मी ओघळतो

गझलेमधुनी जेंव्हा जेंव्हा दु:ख वाचतो
श्रोते देती दाद परंतू मी ओघळतो

लगावली, काफिया, अलामत यात हरवतो
गझल हातची सुटून जाते, वृत्त पाळतो

मंदिरात वाजवती घंटा भक्त भाबडे
चिरनिद्रेतुन देव तरी ना कधी जागतो

यज्ञ महामृत्त्युंजय केला तरी परंतू
उठता बसता यमराजाचे भय बाळगतो

नसे मोकळा भक्तननांना भेटायाला
पुंडलिकाने दिल्या विटेवर कैद भोगतो

घरून माझ्या निघतो तो सोन्याचा नाही
धूर जाळल्या जुन्या आठवांचा तो असतो

झेप घेउनी जळावयाचे प्राक्तन असुनी
ज्योत पाहता पतंग आनंदे बागडतो

नकोस दावू शेतकर्‍यांना उगा वाकुल्या!
वांझोटा ढग तुला पावसा का आवडतो?

"निशिकांता"च्या गझलांची नायिका म्हणोनी
तुझाच वावर मैफिलितुनी मना भावतो


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com