Wednesday, January 21, 2015

कहाणी ओघळाची


साल सरलेले, कहाणी ओघळाची
ना कुणाला आस आहे पाडव्याची

तू न दोषी, योजना ही प्राक्तनाची
मी गुलामी पत्करावी आठवाची

दार केले बंद मी जेंव्हा मनाचे
आत दिसली खिन्नता सार्‍या जगाची

वास्तवाच्या विस्तवानी पोळलेले
मागती स्वप्ने जराशी गारव्याची

बिल्डरांचा राबता दिसता जरासा
वाढते कळ डोंगराच्या काळजाची

बाण घुसता पारधी जल्लोषले पण
पाहिली तडफड कुणी ना सावजाची

संकटाचा काळ नसतो अवकृपेचा
सावळा घेतो परिक्षा माणसाची

सुरकुत्या पाहून का अंदाज करता?
भूतकाळी लाट होतो सागराची

भाववश "निशिकांत" होणे सोड आता
निर्विकारी शीक शैली कातळाची


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com




का कुणा सांगायचे?


जे मला सोसायचे
का कुणा सांगायचे?

कायदे ठरवेन मी
मी कसे वागायचे

ध्येयपूर्ती हो न हो
निश्चये धावायचे

मृगजळाला प्राशुनी
तृप्त आहे व्हायचे

स्वप्न, पायांचे अधूरे
एकदा घसरायचे

द्रौपदीला आजही
तेच ते भोगायचे

कोरले हृदयावरी
तिज कसे विसरायचे?

जाहले निर्माल्य ते
मन कसे फुलवायचे?

राहिले "निशिकांत"चे
आतुनी उमलायचे


निशिकांत देशपांडे. मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com










Saturday, January 17, 2015

दार उघडता कशास आता? ( जुल्काफिया गझल )



माया जडली पिंजर्‍यावरी, दार उघडता कशास आता?
उडावयाची उमंग मेली, सक्षम करता परास आता!

बालपणीच्या गोष्टीमधले, कासव होते कधी जिंकले
जुनी काल्पनिक गोष्ट सांगुनी, का दुखावता सशास आता?

बंद पापण्यांमधील जगणे भणंग अन् भयमुक्त असावे
बघा गुलाबी स्वप्ने बेशक, ना आवरता मनास आता

ओल अंतरी जिच्यामुळे ती पोखरते वाळवी प्रमाणे
दात आपुले, ओठ आपुले दोष लावता कुणास आता?

धूळ चारली शत्रूंना अन् अश्वमेध संपन्न जाहला
आपुल्यातल्या वैर्‍यांना का सोडुन, धरता उरास आता

"स्वराज्य माझा हक्क असोनी मिळवीनच तो" सिंहगर्जना
विसरुन पिग्मी नेत्यांनो का अखंड लुटता जनास आता ?

बकाल वस्तीतही पाहिली माणुसकीची प्रचंड हिरवळ
अमीर  निवडुंगांचा वाटे नको राबता जिवास आता

शिक्षणसाम्राटांनी केले बटीक शाळा कॉलेजांना
सरस्वतीच्या समोर भासे कनकदेवता झकास आता

अनेक वाटा, ध्येये दिसली "निशिकांता"ला किती उशीरा!
वृध्दत्वा चल! शांत बसू दे, पुरे ठणकता प्रवास आता


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com