Monday, July 29, 2013

लुप्त का मांगल्य झाले?


पुस्तकातिल माणसांचे लुप्त का मांगल्य झाले
अन् लुटेरे, देशबुडवे का असे बहुमुल्य झाले?

गाव होता हा तसाही भ्याड सत्कर्मी सशांचा
चार कोल्हे दहशतीने राहिले, ऋषितुल्य झाले

धर्म बुडतो रोज येथे, ना कुणी अवतार घेई
तेहतिस कोटींतले का मंद ते जाज्वल्य झाले?

हस्तक्षेपांनीच खाकी यंत्रणा दुर्बल बनवली
प्रश्न पडतो, चोरट्यांना प्राप्त का प्राबल्य झाले?

स्वर्थ बघुनी राजकारण, अर्थकारण खेळल्याने
काल जे साफल्य होते, आज ते वैफल्य झाले

 मी चरावे, तू चरावे रीत आपण पाळली पण
चार वेडे सत्यवादी तेच मोठे शल्य झाले

माय मेली त्या क्षणाला पोरका झालो मला मी
हरवले, नाही मिळाले, शोधुनी वात्सल्य झाले

लावला जगण्यास मी जो अर्थ होता, व्यर्थ होता
जन्मण्याचे फक्त मरणाने खरे साफल्य झाले

छंद का "निशिकांत" नाही कोणता जोपासला तू?
फक्त शिकणे पोट भरण्याचे, कला कौशल्य झाले


निशिकांत देशपांडे. मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com





Monday, July 22, 2013

प्रीत जपावी


नजर कधी नजरेस भिडावी
डोळ्यांमधली प्रीत जपावी

पुरे जाहले स्वप्न पाहणे
आता थोडी झोप उडावी

चिंब व्हावया मन आसुसले
मनभावन बरसात पडावी

अशीच केंव्हा तरी कुठे का?
भेट आपुली रोज घडावी

उष्ण श्वास अन् रोमांचांनी
रात्र आपुली धुंद सजावी

तुझी सुरावट, माझ्या कविता
मैफिल रंगतदार बनावी

जरी वेगळे, दोघांच्याही
स्वप्ने नयनी एक असावी

शिकार झालो तुझी, वाटते
पुन्हा एकदा शिकार व्हावी

आठवणींचा नकोच गुंता
विसरायाची रीत नसावी

आयुष्याच्या सायंकाळी
हीच टवटवी मनी टिकावी

"निशिकांता"ला तुला बघोनी
कधी रुबाई, गझल सुचावी


निशिकांत देशपांडे. मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com

Sunday, July 21, 2013

पुन्हा पुन्हा हे सांगत आहे



लेखाजोखा आयुष्याचा पुन्हा पुन्हा हे सांगत आहे
नको उदासी, वेदनेतही छटा सुखाची नांदत आहे

नका विचारू धवल यशाची शिखरे का मी चढू न शकलो
पोट जाळण्या लढता लढता जगणेही पण कसरत आहे

गप्प गप्प का देव अताशा मंदिरातला? कयास माझा
संस्थानाच्या विश्वस्तांची देवावरती दहशत आहे

वळचणीत का शुचित्व पडले? चंगळवादी जगी कळेना
पाप दौडते, पांगुळ्गाडा पुण्य घेउनी चालत आहे

वटपूजेची, सावित्रीची टवाळखोरी फॅशन झाली
बिनलग्नाचा प्रपंच करणे नव्या पिढीला संमत आहे

पाच पांडवांनो सांगा ना ! वंश बुडाला का हो तुमचा?
धृतराष्ट्राची आज पिलावळ धांगडधिंगा घालत आहे

पालनकर्ते, रक्षणकर्ते कायद्यांस का असे तोडती?
बलात्कारली कुणी निर्भया, कुणी मारली इशरत आहे

ज्ञान, यज्ञ अन् योग, प्रवचने साधकांस का कधी लाभली?
संपदेस योगी बाबांच्या खूप अताशा बरकत आहे

"निशिकांता" चल क्षितिजावरती  विश्व नवे शोधू या जेथे
नवीन गिल्ली दांडू, नवखा डाव खेळण्या फुरसत आहे


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com

Thursday, July 18, 2013

खेळ पैशाचेच सारे


खेळ पैशाचेच सारे
बंद कंगालांस दारे

पाप वाजवते नगारे
पुण्य लपवाया भुयारे

लाचखोरांच्या पुढे का
कायदे झाले बिचारे?

