशाची
भाव करोडो आला पण मी विकलो नाही

शल्य मनाला "निशिकांता"च्या एकच आहे
हट्ट मुलांचे साधे पुरवू शकलो नाही

निशिकांत देशपांडे मो.नं. :-- ९८९०७ ९९०२३
E Mail : nishides1944@yahoo.com
प्रतिसादाची अपेक्षा

महान एकदा तरी

दिसेन मी हिमालया समान एकदा तरी
ठरेन या जगात मी महान एकदा तरी

हवेत उच्च्भ्रू सदा तरंगती असे कसे !
धरेस पाय टेकूदे निदान एकदा तरी

अमीर जाहलो उगा व्यथा व्यथाच राहिल्या
हसावया बनेन मी लहान एकदा तरी

सुखात मी धनाविना, धनात ते सुखाविना
कळो तया विसंगती किमान एकदा तरी

विचित्र फैसले दिले सवाल मौलवीस हा
खरेच वाचलेस का कुरान एकदा तेरी

ठराव मीच मांडला शराब बंद या क्षणी
लपून शांतवेन मी तहान एकदा तरी

दिसावया हरीभरी नटून ही वसुंधरा
हवेत वृक्ष व्हावया विरान एकदा तरी

गळ्यात आज घातली तुझीच माळ म्या प्रभो
मनात धाड भक्तिचे उफान एकदा तरी

करून शायरी "निशा" खुशीत तूच राहसी

वजूद(*) दावता मिळेल मान एकदा तरी

(*) अस्तित्व existence

रिमझिमणारी

स्वप्नामधली माझी आहे रिमझिमणारी
वा-यावरती झुलता झुलता दरवळणारी

पा-यासम ती चंचल आहे मी अनुभवले
मुक्त नदी ती बारा महिने खळखळणारी

पांघरले मी श्वास तिचे अन त्याच क्षणाला
भरली माझी खोल जखमही भळभळणारी

शांत पहाटे गोड सुरावट ऐकू येई
कोकिळकंठी तीच असावी गुणगुणणारी

असण्याचा संकेत मिळे पण दृष्य नसे ती
मंद हवा ती पानांमधुनी सळसळणारी

माफक आहे आशा देवा आज हवी मज
माझ्यामधल्या प्रतिभेवरती मरमिटणारी

ओळख नसता आज गवसली "निशिकांता"ला
गजलेसाठी हसरी बुजरी थरथरणारी

निशिकांत देशपांडे मो.न. ९८९०७ ९९०२३
E Mail:- nishides1944@yahoo.com
प्रतिसादाची अपेक्षा

ऊठ तू आता तरी

सोसले अन्याय का रे? ऊठ तू आता तरी
षंढ म्हणती लोक सारे ऊठ तू आता तरी

कल्पना विश्वात रमणे शोभते का तुज असे ?
सोड ते स्वप्नील तारे ऊठ तू आता तरी

काय इतिहासात आहे? चाळसी पाने उगा
जाणण्या नवखे इशारे ऊठ तू आता तरी

भ्रष्ट सारे नष्ट करण्या आग लावावी जगा
चल जरा शोधू निखारे ऊठ तू आता तरी

म्यान का तलवार केली? आप्त ते कसले तुझे?
गारदी ते मारणारे ऊठ तू आता तरी

का धरावी आस वेडे? यावयाची राम तू
चल शिळे, थोतांड सारे ऊठ तू आता तरी

शेषशय्येवर हरी तुज झोप रे येते कशी ?
राज्य करती शोषणारे ऊठ तू आता तरी

बाटले कौटिल्य आणी रामशास्त्री आजचे
पेटवू त्यांचे निवारे ऊठ तू आता तरी

श्वासही संघर्ष होता जीवनी "निशिकांत"च्या
खेळ माझा संपला रे ऊठ तू आता तरी

निशिकांत देशपांडे मो.न. ९८९०७ ९९०२३
E Mail :- nishides1944@yahoo.com
प्रतिसादाची अपेक्षा

मुक्तक (२)

मी निपुत्रिक सांजवेळी कैक आले सोयरे
पापण्या भिजल्या न त्यांच्या, फक्त सुतकी चेहरे
आज वांझोटीस पान्हा संपदेच्या कारणे
जाणती देवा गिधाडे फक्त अपुली सोय रे!
---------------------------------------------------------------

लावतांना मौंज त्याची मीच होते शिकवले
मोह टाळा, ज्ञान मिळवा, पूर्ण होते ठसवले
सोडले संस्कार, शिकवण, जाहला माथेफिरू
आज त्याने राजकारण क्षेत्र आहे निवडले
----------------------------------------------------------------

मागणा-यांना मिळे तो न्याय का असतो कधी ?
जो गुन्हा करतो तयाचा पाय का फसतो कधी ?
मुक्त आत्मा तोच असतो पारडे जो झुकवतो
रामशास्त्री दीन, हतबल, गाय का दिसतो कधी ?
-----------------------------------------------------------------

जी मनी बसली कधीची, ती घरी आलीच नाही
जी घरी आली रहाया, ती मनी बसलीच नाही
लावला मी मुखवटा अन जिंदगी तडजोड बनली
झाकली भळभळ अशी की ती कुणा दिसलीच नाही
-------------------------------------------------------------------

निशिकांत देशपांडे मो.नं. ९८९०७ ९९०२३
E Mail :- nishides1944@yahoo.com
प्रतिसादाची अपेक्षा

