शाप पूर्वापार आहे

अंतरीच्या पोकळीचा शाप पूर्वापार आहे
भोवताली घोळका, पण एकलेपण फार आहे

नांदतो एकत्र आम्ही दावणीला बांधल्यागत
गुंतणे त्याला न जमले, ही खरी तक्रार आहे

तो करी कर्तव्यपूर्ती वागताना मजसवे पण
प्रेम मिळण्याची अपेक्षा, पूर्ण का होणार आहे?

जन्मदिन लक्षात ठेउन साजरे केले मुलांचे
"जन्मली मीही असावी" हा विषय बेकार आहे

मी हवी माझ्या घराला फ्रीज अन् पंख्याप्रमाणे
संपली उपयोगिता की, वाटते भंगार  आहे

 बंडखोरी मी कराया लागता समजून आले
चौकटीला तोडणारी आत माझ्या नार आहे

प्रेम पहिले अंकुराया लागण्या आधीच सुकले
आजही तो जीवनाचा काळ हिरवागार आहे

लागला आहे लळा मज रोजच्या अवहेलनेचा
बंडखोरी जीवनाशी नेहमी करणार आहे

वापरू कुबड्या कुणाच्या का सुखामागे पळाया?
हासते मी, वेदनांचा वाटतो आधार आहे

जर तुला "निशिकांत" माया लाभली असती कदाचित
वर्णिले असतेस जीवन "अमृताची धार आहे"


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com

खोटे कयास होते

पाऊस यावयाचे खोटे कयास होते
सातत्त्य संगतीचे जमले उन्हास होते

खेळाअधी पराजित शेतीतला जुगारी
त्याला सदैव शिक्षा, मानेस फास, होते

ये यायचे नभा तू किंवा नकोस येऊ
अश्रूत सिंचलेले गतसाल खास होते

बोटे धरून ज्यांना चालावया शिकवले
अडचण घरात माझी का वारसास होते?

मी जन्मलो कधी अन् मेलो कुण्या तिथीला
कसले महत्व दुसरे या तारखांस होते?

जे भटले तयांची प्रतवार छाटणी का?
हेही झकास होते तेही झकास होते

खेड्यात राहिल्याने, विहिरीत डुंबल्याने
अंघोळ बादलीने! हासावयास होते

जो जिंकतो लढाई म्हणती तया सिकंदर
जे हारले तयांचे असणे खलास होते

जे लीन ईशचरणी 'निशिकांत" ते यशस्वी
कौरव दुराभिमानी बसले उशास होते


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com

आरसा दावावयाची

चेहरा बघुनी, म्हणे तो, जाण येते अंतराची
वेळ आली आरशाला आरसा दावावयाची

मामुली असते अपेक्षा, वाचकांनो! शायराची
वाहवा, इर्शाद, टाळ्या, दाद द्यावी कौतुकाची

अंध असुनी चालताना साथ रात्री कंदिलाची
डोळसांना "मी इथे" ही रीत माझी सांगण्याची

राहिले एकत्र मादी, तर कराराला धरोनी
जीवनी दोघास नव्हती काळजी निभवावयाची

मौलवी, साधू जनांनो थांबवा तुमची दुकाने
योजना बनवा नव्याने माणसांना सांधण्याची

आर्घ्य सूर्याला त्रिकाळी वाहणे मी बंद केले
राज्य अंधारा! तुझे तर आस का उगवावयाची?

आरशा! बघतोस का तू बेगडांच्या मुखवट्यांना?
वेळ आली पारदर्शी माणसांना शोधण्याची

आश्रमीच्या लंपटांची वाचुनी कामांध लफडी
काळजी वाटे मनाला माणसे भक्ताळण्याची

का अशा "निशिकांत" झाल्या पापण्या ओल्या अवेळी?
हास्य, लेवुन आत असते वेदना लपवावयाची


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com

नाळ जोडावी कशी?

जोडली नाती नवी पण जीर्ण विसरावी कशी?
कालच्यांची आजच्यांशी नाळ जोडावी कशी?

का पिढ्यातिल दोन झाला क्षीण धागा एवढा?
वानवा संभाषणाची रोज सोसावी कशी?

वेगळे होण्यास होती कारणे जुजबी किती?
आठवांशी, सांग तू, मी फारकत घ्यावी कशी?

नोंद दुसर्‍याचीच होती सात बारावर सदा
मालकीविन कष्टण्याची रीत मिटवावी कशी?

ना बडवले ढोल ज्यांनी, जाहिराती ना कधी
विश्वबाजारात गुणवत्ता लकाकावी कशी?

मावळे एकीकडे तर उगवतो दुसरीकडे
सूर्य चाकोरीस विटला, वाट बदलावी कशी?

जाहली चोरी मनाची, त्रास सरला वाटले
चोरणारी काळजातुन दूर सारावी कशी?

भकरीचा चंद्र ज्यांच्या प्राक्तनी नव्हता कधी
पौर्णिमेच्या चांदण्याने भूक भागावी कशी?

तंग का "निशिकांत" सुचला काफिया इतका तुला?
पाच शेरांची गझलही पूर्ण रे! व्हावी कशी?


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com