खाते माझ्या आयुष्याचे

पाने चाळा, असेल जर का वाचायाचे
दिवाळखोरी खाते माझ्या आयुष्याचे

सायंकाळी कशास मागे बघावयाचे?
घडून गेले जे जे होते घडावयाचे

दुर्मिळ झाली आज, तरी का कण्हावयाचे?
गोंगाटाला निरव शांतता म्हणावयाचे

पाप असो की पुण्य, जगावे मनाजोगते
कीर्तिरुपाने कुणास आहे उरावयाचे?

चिऊ शिकविते उडावयाचे, माहित असुनी
पिलास असते दूर जाउनी वसावयाचे

नको समिक्षा आयुष्याची दिशा ठरवण्या
पडावयाचे, उठावयाचे, चालायाचे

बंद घराच्या आत पोसती किती जळमटे !
दार मनाचे जरा किलकिले उघडायाचे

बहारायची आस केवढी मनात असते !
स्वप्न मनी निर्माल्याच्याही फुलावयाचे

कुणास तू "निशिकांत" शोधसी अंतक्षणाला?
गूढ प्रवासी तुलाच आहे निघावयाचे


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३