मी तरी जगतोच आहे

वार झाले खूप मजवर मी तरी जगतोच आहे
कोरड्या डोळ्यातली मी आसवे पुसतोच आहे

लाख केला मी नव्याने जीवनाचा श्रीगणेशा
आठवांना जीवघेण्या ओंजळी भरतोच आहे

हरवले घरपण घराचे मान्य हे मजला तरीही
रोप तुळशीचे बनूनी अंगणी डुलतोच आहे

पर्ण मी झडलो तरीही वृक्ष तो माझा नव्हे का ?
अन्न पुरवाया तरूला मी तळी कुजतोच आहे

चंद्रभागेच्या तिरावर नाचतो भक्तासवे तो
भक्त कुणबी फास घेता मख्ख तो बघतोच आहे

लाखदा ललकारले पण हूल का देतोय मृत्यू ?
चक्रव्युह असते मराया त्यात मी शिरतोच आहे

अंत कोणाचा कसा ही गौण वाटे बाब मजला
व्हायचे निर्माल्य अंती मी तरी फुलतोच आहे

ईश्वराला मानतो मी आसरा हरल्या मनांचा
तो असो अथवा नसो, पण रोज मी पुजतोच आहे

दु:ख मी अन वेदना मी वेगळा "निशिकांत" कोठे ?
सर्व विश्वाला पुरूनी मी असा उरतोच आहे

निशिकांत देशपांडे मो.नं. ९८९०७ ९९०२३
E Mail :-- nishides1944@yahoo.com
प्रतिसादाची अपेक्षा

आराम पहिल्या सारखा

इतिहास पुसला, पीत नाही जाम पहिल्या सारखा
कोठे मनाला वाटतो आराम पहिल्या सारखा ?

मी कास धरली सभ्यतेची काय झाला फायदा ?
लोकास वाटे आजही बदनाम पहिल्या सारखा

का स्वप्न गरिबांना दिसे श्रीमंत होण्याचे फुका ?
घामास कोठे आज मिळतो दाम पहिल्या सारखा ?

होण्यास मी मोठे जरासे मुखवट्यांना घातले
वस्तीत माझ्या आज नाही आम पहिल्या सारखा

मी झाकतो डोळे घरी देवास स्मरतो अंतरी
देवालयी दिसतो कुठे श्रीराम पहिल्या सारखा ?

होता सुगी शेतातली दुसरीकडे मी का उडू ?
केंव्हा तरी परतेल तो हंगाम पहिल्या सारखा

गोंगाट इतका जाहला वनवास आता भावतो
कोठे दिसेना कालचा विश्राम पहिल्या सारखा

शरपंजरी पडलास पण "निशिकांत" केला बेत का ?
छेडावयाचा आजही संग्राम पहिल्या सारखा

निशिकांत देशपांडे मो.नं. ९८९०७ ९९०२३
E Mail :- nishides1944@yahoo.com
प्रतिसादाची अपेक्षा

मुक्तक (१)

मुक्तक हा काव्य प्रकार प्रथमच आजमावत आहे. चू.भू.दे.घे.

श्रीगणेशा मुक्तकांचा आज केला यार हो
खटखटाया मी निवडले आज नवखे दार हो
सुप्त होते विसरलेले स्वप्न लिहिण्याचे नवे
दाद रसिकांची जरूरी व्हावया साकार हो
-----------------------------------------------------

वाचले मी द्रौपदीला कौरवांनी त्रासले
वस्त्रहरणाच्या व्यथेने सर्व जग हेलावले
चूक होती पांडवांची शंभरांना दोष का?
सर्व हरता का तयांनी तिज पणाला लावले?
---------------------------------------------------------

देत जा जखमा मला तू वेदनांचेही झरे
भळभळू दे अन पडू दे लाख ह्रदयाला चरे
झेलता तव घाव ताजे विसरतो मी त्या जुन्या
वेदनांना अन मनाला वाटते थोडे बरे
---------------------------------------------------------

"प्रेम आहे" सांगण्याला वेळ केला केवढा ?
श्वास सरले थांबण्याला वेळ नव्हता तेवढा
दीप तू कबरीवरी मी लावलेला पाहिला
होऊनी सबजा(#) उगवलो मोद झाला एवढा
----------------------------------------------------------

(#) तुळसीच्या जातीतले एक रोपटे जे कबरीजवळ लावले जाते.

निशिकांत देशपांडे मो.नं. ९८९०७ ९९०२३
E Mail:- nishides1944@yahoo.com
प्रतिसादाची अपेक्षा

जरा ओळखू या

पुन्हा आठवांना चला जागवू या
जुन्याला नव्याने जरा ओळखू या

कशाला हवे पंचपक्वान्न खाण्या ?
भुकेशीच दोस्ती पुन्हा वाढवू या

करू यत्न का पाप झाकावयाचा ?
जनाला खरा चेहरा दाखवू या

झडे पर्णराजी उगा का रडावे ?
नवे पान फुटता जरा थरथरू या

नका वाजवू तुणतुणे संस्कृतीचे
किती -हास झाला जगाचा बघू या

घडायास क्रांती निखारे हवे ना !
उठा रान सारे चला पेटवू या

भविष्यात दिसते नको तेच तर मग
स्मृतीचीच पाने पुन्हा चाळवू या

जरी आज मी खूप घायाळ आहे
शिका-यास थोडी दया दाखवू या

खरा प्रश्न "निशिकांत", देण्यास छाया
किती वृक्ष राजी? जरा पारखू या

निशिकांत देशपांडे मो न. ९८९०७ ९९०२३
E Mail :-- nishides1944@yahoo.com
प्रतिसादाची अपेक्षा

छळतात माणसे ही

देवासही पुरूनी उरतात माणसे ही
अपुलीच आपल्याला छळतात माणसे ही

"तू टाळ माणसांना" बाळास श्वान सांगे
कुत्र्यासही अताशा कळतात माणसे ही

उबगून माणसांना मी वानप्रस्थ धरला
आठव बनून स्वप्नी दिसतात माणसे ही

कमऊन वाममार्गे ते दानशूर झाले
टकून कात पापे करतात माणसे ही

विक्री, खरीद, सौदे ही रीत जीवनाची
मंडीत नार तरणी विकतात माणसे ही

इस्टेट वारसांनी हिसकावली पित्याची
मरण्या अधीच पिंडा शिवतात माणसे ही

जाळून मारले पण शेजार गप्प होते
हातात बांगड्या का भरतात माणसे ही ?