पांडवांची हार झाली
कौरवांचे चंद्र तारे

भाववाढीच्या झळांनी
पेटले पोटी निखारे

शुय हाती, शेत नुसते
सात बाराचे उतारे

बावरी मुग्धा उबगली
वृध्दही करती इशारे

एक बस "हम दो"स आता
जास्त झाले "दो हमारे"**

माफ कर म्हणता अहंला
का तुझ्या फुटले धुमारे?

रंगलो भवसागरी पण
मागते मन का किनारे?

ओढतो "निशिकांत" ईश्वर
संपदा नाना प्रकारे


** हा शेर "हम दो हमारे दो" या जुन्या घोष वाक्याच्या संदर्भात वाचावा.


निशिकांत देशपांडे. मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com











Tuesday, July 16, 2013

विकलो होतो


उपकाराच्या ओझ्याखाली दबलो होतो
कर्ज फेडण्या बाजरी मी विकलो होतो

लिलाव होणे आयुष्याचा टळू न शकले
लिहून खाते नादारीचे थकलो होतो

मृगजळ पुढती पाठलाग मी करता करता
शुन्यासंगे दोस्ती करण्या शिकलो होतो

कधीच नव्हती हाव मनाला सन्मानाची
परिस्थितीच्या रेट्यापुढती झुकलो होतो

आनंदाचे स्वप्नही कधी पडले नाही
तरी कधी मी माझ्यावरती हसलो होतो

मैत्री माझी वेदनांसवे घट्ट एवढी!
काट्यांवरती शांत शांतसा निजलो होतो

सूर्य मला का म्हणता? मी तर लपून जगलो
उगवायाच्या अधीच मी मावळलो होतो

नोंद न झाली जगात माझी, जणू काय मी
अनंतात मरण्याचाआधी विरलो होतो

दैव मागणे "निशिकांता"ला जमले नाही
प्राक्तनात जे मुकाट देवा जगलो होतो


निशिकांत देशपांडे. मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com

Friday, July 12, 2013

हिरवा हिरवा ओला श्रावण


ग्रिष्म वावरे घरात माझ्या ऊन अंगणी असते रणरण
तुझ्या भोवती सखे नांदतो हिरवा हिरवा ओला श्रावण

समोर मी पण तुझा चेहरा कसे दावते विचित्र दर्पण?
सये एकटा धुंद मी, तुझ्या आठवणींची नसते चणचण

तुळसीपत्रे लाख ठेवली हलवायांच्या घरावरी पण
देव विचारी "पुण्य कमवण्या तुझे काय तू केले अर्पण?

शासनकर्ते जसे लागले लुटावयाला देश आपुला
दाद मागण्या कोठे जावे? शेत खाउनी बसले कुंपण

जिवंत असता पुसले नाही माय बिचारी मेल्यावरती
बनून श्रावण बाळ, उरकले क्रियाकर्म अन् क्षेत्री तर्पण

नका विचारू पुण्य कमवुनी किती बांधले कनवटीस म्या
चोविस घंटे पोट भराया राबराबतो जळतो कणकण

पुरे जाहले कौतुक आता रामाचे अन् वनवासाचे
माझे जीवनही वनवासी सभोवताली लाखो रावण

देवा भूवर धाडुन गंगा सोय पाहिली पाप्यांची तू
डुबकी घेता पाप धुवोनी गंगा त्यांचे करते रक्षण

