ध्येय मार्गी चालताना

ध्येय मार्गी चालताना पाय भरकटले किती?
हारल्याच्या भावनेने श्वास गुदमरले किती?

पेटल्या होत्या मशाली, प्रश्न धगधगले किती?
नांदते मरगळ अताशा गाव धुरकटले किती?

तो म्हणे मी बाल आहे मामुली शिक्षाच द्या
श्वापदाने त्या कळीला काल कुस्करले किती?###

ताण, वेगाचा मिळाला नवपिढीला शाप अन्
पस्तिशीआधीच दिसती गाल सुरकुतले किती?

मी वसंताचे जरी का स्वप्न नाही पाहिले
लागता चाहुल तुझी मन मस्त शिरशिरले किती?

तू निघाल्यावर, हसोनी, जा म्हणालो मी तुला
दार लाउन घेतल्यावर नेत्र घळघळले किती?

श्वास गुदमरतो असा का रोग नसुनी कोणता?
आठवांनी बघ गळ्याला घट्ट करकचले किती?

सोसतो मी तू दिलेल्या खोल जखमा एवढ्या !
भानही नसते नव्याने आज खरचटले किती

संग का "निशिकांत" केला तू असंगाशी असा?
आरसा सांगेल काळे तोंड बरबटले किती


### दिल्लीतल्या बलात्कार कांडावर आधरित प्रासंगिक शेर

निशिकांत देशपांडे मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail-- nishides1944@yahoo.com

मौन

मौन माझ्या अंतरीचे बोलते माझ्यासवे
नेहमी पिंगा धरोनी खेळते माझ्यासवे

मौन आहे गीत माझे मौज माझा सूरही
मौन तारा अंतरीच्या छेडते माझ्यासवे

सांगण्या आनंद माझा कोण आहे आपुले?
मौन हाती हात धरुनी नाचते माझ्यासवे

खूप आले खूप गेले शेवटी मी एकटा
मौन करते साथ अंती चालते माझ्यासवे

वाढतो शब्दावरूनी शब्द हे आहे खरे
मौन उत्तर द्यावयाचे टाळते माझ्यासवे

काय मी केली कमाई? सांजवेळी प्रश्न हा
मौन, उरले काय हाती, मोजते माझ्यासवे

मौनव्रत घेऊन बसलो ईश्वराला प्रार्थण्या
श्रीहरी स्वप्नात झाले बोलते माझ्यासवे

प्रश्नचिन्हांचीच आहे मालिका जगणे जगी
मौन सार्‍या उत्तरांना शोधते माझ्यासवे

केवढे "निशिकांत" आहे वेड मौनाचे तुला?
मौन ना लढता झगडता नांदते माझ्यासवे


निशिकांत देशपांडे मो.क्र ९८९०७ ९९०२३
E Mail-- nishides1944@yahoo.com

वाढला संचार येथे

कौरवांचा वाढला संचार येथे
द्रौपदीला ना मिळे आधार येथे

खूप किंचाळ्या तिच्या ऐकून, बहिरे
मर्द सारे शोधती कासार येथे

काय किमया आश्रमी बाबागुरूंची !
नार भाकड राहते गर्भार येथे

लाजही लाजून खाली मान घाली
बेशरम राजेच झाले फार येथे

काम सरकारी निघाया व्यर्थ चकरा
निर्णयांचे थाटले बाजार येथे

फोडली वाचा गुन्ह्यांना, हा गुन्हा का?
मी कशाला आज ताडीपार येथे?