नाविन्य काय उरले? जगण्यात माणसाच्या
घाण्या सभोवताली फिरतात माणसे ही

सत्रास संसदेच्या ऐकून श्वान म्हणते
"अपुलेच जात बंधू दिसतात माणसे ही"

"निशिकांत" दुर्बलांच्या जगण्यास अर्थ नसतो
मरण्या अधीच शतदा मरतात माणसे ही

निशिकांत देशपांडे मो. न. ९८९०८ ९९०२३
E Mail :- nishides1944@yahoo.com
प्रतिसादाची अपेक्षा

रचल्या तुझ्याचसाठी

ह्रदयी अनेक लाटा उठल्या तुझ्याचसाठी
गजला अनेक सखये रचल्या तुझ्याचसाठी

चाहूल लागता तव दारी वसंत फुलतो
केसातल्या कळ्याही फुलल्या तुझ्याचसाठी

स्वप्नात कैद तुजला करण्यास रामप्रहरी
ग्लानीत पापण्याही मिटल्या तुझ्याचसाठी

बघताच दु:ख माझे होतील क्लेश तुजला
जाणून वेदना मम हसल्या तुझ्याचसाठी

दिसताच तू कुणाची लागेल दृष्ट म्हणुनी
पणत्या घरातल्या बघ विझल्या तुझ्याचसाठी

केला जगी दिखावा मी धैर्यवान आहे
तिमिरात पापण्या ह्या ओल्या तुझ्याचसाठी

श्रध्दा नसून आता मी मंदिरात जातो
देवास आणा भाका दिधल्या तुझ्याचसाठी

आधी कधीच नव्हतो मी चोर या जगीचा
पण काल चांदण्या मी लुटल्या तुझ्याचसाठी

"निशिकांत" भेटण्या तुज तीही अतूर दिसते
ओठात हास्यरेषा फुटल्या तुझ्याचसाठी

निशिकांत देशपांडे मो.न. ९८९०७ ९९०२३
E Mail :-- nishides1944@yahoo.com
प्रतिसादाची अपेक्षा

शुन्य का उरावे ?

संकेत प्राक्तनाचा मी एकले असावे
करता हिशोब पदरी मम शुन्य का उरावे ?

स्मरणातही न येती का मायबाप मजला ?
कोणीतरी रुजवले अन प्रसवले असावे

माझा कयास माझी कुंती नसेल आई
म्हणुनीच मज बुडवले गंगाजळी नसावे

आता जगावयाच्या शिक्षेस भोगण्याला
पर्याय काय दुसरे? मृत्त्यूतही बघावे

मम वेदना जगाला केंव्हा कशा दिसाव्या ?
मुद्दाम डोळसांनी धृतराष्ट्र का बनावे ?

अपुल्यात शोध घेता अपुले कुणी न दिसले
अपुलेपणा मिळाया शत्रूस चाचपावे

शोकांतिका बघाया कोणास वेळ आहे ?
किरदार मीच, मजला मी दर्पणी बघावे

दिसल्या उदंड राशी उत्तुंग वेदनांच्या
इतिहास आज झाल्या प्रेतास हे कळावे

"निशिकांत" राग धरण्या आहे तुला कुणी का ?
ठरऊन मीच आता माझ्यावरी रुसावे

निशिकांत देशपांडे मो.नं. :-- ९८९०७ ९९०२३
E Mail:- nishides1944@yahoo.com
प्रतिसादाची अपेक्षा

मस्त जगावे

झोक्यावरती हिंदोळावे मस्त जगावे
लाख असूदे काटे त्यातच फूल फुलावे

दु:ख किनारी आनंदाच्या शोभुन दिसते
मोसम कसले? बाराही मधुमास म्हणावे

भाग्य लिहाया सटवाई क येत असावी ?
तळहातीच्या रेखांनाही मी बदलावे

काळ्या दगडावरची झालो रेघ कशाला?
हटवादीपण माझ्यामधले मीच पुसावे

खांद्यावरती डोके ठेऊ मी कोणाच्या ?
गजलातुन मी ओघळणारे दु:ख कण्हावे

ज्ञानाविन ते प्रवचन कसले? पोपटपंची
अंधारी जर प्रतिभा दिसली भाग्य म्हणावे

भ्रमराला तर वेडच असते मधुगंधाचे
सुर्यास्ताला रात्र उजवण्या कैद असावे

कल्पतरुच्या पानामधुनी एक कवडसा
येवुन सुचवी गजला अन मी फक्त लिहावे

वाट कुणी जर बघते उघडुन दार जरासे
प्रतिसादास्तव "निशिकांता"ने मंद हसावे

निशिकांत देशपांडे मो. नं. ९८९०७ ९९०२३
E Mail :- nishides1944@yqhoo.com
प्रतिसादाची अपेक्षा

गजलेच्या नियमात बसाया

यत्न करूनी शेर लिहाया जमले नाही
गजलेच्या नियमात जगाया जमले नाही

मोना, सोना, मीना येती गजलांमधुनी
मज कोण्या एकीत रमाया जमले नाही

निवडुन येणे अवघड नव्हते पण जनतेला
मृगजळ दाउन राज्य कराया जमले नाही

अध्यात्माला कोळुन प्यालो, शिष्य न केले
धर्माचा व्यापार कराया जमले नाही

पापभिरू होऊन जगावे शिकवण होती
देवाचे देणे विसराया जमले नाही

रामायण मी लिहिण्या नव्हतो वाल्याकोळी
लोका लुटणे पोट भराया जमले नाही

वडिलोपार्जित संपत्तीला ठोकरले मी
सोपे जगणे खात किराया जमले नाही

ऐपत जैसी तैसे जगलो संतुष्टीने
देवाला वेठीस धराया जमले नाही

कुजबुज होते "निशिकांता"च्या लडखडण्याने
रूढींच्या परिघात फिराया जमले नाही

निशिकांत देशपांडे मो.नं, ९८९०७ ९९०२३
E mail :-- nishides1944@yahoo.com
प्रतिसादाची अपेक्षा

रक्तरंजित हात का ?

