धोधो बरसुन श्रावण गेला मीच कोरडी जगात आहे
मल्हाराची तान हरवली उदासीनता स्वरात आहे
प्रेम मानले ज्याला मी ते मृगनळ ठरले क्षणात एका
वैफल्याचा आज राबता तिन्ही त्रिकाळी घरात आहे
हवेत इमले बांधत होते आभासाला सत्त्य मानुनी
वास्तवतेच्या भूकंपाने पडझड झाली मनात आहे
मनोरथांच्या नगरीची का वाट एवढी अवघड असते?
चकवा दिसतो जगोजागी भटकंती प्राक्तनात आहे
ज्याच्यावर मी कविता केल्या दार बंद का केले त्याने?
शब्दसखीचे शब्द हरवले तगमग आता उरात आहे
सभोवताली त्याच्या पिंगा घालत होते सांजसकाळी
गडबड सरली उदासवाणे जीवन आता निवांत आहे
लग्नासाठी जात कोणती? हाच प्रश्न का कुणा पडावा?
प्रेम सोडुनी जन्मकुंडली ! काळवंडली प्रभात आहे
इतिहासाची पुनरावृत्ती होतच असते आज उमगले
दुष्यंताने शकुंतलेला विसरायाचा प्रघात आहे
"निशिकांता" का गुंतलास तू नात्यामध्ये वृथा बेगडी ?
बेफिकिरीने मुक्त वागणे आयुष्याचा सुखांत आहे.
निशिकांत देशपांडे म०.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail-- nishides1944@yahoo.com
No comments:
Post a Comment