मृगजळामागे पळावे, ध्यास इतका
वास्तवांचे मोडले संसार येथे

सूर्य भित्रा का असा ढोलीत लपला?
अश्वमेधाला निघे अंधार येथे

मंदिरे होती कधी का ईश्वराची?
भरवती बडवे सदा दरबार येथे

तत्व का "निशिकांत" सोडावे जगाया
जाउ दे! धेंडास मिळती हार येथे


निशिकांत देशपांडे मो. क्र.९८९०७ ९९०२३
E Mali-- nishides1944@yahoo.com

नेमका शुध्दीत मी

दु:ख विसरायास असतो पीत मी
आज आहे नेमका शुध्दीत मी

व्यर्थ आलो उच्चभ्रू वस्तीत मी
वाढलो चाळीमधे मस्तीत मी

तू जशा लिहिल्यास गजला त्या क्षणी
कैद झालो वाळल्या शाईत मी

दे सखे मिसरा तुझ्या गजलेतला
एकटेपण घालविन तरहीत मी

हात तू हातात देवुन बघ जरा
साथ देणे जाणतो यारीत मी

काय पाहुन पावला ईश्वर मला
काढले होते मला मोडीत मी

दु:ख हसण्याआड लपवावे, जुनी
यत्न करुनी पाळतो ही रीत मी

का भुतावळ घालते घिरट्या अशी?
घातले त्यांना कधी ना शीत मी

शल्य "निशिकांता"स भौतिक या जगी
चाललो नाही कधी वारीत मी


निशिकांत देशपांडे मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail-- nishides1944@yahoo.com

रंगवून झाले

असंख्य धागे विणून झाले
वस्त्राला रंगवून झाले

उरलो मी उपकारापुरता
माझे जगणे जगून झाले

झोप कशाला घ्यावी आता?
स्वप्न हवे ते बघून झाले

राम न वाटे जीवनातही
उठता बसता हरून झाले

तुला शोधण्या धुक्यात जाता
दवात थोडे भिजून झाले

भिकार जीवन जगता जगता
शंभर वेळा मरून झाले

विरहाच्या प्याल्यास रिचवता
नशेमधे लडखडून झाले

करताना मुल्यांकन माझे
शुन्यासंगे गुणून झाले

समजत होतो अपुले त्यांना
अस्तिनीमधे बघून झाले

"निशिकांता"च्या तृप्त जीवनी
करायचे ते करून झाले


निशिकांत देशपांडे मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail-- nishides1944@yahoo.com

देव अंतरी बघावयाची

केली होती सर्व तयारी निघावयाची
आस मनी का जागवली तू जगावयाची

कल्पतरूच्या झाडाखाली नाही बसलो
मनास भीती अभद्र इच्छा रुजावयाची

जन्मताच मी कुमारिके का मला फेकले?
आई कुठली रीत पाप हे धुवावयाची?

लक्तरात मी जीवन जगलो आज कशाला?
संधी देता तिरडीवरती सजावयाची?

ज्योत तेवते प्रकाश देण्या जगास, पण का?
परवान्यांना सदैव घाई जळावयाची

हवा कशाला व्यर्थ पसारा गणगोताचा?
हमी असावी चारच खांदे मिळावयाची

मावळली जात्यांची घरघर, सुरेल ओव्या
पुन्हा वाटते पहाट यावी दळावयाची

बिर्ला मंदिर जसे बांधले, नावामध्ये
बिर्ला असतो रीत देव का नसावयाची?

"निशिकांता"ने ध्यान लावण्या डोळे मिटले
ओढ लागली देव अंतरी बघावयाची


निशिकांत देशपांडे मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--nishides1944@yahoo.com

देव अंतरी बघावयाची

केली होती सर्व तयारी निघावयाची
आस मनी का जागवली तू जगावयाची?

कल्पतरूच्या झाडाखाली बसलो नाही
मनास भीती अभद्र इच्छा रुजावयाची

जन्मताच मी कुमारिके का मला फेकले?
आई कुठली रीत, पाप ही धुवावयाची?

हवा कशाला व्यर्थ पसारा गणगोताचा?
हमी असावी चारच खांदे मिळावयाची

लक्तरात मी जीवन जगलो, आज कशाला?
संधी देता तिरडीवरती सजावयाची

ज्योत तेवते प्रकाश देण्या जगास, पण का?
परवान्यांना सदैव घाई जळावयाची

मावळली जात्यांची घरघर, सुरेल ओव्या
पुन्हा वाटते पहाट यावी दळावयाची

बिर्ला मंदिर जसे बांधले, नावामध्ये
बिर्ला असतो रीत देव का नसावयाची?

"निशिकांता"ने ध्यान लावण्या डोळे मिटले
ओढ लागली देव अंतरी बघावयाची


निशिकांत देशपांडे मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail-- nishides1944@yahoo.com