केवढा धास्तावलो!

सखीच्या आठवाने ग्रिष्मही थंडावतो
हिवाळा काळजीने केवढा धास्तावतो!

प्रयत्ने मी मनाला केवढे विस्तारले!
प्रिये! पण मोद भेटीचा तुझ्या ना मावतो

विरोधी पक्षनेत्यांची फुटाफुट नेहमी
महागठबंधनाचे चित्र टीव्ही दावतो

पुन्हा आली दिवाळी, लागतिल लाखो दिवे
जरी दुष्काळ शेतांभोवती घोंगावतो

व्यथा लिहिण्यास बसता स्त्रीभ्रुणांची, भासते
अचानक मृगजळी ढगही जरा ओलावतो

कथा भाकड वगळता कालच्या पोथ्यातल्या
कुणी पाहून सांगा देव केंव्हा पावतो

उधारी या जगाची फक्त आहे माय पण
इथे जो तो असा स्वार्थास का जोजावतो?

मिळावी ओल अश्रूंची सुखांच्या ऐवजी
बगीचा जीवनाचा त्यामुळे फोफावतो

त्वरे "निशिकांत" आता ऐहिकाची धर दिशा
अशास्वतशा सुखाने जीव का वेडावतो?


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३