ऐकुन प्रवचन नकोस लेखू कमी स्वतःला तू "निशिकांता"!
सांगतात जे तयास जमले कधीच नाही तसे आचरण


निशिकांत देशपांडे. मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com




Tuesday, July 9, 2013

भाव नाही


शोषितांच्या आसवांना भाव नाही
भूक पोटी नांदते पण हाव नाही

झोपड्या गिळूनी उभ्या श्रीमंत वस्त्या
मूळचा तो आठवातिल गाव नाही

मी जसा आहे तसा लोकांस दिसतो
आणला मोठेपणाचा आव नाही

संसदेच्या परतलो दारातुनी मी
सज्जनांना, ऐकले, शिरकाव नाही

घर जळाले कालच्या दंग्यात माझे
जाळणार्‍यांना सजेचे नाव नाही

पूर सालाबाद येतो, तोंड देण्या
दूरगामी ठोस का प्रस्ताव नाही?

राज्यकर्त्यांची मला कळते न खेळी
खेळलेला मी कधी तो डाव नाही

कायद्यांच्या पुस्तकातुन चूक शिकलो
"न्याय दरबारी कुणीही राव नाही

गाव माझे ओस पडले पण तरीही
घेतली शहराकडे मी धाव नाही

हो कलंदर आज तू "निशिकांत" थोडा
सभ्यतेला आज कोठे वाव नाही


निशिकां देशपांडे. मो.क्र.  ९८९०७ ९९०२३
E Mail---nishides1944@yahoo.com


Monday, July 8, 2013

थकलो आता. ( जुल्काफिया गजल )


आयुष्याचे खेळ खेळुनी थकलो आता
तुझा जीवना भार वाहुनी पिचलो आता

यत्न करोनी ध्येय असे का मृगजळ ठरले?
अपूर्ण स्वप्ने उरी घेउनी निजलो आता

श्रावणधारा कुठे बरसती? मला न ठावे
वांझोटे नभ, आस लाउनी वठलो आता

खयाल ताजे, मनात उर्मी गजल लिहावी
शब्द नेमके शोधधोधुनी शिणलो आता

ज्यांचा कोणी जगात नसतो तूच तयांचा
तुझी ईश्वरा वाट पहुनी विटलो आता

सदैव वर्दळ आठवणींची सखे एवढी!
दार मनाचे घट्ट लाउनी बसलो आता

नकोनकोसा कोपर्‍यासही अता घराच्या
उपेक्षिताचे भोग भोगुनी खचलो आता

इतिहासाने नोंद कशाला घ्यावी माझी?
मक्त्यामध्ये नाव घालुनी उरलो आता

"निशिकांता"ला अता कशाला औषध गोळ्या?
जगावयाचा नाद सोडुनी सरलो आता


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com

Thursday, July 4, 2013

शोधून आलो


मंदिरे मी पालथी घालून आलो
व्यर्थ देवाला तिथे शोधून आलो

लावला शेंदूर दगडाला जरासा
एक नवखा देव मी निर्मून आलो

पाहुनी वर्चस्व बडव्यांचे तिथे, मी
मंदिराच्या पायर्‍या उतरून आलो

संकटांना तोंड देण्या मार्ग सोपा
देव मी पाण्यामधे बुडवून आलो

मंदिराची कोनशीला बसवणार्‍या
नीच नेत्याला शिव्या देवून आलो

वृक्षतोडीने जरी दुष्काळ पडला
"ईश्वरी हा कोप" समजाउन आलो

मानतो देवास मी, पण यत्न करुनी
कर्मकांडाला जरा गाडून आलो

मी खडा घासातला प्रस्थापितांच्या
अंधश्रध्देला तडे पाडून आलो

सोडली अर्ध्यात का "निशिकांत" वारी
भाविकामध्ये विठू पाहून आलो


निशिकांत देशपांडे. मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com