ज्यावरी मेंदी खुलावी रक्तरंजित हात का ?
जाळण्या जगता निघाली तेवणारी वात का

रात्र वै-याची तरीही झोपलो नि:शस्त्र मी
गारद्यांनी जीवनाची मज दिली खैरात का ?

लाख होते संग साथी भोवती माझ्या सदा
सांजवेळी जीवघेणा भोगतो एकांत का ?

माझिया दु:खास कोणा वेळ आहे ऐकण्या ?
तेच रडगाणे उगा मी आज आहे गात का ?

चेहरा दावीन जगता मी जसा आहे तसा
गुदमरावे, मी लपावे मुखवट्याच्या आत का ?

वाटते तारुण्य यावे परतुनी मम जीवनी
मानवा पर्याय नाही टाकण्याचा कात का ?

ब्रीद जनसेवाच असते राज्यकर्त्यांचे म्हणे !
एक पक्षाने दुज्यावर मग धरावा दात का ?

वाजवी शासन तुतारी सर्व जनता सारखी
काल जनगणनेत माझी नोंदली मग जात का ?

झेप घे "निशिकांत" आता सोड वेड्या पिंजरा
लाभली उर्जा तुला जी कोंडली पंखात का ?

निशिकांत देशपांडे मो.नं. ९८९०७ ९९०२३
E Mail :-- nishides1944@yahoo.com
प्रतिसादाची अपेक्षा

तू झोप चोरल्याने

दु:खी कधी न झालो तू झोप चोरल्याने
झालो उदास, स्वप्ने अर्धीच राहिल्याने

बेरीज काय असते? शिकलो कधीच नाही
कळले हिशोब सारे तू प्रीत तोलल्याने

काढीत अर्थ असतो कळण्या तुझे इशारे
ताकास फुंकतो मी मज दूध पोळल्याने

जखमा अधीर, तुझिया स्पर्षास मजप्रमणे
हसतात त्या खुलूनी तू मीठ चोळल्याने

जखमा दिल्या जयांनी आहे ऋणी तयांचा
निर्ढावलो जगी मी घावास झेलल्याने

ओसाड बाग होती हिरवळ कुठेच नव्हती
पाने नवीन फुटली अश्रूस शिंपल्याने

दगडास का उगाला पुजतात लोक सारे ?
लिलयाच देव झाला शेंदूर फासल्याने

मृगजळ समोर मागे, पळतो उगाच आहे
नाही जगात त्याचे अस्तित्व भासल्याने

"निशिकांत" शुन्य उरले आयुष्य सांजवेळी
तुज काय रे मिळाले? कोणात गुंतल्याने

निशिकांत देशपांडे मो.नं.;-- ९८९०७ ९९०२३
E Mail :- nishides1944@yahoo.com
प्रतिसादाची अपेक्षा

तो कोण आहे ?

वेदनांचा मी सखा, तो कोण आहे ?
थेट माझ्या सारखा तो कोण आहे?

न्याय जो मिळतो उशीरा न्याय कसला?
लाख दिधल्या तारखा तो कोण आहे ?

अर्थसंकल्पात मज दिसलाच नाही
भाकरीला पारखा तो कोण आहे

वाचला कौटिल्य सारा मज कळेना
पाठ दिधला "लाच खा" तो कोण आहे?

खेळ घेता खेळ पैशाचाच केला
लोकनेता ओळखा तो कोण आहे?

लाल बत्ती कार येता बंद रस्ते
त्यातला तिस्मारखां तो कोण आहे?

झाकरे "निशिकांत" नाराजी जरासी
कुरतडी अपुल्या नखा तो कोण आहे?

निशिकांत देशपांडे मो.नं. ;-- ९८९०७ ९९०२३
E Mail :- nishides1944@yahoo.com
प्रतिसादाची अपेक्षा

पडला सवाल आहे

प्रेतास आज माझ्या पडला सवाल आहे
दु:खी कुणी न कैसे? जो तो खुशाल आहे

पडलो चितेवरी मी ऐकू किती कळेना
भाषण करावयाला गर्दी कमाल आहे

"झाला कधी न ऐसा होणे कधीच नाही"
घालून हार म्हणती मी बेमिसाल आहे

रडणे त-हेत-हेचे प्रेतास हे कळेना
रडतोय आप्त, का तो शंभू कवाल आहे?

खोटीच का असेना तारीफ ऐकता, मज
मेलो अधी न का मी? याचा मलाल आहे

विसरून दु:ख जाण्या प्याले किती रिचवले?
धंदा बराच झाला म्हणतो कलाल आहे

स्मरणार्थ शायरीच्या पाल्हाळ वाचनाने
फोटोतल्या मलाही केले हलाल आहे

"निशिकांत" एक कोणी ओले करून डोळे
गुंडाळण्यास तुजला दिधली दुशाल आहे

निशिकांत देशपांडे मो.नं. ९८९०७ ९९०२३
E Mail :-- nishides1944@yahoo.com
प्रतिसादाची अपेक्षा

