मान तू वेळावली अन् त्या क्षणी मी हरवलो
हरवलो इतका असा की मीच मज ना गवसलो
ब्रह्मकमळासम तुझे ते एक रात्री उमलणे
भास्कराला वाटले का मी प्रभाती उगवलो
तुजविना अंधार सारा सापडेना झोप ही
एकलेपण मी उशाला घेतले अन् पहुडलो
चांदणे जेंव्हा झिरपते याद येते मज तुझी
आठवांच्या वादळाशी नेहमी मी झगडलो
दोष हा माझाच आहे मी न ओळखले तुला
काय समजू मी तुला जर मीच मज ना समजलो
मज नको प्याल्यात मदिरा दु:ख आहे ओतले
दु:ख पीता लोक म्हणती मी जरासा बहकलो
सांग सटवाई कशाला भाग्य लिहिण्याला हवी?
कष्ट माझे हात माझे मी असा हा उमललो
सावलीला काल होतो राज्यकर्त्यांच्या जरा
सभ्यतेचा मार्ग माझा वाटले मी विसरलो
जा गडे "निशिकांत" मज तू जाणले नाही कधी!
चोपड्या या बोलण्याने जीवनी मी घसरलो
निशिकांत देशपांडे मो.न. 98907 99023
E Mail: nishides1944@yahoo.com
प्रतिसादाची प्रतिक्षा
No comments:
Post a Comment