उगा प्रभू कुठे कुठे तुलाच शोधशोधले
निराश पाउले आता थकावयास लागले
जयास भेटलास तू असे कुणी न भेटले
विठू अणू, कणात तू तरी मनात मानले
जगावयास "आज" सोबती असून का उगा
उद्या कसे जगायचे? उधार प्रश्न घेतले
कळावया उशीर जाहला हिशोब जीवना!
कुणास तूप शर्करा कुणा भुकेच मारले
कपार एक कोरडी मनात सोडलीस तू
तुझ्याविना वसंत कैक तप्त ग्रिष्म भासले
नकोत वाद आपुल्यात संशयांमुळे कधी
प्रवाह वाहतात मस्त मोकळ्या मनातले
कपात वादळे अनेक येत जात राहिली
म्हणून जीवनास कैक अर्थ प्राप्त जाहले
लगावली जगायची शिकायलाच पाहिजे
"सुखात दु:ख गुंफ तू"मलाच मी बजावले
अता निघायला हवे, प्रदेश गूढ तो जरी
तिथेच लाभतो म्हणे नवीन जन्म, ऐकले
निशिकांत देशपांडे. मो क्र. ९८९०७ ९९०२३