डोळ्यावरील पडदा

डोळ्यावरील पडदा हटल्यावरी कळाले
तो श्वासही न माझा रुकल्यावरी कळाले

का व्यर्थ भीत होतो मरणास जीवनी मी ?
मृत्त्यू सुखांत आहे जळल्यावरी कळाले

जीवन असून माझे हाती लगाम नाही
जे जे घडूनये ते घडल्यावरी कळाले

हेवा मला फुलांचा देवास वाहिलेल्या
आहे क्षणीक वैभव सुकल्यावरी कळाले

ते गोड बोलणे अन लडिवाळ भाव त्याचे
सारा बनाव, तिजला वरल्यावरी कळाले

धोकाधडीस आता आलाय ऊत इतका
वर्दीत चोर होते लुटल्यावरी कळाले

सुख हे क्षणीक आहे, मृगजळ सदैव फसवे
भोगून भोग सारे विटल्यावरी कळाले

देवास शोधताना का मेनका दिसावी ?
विषयात मग्न, डोळे मिटल्यावरी कळाले

सन्यास घेतला तू "निशिकांत" ढोंग आहे
स्वप्नी तिला बघूनी रडल्यावरी कळाले

निशिकांत देशपांडे मो. नं. ९८९०७ ९९०२३
E Mail :-- nishides1944@yahoo.com
प्रतिसादाची अपेक्षा

तुझिया संगे

आकाशी मी ऊंच उडावे तुझियासंगे
क्षितिजा पुढचे विश्व बघावे तुझियासंगे

रजई शिवली ठिगळांची पण त्यातच मजला
ऊब मिळावी, स्वप्न पडावे तुझियासंगे

घरटे माझे, अंगण माझे आज खरे पण
माझे सारे "अपुले" व्हावे तुझियासंगे

विश्व फुलांचे अन गंधाचे आज गवसले
पुलकित व्हावे, गंधाळावे तुझियासंगे

रंग गुलाबी आयुष्याचे इतके दिसती
हिंदोळ्यावर मस्त झुलावे तुझियासंगे

प्रेमाची ना ओळख मजला, शब्दा जुळवुन
गीत लिहावे, झंकारावे तुझियासंगे

आवडत्या रागांची नावे पुसती मजला
रागावरती प्रेम नसावे तुझियासंगे

दूर असावी मंजिल इतकी जाता जाता
सूर्य शशी मार्गात दिसावे तुझियासंगे @@

तूच उतरसी गजलांमधुनी "निशिकांता"च्या
मतला, मक्ता, शेर लोहावे तुझियासाठी

@@ टीप :-- खूप दिवसापूर्वी मुशाय-यात ऐकलेल्या एका उर्दु शेरावरून.

निशिकांत देशपांडे मो.नं. :-- ९८९०७ ९९०२३
E Mail :-- nishides1944@yahoo.com
प्रतिसादाची अपेक्षा

गजलेस काय झाले ?

गजलेस काय झाले? ओघळ कशास गाली ?
अश्रू मुळे उतरली गाला वरील लाली

आनंद पेरण्याला गजले मधे जरासा
बी शायरा मिळेना रुजवावया खुशाली

अंधार राज्य करतो हरवून सूर्य गेला
शोधावयास त्याला या पेटवू मशाली

नाका समोर चालुन पदरात काय पडले ?
यश लाभते जयांच्या तिरक्या आहेत चाली

व्हावे भले म्हणूनी सत्संग ठेवला मी
सारे निघून गेले वस्ती विरान झाली

एस्कॉर्ट खास देण्या बाजार खूप मोठे
ज्युली सजून येते येते कधी वृषाली

मधुमेहग्रस्त सासू कडवेच बोल बोले
रक्ता मधील साखर ओठी कधी न आली

घेवून अर्ज माझा चकरा अनेक केल्या
कर्यालयीन शैली बोकाळली दलाली

"निशिकांत" गुणगुणावे पाश्चात्य गीत आता
सोडून गंजलेली सूफी जुनी कवाली

निशिकांत देशपांडे मो.नं.:-- ९८९०७ ९९०२३
E Mail :-- nishides1944@yahoo.com
प्रतिसादाची अपेक्षा

एकलेपण सोसले

घोळक्या मध्ये असूनी एकलेपण सोसले
गलबला होता तरीही भाग्य नाही जागले

वागतो माझ्या मनाला योग्य जे वाटे तसे
नोंद मी ठेवू कशाला? कोण कैसे वागले

सोसला मोठेपणा मी मान मुजरे ते किती !
काम झाले त्या क्षणाला दूर सारे पांगले

जन्मलो, मेलो कशाला? काय सांगू कारणे
कारणाविन मी जगी, या भावनेने ग्रासले

गारदी आले, परतले मारले नाही मला
भोगण्या अब्दा असे का मज जगाया सोडले ?

द्या मला फाशी उद्याला वेदना सोसेन मी
प्रीत धागे काचण्याचे दु:ख मोठे भोगले

जाहला मृत्यू जसा, मज पारसी दिक्षा दिली
जाळले, पुरले न मजला प्रेत सूर्या वाढले

जिंकलो मी शेवटी पण अश्वमेधा सारखे
मी न केले हो प्रदर्शन मीच मजला झाकले

हरवणे दु:खात आता सोड तू "निशिकांत" रे
ऊंच झोके घे बघाया विश्व हे तेजाळले

निशिकांत देशपांडे मो.नं. ९८९०७ ९९०२३
E Mail :-- nishides1944@yahoo.com
प्रतिसादाची अपेक्षा

वेगळासा वाटला

गारव्याचा छंद मजला आज आहे लागला
चांदण्याचा नूर थोडा वेगळासा वाटला

भासही होता तिचा का वाढते धडकन अशी ?
पैंजणाच्या वाजण्याने जीव का झंकारला ?

