एवढे का गुदमरावे?

एवढे का गुदमरावे, भावनांच्या वादळाने
भार हलका होत असतो आपुल्यांशी बोलल्याने

हास्य ओठी आत कावा, मी सखे दुर्लक्ष केले
स्त्रीच "मा" करते "ध"चाही घातलेल्या काजळाने

दाह विरहाचा असा की, वाटले उध्वस्त झालो
पोसले प्रेमांकुरांना आठवांच्या ओघळाने

भावना उद्रेक अपुला का जगाला दाखवावा?
दु:ख का होते कमी ते चेहर्‍यावर गोंदल्याने?

कौल अपशकुनी मिळाला, श्वान रडता कळवळोनी
दोष इतरा, आपुल्यावर भरवसा ना राहिल्याने

भावनांचा कोंडमारा भोगतो जो तोच जाणे
केवढा तो त्रास होतो! नाक साधे चोंदल्याने

आठरा अध्याय गीतेचे मुखोद्गत जाहल्यावर
प्राप्त कसले ज्ञान होते? घोकल्या पाठांतराने

साक्ष इतिहासात मिळते, राज्यकर्ते लाख बदलो
फायदा रयतेस नसतो कोणत्या सत्तांतराने


सागराची लाट तू "निशिकांत" हो विक्राळ इतकी!
आसर्‍यासाठी फिरावे घेत धसका कातळाने


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail---nishides1944@yahoo.com

मी खरा कळलोच नाही

आत असते काय चालू? पोच नाही
आरशाला मी खरा कळलोच नाही

केवढी गर्दी दुतर्फा रोमिओंची!
जो हवा वाटे मनाला, तोच नाही

केवढ्या मूर्तीच मूर्ती स्थापिलेल्या
देव म्हणतो मंदिरी रमलोच नाही

भूल थापा देउनी निवडून आलो
अन् पुन्हा जनतेमधे गेलोच नाही

शब्द फसवे, चोपडे शोधू कशाला?
सत्त्य ते सांगावया संकोच नाही

ध्येय जर गाठायचे तर घे भरारी
देव कोणा देत यश घरपोच नाही

माय आली घेउनी चारा परंतू
मोकळ्या घरट्यात दिसली चोच नाही

प्रेम दडलेले तिच्या रागात होते
आग पाखडण्यात दिसली खोच नाही

पांडुरंगाला शरण गेल्या क्षणाला
जीवनी "निशिकांत" उरली बोच नाही


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com

नेमका विपरीत जगलो

चेहरा लाऊन नकली, चेहरा लपवीत जगलो
अन् जसा होतो तयाच्या नेमका विपरीत जगलो

नवपिढीला अडचणीचा वाटल्यावर , निश्चयाने
सोडली बैठक घराची, मागच्या पडवीत  जगलो

सातही हप्त्यातले दिन, आठवांचा त्रास तुझिया
आठवा उगवेल नक्की स्वप्न हे रुजवीत जगलो

तू दिलेल्या भळभळीचा छंद होता एवढा की
बैसली खपली कधी तर मी तिला उकरीत जगलो

त्या कधी मागे पुढे तर सोडुनी जाती अचानक
जीवनाच्या भरदुपारी सावल्या तुडवीत जगलो

मूर्तिकाराची कला जोपासली होती अशी की
ठोकरोनी भाग्य रेषा मी मला घडवीत जगलो

चूक माझी की तुझी? हा गौणही पण प्रश्न नव्हता
तो गुन्हा माझाच होता सारखे पटवीत जगलो

स्वर्ग मरणोत्तर मिळावा आस इतकी तिव्र होती !
पाप ना व्हावे म्हणॉनी नेहमी भयभीत जगलो

वावडे "निशिकांत"ला का देवतांच्या मंदिरांचे?
अंतरीच्या विठ्ठलाशी तार मी जुळवीत जगलो


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com

केवढी आसक्त असते !

वादळे आली नि गेली पण तरी उन्मुक्त असते
आठवांच्या वादळांवर, केवढी आसक्त असते!

जीवनाची सांज असुनी, मोगरा वेणी दिल्यावर
आजही पाहून दर्पण, होत ती आरक्त असते

तू दिलेल्या खोल जखमा, वेगळी त्यांची तर्‍हा की
बैसली खपली तरी साकाळलेले रक्त असते

जास्त मी की तू उचलला भार ही चर्चा कशाला?
नेटका संसार करणे ध्येय हे संयुक्त असते

लाख बेड्या घातल्या अन् डांबले कैदेतही पण
हौस स्वप्ने पाहण्याची अंतरी भयमुक्त असते

प्राप्त का सर्वांस होतो मंच दु:खे सांगण्याला?
बोलुनी अपुल्यास आपण व्हावयाचे व्यक्त असते

हासवाया हासणार्‍या विदुषकांचे दु:ख हे की
हास्यकल्लोळात त्याचे मन बिचारे रिक्त असते

फोन, काँप्यूटर नि किंडल, हातचा मळ नातवांच्या
राहिलो मागे उभयता, टोच इतकी फक्त असते

शोधसी "निशिकांत" का खेड्यातल्या खाणाखुणा तू?
राक्षसी शहरास, गिळण्या गाव रे! उपयुक्त असते


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E mail--- nishides1944@yahoo.com