तू कळी अन फूल तू ही आजचा मोसम तुझा
भोवती काटे असू दे काळ नाही चांगला

भेटण्या स्वप्नात तुजला झोप यावी लागते
पाहिल्या पासून तुज तो झोप हरवुन जागला

आरशा पासून सखये दूर तू थोडी रहा
वेगळा अंदाज त्याचा मज नशीला वाटला

शायरी करण्यास शायर अंगणी जमले तुझ्या
त्यातला हरएक शायर सिरफिरा वेडावला

सभ्य जो जो काल होता, काय जादू जाहली !
पीत नसता, पाहता तुज, तो नशेने ग्रासला

गूळ साखर पेरणे तुज बोलता जमते कसे ?
भोग आता मुंगळ्यांचा त्रास मागे लागला

काल ओझरतेच तिजला पाहिले "निशिकांत"ने
दरवळासंगे जगाया जीव का सोकावला?

निशिकांत देशपांडे मो.नं. :- ९८९०७ ९९०२३
E Mail :- nishides1944@yahoo.com
प्रतिसादाची अपेक्षा

कोणा साठी ?

अल्लड जगले मी रिमझिमले कोणा साठी ?
ओठावरती गीत उमलले कोणासाठी ?

कैद तुला मी केले नाही, भ्रमरासम तू
फुलले पानामागे लपले कोणा साठी ?

पहिल्या वहिल्या बरसातीची आवड तुजला
गंधित ओली माती बनले कोणासाठी ?

स्वप्ना मागे धाव कशाला? मृगजळ सारे
कल्पतरूच्या खाली बसले कोणासाठी ?

भाव मनीचे समजुन घे तू शब्द हरवले
पैंजण पायीचे रुणझुणले कोणासाठी ?

सटव्या सा-या दृष्ट ना लागो तव कोणाची
काजळ होउन गाली सजले कोणासाठी ?

माझ्या दु:खा पाहुन तुजला दु:ख न व्हावे
दु:ख झाकले उसने हसले कोणासाठी ?

सोसाट्याचे वादळ येता अंधाराचे
पदराखाली दीप उजळले कोणासाठी ?

राग तुला माझ्या काव्याचा का "निशिकांता" ?
गजलेचे मी शेर जुळवले कोणासाठी ?

निशिकांत देशपांडे मो. नं. ९८९०७ ९९०२३
E Mail :- nishides1944@yahoo.com
प्रतिसादाची अपेक्षा

काय असते लोकशाही ?

काय असते लोकशाही? लागले समजावयाला
म्हैस ती दुभती निघाली अंगणी बांधावयाला

खाद्य चारा त्या म्हशीचा कोण खाते देव जाणे
घेतली चरवी निघाले धार ते काढावयाला

देव दासी आज झाली वाटते ही लोकशाही
तिजकडे वेळीअवेळी राबता छेडावयाला

बँक परदेशीच लागे राज्यकर्त्या चोरट्यांना
इभ्रतीची टांगती ते लक्तरे वाळावयाला

"नव पिढीला वाव द्यावा" मागणीचे काय झाले ?
आपुली औलाद नेते लागले थोपावयाला

ही कशी हो प्रेत यात्रा लोकशाहीची निघाली !
ठार करणारेच आले आज खांदा द्यावयाला

लोकशाहीचे कलेवर जाळणा-या त्या चितेवर
राज्यकर्ते लागले बघ भाक-या भाजावयाला

धर्म बुडता जन्म घेइन वायदा होता तुझा रे !
झडकरी यावेस देवा दानवा दंडावयाला

का हवा "निशिकांत" ईश्वर प्रश्न अपुले सोडवाया ?
पेटवू या रान सारे राक्षसा जाळावयाला

निशिकांत देशपांडे मो.न. ९८९०७ ९९०२३
E Mail :- nishides1944@yahoo.com
प्रतिसादाची अपेक्षा

शिंपडावे तू कधी

पेटलेल्या भवनांना शांतवावे तू कधी
पोर्णिमेच्या चांदण्याला शिंपडावे तू कधी

काय म्हणती लोक याची वाटते भिती तुला
होउनी निर्भिड स्वप्नी वावरावे तू कधी

टोचता पायात काटा नेत्र अश्रू गाळती
जाणुनी मम एकलेपण हळहळावे तू कधी

डोंगरावर ऊंच तू अन पायथ्याला मी उभा
श्रावणाच्या निर्झरासम खळखळावे तू कधी

खूप वर्षे जाहली मी चंद्र नाही पाहिला
चेहऱ्या वरच्या बटांना आवरावे तू कधी

बेरक्या माझ्या जिवाला ओढ क्षितिजाची असे
आपुल्या जाळ्यात मजला गुंतवावे तू कधी

आत माझ्या पाहता मज दिसतसे अंधार का ?
अंतरी नंदादिपाला पाजळावे तू कधी

लागते मजला समाधी गोड गाणे ऐकता
कोकिळा गावी म्हणूनी मोहरावे तू कधी

करपले आयुष्य सारे पान हिरवे ना कुठे
हस्त नक्षत्रा प्रमाणे कोसळावे तू कधी

का असा "निशिकांत" असतो झिंगलेला तुजमुळे ?
तोल त्याचा जात असता सावरावे तू कधी

निशिकंत देशपांडे मो.न. ९८९०७ ९९०२३

लागते चालावयाला

फरपटीचा काळ माझा वेळ ना सुस्तावयाला
थांबणे सोसेल तोवर लागते चालावयाला

फक्त ही सुरुवात आहे वेदनामय जीवनाची
आसवे आताच का मग लागली साचावयाला

वाटण्या आनंद जगती हास्य मी जोपासतो
मज हवा अंधार थोडा आसवे गाळावयाला

पाळले गोंजारले मी खूप माया लावलेली
तेच आता श्वान मजवर लागले भुंकावयाला

मारणे ठोशास ठोसा आवडे मजला तरीही
आपुल्यांचे वार असती मूक ते सोसावयाला

पुण्य मी केले किती ते नोंद ठेवी माय अंबे
मी कधी येणार नाही जोगवा मागावयाला

"मोह सोडी मानवा तू" सांगती बाबा गुरू पण
'ओम शांती"ने कमवती संपदा भोगावयाला

एक गोत्री लग्न करता मारती पत्नी पतीला
सांगती हे जी पुराणे द्या मला जाळावयाला

कोळला इतिहास प्यालो अन परिक्षा पास झालो
फक्त होत्या त्या विभूती पुस्तकी वाचावयाला

काय कलमेतून झरते भान कोठे शायराला ?
अर्थ गजलेचा मला मी लागलो समजावयाला

गोफ का "निशिकांत" विणला? गुंफली नाती किती रे !
रेशमांचे पाश आता लागले काचावयाला

निशिकांत देशपांडे मो. न. ९८९०७ ९९०२३

असेच कांही रहावयाला

बकाल वस्ती विरान घरटे असेच कांही रहावयाला
हजार खड्डे कसे पुरावे ? अपूर्ण स्वप्ने पुरावयाला

दिवा घरी तो जुना पुराना गुलाम आहे परिस्थितीचा
नको नकोसा उजेड त्याला अधीर असतो विझावयाला

उधार जगणे उधार मरणे दिवाळखोरी घरात माझ्या
भुकेस कोंडा, निजेस धोंडा कुठेत स्वप्ने दिसावयाला ?

मते मिळवण्या झुकून येता शकून शुभ तो जनास वाटे
नवीन मृगजळ, विशाल स्वप्ने जनास मिळती बघावयाला

सलाम करण्या उगाच फिरलो उदात्त कोणी कुठे न दिसले
अपार खोटे खराब सिक्के अयोग्य होते पुजावयाला

इमान रस्त्यावरी जळाले खुशीत जल्लोष पाहिला मी
नराधमांना कुरण मिळाले यथेश्च चारा चरावयाला

कुणी फसवले ? कुणा फसवले ? करोड आले करोड गेले
बनून डॉलर हळूच आले हिशोब अवघड कळावयाला

नका म्हणू मज जुनाट शायर जुनीच दु:खे जुनेच रडणे
पुरून उरले उदास जीवन बसून गजला लिहावयाला

कठोर "निशिकांत" सत्य आहे कुणी न असते कधी कुणाचे
कुडीत तगमग, विरक्त आत्मा अतूर आहे उडावयाला

ता.क. ६वा शेर (इमान रस्त्यावरी---) डे. कलेक्टर श्री. सोनवणे यांना जाळल्याच्या संदर्भात आहे.

निशिकांत देशपांडे मो.न. ९८९०७ ९९०२३
E Mail :- nishides1944@yahoo.com
प्रतिसादाची अपेक्षा

जगावयाला नकार आहे

हवी हवीशी तुझीच सोबत जुनाच माझा अजार आहे
तुझ्याविना मी जगात माझा जगावयाला नकार आहे

सदैव खोटे नशीब नसते बघून तुजला मला उमगले
विरानतेच्या तळास ह्रदयी खुशीस छोटी कपार आहे

गुलाब फुलता, सभोवताली असंख्य काटे कशास देवा ?
शिवाय त्यांच्या जगी कधी का कुणास दिसली बहार आहे ?

शिकार करण्या धनुष्य घेउन हजार आले किती उशीरा !
कलेवरासम जीवन जगतो अता न उरला थरार आहे

शशी न दिसता नभात कोठे चकोर दु:खी निराश होउन
विरानतेशी जगावयाचा अखेर केला करार आहे

जीवंत असता कुणी न पुसले असून नसल्या समान जगलो
शवास देती रडून खांदा विचित्र दिसतो प्रकार आहे

उगाच "निशिकांत" आस वेडी धरून ह्रदयी उदास होशी
प्रवास खडतर तुलाच आता करावयाचा अपार आहे

निशिकांत देशपांडे मो.न. ९८९०७ ९९०२३
प्रतिसादाची अपेक्षा

उरले नाही

माझ्या जगती माझे कोणी उरले नाही
यत्न करूनी दुःख मनी हे दडले नाही

मळणी झाली, पीक निघाले, शेत रिकामे
पक्षी गेले, इकडे कोणी वळले नाही

पाने गळता छाया देणे अवघड झाले
वठल्या झाडाखाली कोणी बसले नाही

चारा घेउन येता, घरटे निर्जन होते
भिरभिरत्या नजरेला कोणी दिसले नाही

साज घराचा इवले होते मोठे झाले
एक जमाना झाला कोणी हसले नाही

चालत आहे एकलपणच्या रस्त्या वरती
या मार्गाचा अंत कुठे हे कळले नाही

मायूसीच्या अमलाखाली शब्द हरवले
गजलेसाठी शब्द जुळवणे गमले नाही

उपयोगी मी उरलो नव्हतो या जगताच्या
अंतिम यात्री रडता कोणी दिसले नाही

भावविवश ना इतके व्हावे सत्य जरी हे
बेरड बनणे "निशिकांता"ला जमले नाही

निशिकांत देशपांडे मोंअ. ९८९०७ ९९०२३
E Mail:-- nishides1944@yahoo.com
प्रतिसादाची अपेक्षा

एकला दारी उभा मी

एकला दारी उभा मी वृक्ष, फांद्या वाळलेल्या
वेदना गत आठवांच्या अंतरी साकाळलेल्या

कैक पक्षांचा, पिलांचा राबता तो सांजवेळी
आजही कानात घुमती किलबिली त्या ऐकलेल्या

गात होत्या कोकिळाही आड पानांच्या दडूनी
विव्हळते मन आठवूनी मैफिली त्या रंगलेल्या

ऊन रखरख झेलले मी सावली देण्या जगाला
त्या जगा कळती न माझ्या भावना हेलावलेल्या

पान नाही फूल नाही मी कफल्लक आज आहे
सावल्या सुर्यास्त होता पाहिल्या ना थांबलेल्या

भैरवी रागात गातो गीत अस्ताचे सुखाने
मज समाधी, ऐकताना मीच ताना छेडलेल्या

वाटते माझ्या असावी रात्र काळोखी उशाला
ना दिसो जगतास माझ्या पापण्या ओलावलेल्या

वाटते कहूर यावे उन्मळून खाली पडावे
बाद मृत्यूच्या बघू दे वेदना मम संपलेल्या

पूस ते "निशिकांत" डोळे ईश पाठीशी तुझ्या रे !
"श्री" कसा विसरेल वेड्या चार दुर्वा वाहिलेल्यी

निशिकांत देशपांडे मो. न. ९८९०७ ९९०२३
E Mail :-- nishides1944@yahoo.com
प्रतिसादाची अपेक्षा

माणसे दिसली मला

भूक पोटी जाळणारी माणसे दिसली मला
मूक टाहो फोडणारी माणसे दिसली मला

जेवणाला घास नाही बाळ रडते गोमटे
लेकरा ओवाळणारी माणसे दिसली मला

आर्त आली चीख कानी जाळिले कोणी तिला ?
मौन ओठी पाळणारी माणसे दिसली मला

श्वापदे कुजबूज करिती एक सांगे किळसुनी
आत्मजेला हुंगणारी माणसे दिसली मला

धूंद रात्रीला निघालो काल मी वेश्येकडे
नजर माझी टाळणारी माणसे दिसली मला

नाच गाण्यांचा तमाशा खूप गर्दी खेचतो
किर्तनाला पांगणारी माणसे दिसली मला

का अशी उडती गिधाडे प्रेत तेथे पाहुनी ?
भूक अपुली जाणणारी माणसे दिसली मला

पाठवी विषसर्प येथे पाक शेजारी कसा ?
दूध त्यांना पाजणारी माणसे दिसली मला

का वृथा "निशिकांत" तू बघतोस काळोखा कडे ?
ओज गर्भी उगवणारी माणसे दिसली मला

निशिकांत देशपांडे मो. न. ९८९०७ ९९०२३
E Mail:-- nishides1944@yahoo.com
प्रतिसादाची अपेक्षा

चाकोरी

चाकोरी सोडून जगावे पटले नाही
ऊंच भरारी घ्यावी मजला सुचले नाही

घासत असतो दात सकाळी सायंकाळी
आईच्या नियमास विसरणे घडले नाही

चाळीसा मी हनुमानाची रोजच म्हणतो
बलशाली का मी ही व्हावे ? कळले नाही

देव कधी का जेवण घेतो मिष्टान्नाचे ?
नैवेद्याचे ताट कशाला ? पुसले नाही

एकासाठी एकच पत्नी शिकवण होती
रामच झालो कृष्ण बनावे गमले नाही

मध्यमवर्गी मी फरफटलो , नाते तुटले
गरिबीसंगे, श्रीमंतीशी जुडले नाही

साधी भाषा साध्या गजला आशय साधा
अवडंबर अवघड शब्दांचे जमले नाही

रंगबिरंगी जीवन नव्हते मान्य मला पण
वैषम्याचे पाउल दारी पडले नाही

पापभिरू असणे आवडते "निशिकांता"ला
रूढीच्या परिघाशी नाते तुटले नाही

निशिकांत देशपांडे मोंअ. ; - ९८९०७ ९९०२३
E Mail;-- nishides1944@yahoo.com
प्रतिसादाची प्रतीक्षा

पडली दरार आहे

भाग्यास आज माझ्या पडली दरार आहे

तगमग उरात भारी आई बिमार आहे

निस्तेज नेत्र, हलके हसले मला बघूनी

नजरेतुनी झिरपते माया अपार आहे

फिरवून हात करते उपदेश आज ही ती

झालो जरी अजोबा तिज मी कुमार आहे

संस्कार छान केले मूल्ये तिने रुजवली

गोट्यास नर्मदेच्या दिधला अकार आहे

शिस्तीस लावताना भासे कठोर ती पण

हृदयात खोल तिचिया ओली दरार आहे

केला हिशोब नाही प्रेमात पाडसांच्या

नगदीत देत गेली येणे उधार आहे

ज्यांच्यात गुंतली ती सारे उडून गेले

आता तिचाच तिजला उरला अधार आहे

नंदादिपाप्रमाणे ती तेवली खुशीने

विझण्यास वादळाने देते नकार आहे

"निशिकांत" भाग्यशाली छाया अजून आहे

आई शिवाय जीवन रखरख दुपार आहे

निशिकांत देशपांडे मो. न. ९८९०७ ९९०२३

मस्त दिवाळी

अंधारातच झाली माझी मस्त दिवाळी
झगमग सारे, मजला देते दुःख झळाळी

हास्य लकेरी माणुसकीच्या दिसता भासे
संपत आहे आयुष्याची रजनी काळी

स्वागत केले पुनवेचे अन अवसेचेही
हसलो जीवन जगलो जैसे लिहिले भाळी

श्रीमंतांच्या वस्ती मध्ये एकाकीपण
गजबजलेल्या गरिबांच्या त्या होत्या चाळी

बालपणीचे खळखळ जीवन म्हणते स्वप्नी
मोठेपण ये सोडून खेळू सांज सकाळी

आत्मचरित्री लिहिता कांही हरवुन जाता
गतकालाचे जीवन देते मजला हाळी

आज गिरावट झाली इतकी सांगू कैसे ?
गाभुळल्या चिंचा दिसती पण ऊंच डहाळी

गोडी सरली जगण्यामधली "निशिकांताच्या"
एरंडाच्या का फसला तू व्यर्थ गुऱ्हाळी

निशिकांत देष्पांडे मोंअ. ९८९०७ ९९०२३
E Mail :- nishides1944@yahoo.com
प्रतिसादाची प्रतीक्षा