पाटी पुसून लिहिते जोमात मस्त हल्ली
करते पुन्हा नव्याने सुरुवात मस्त हल्ली
स्वप्ने मला उद्याची पडतात मस्त हल्ली
समिधा जुन्या क्षणांच्या जळतात मस्त हल्ली
बघता वळून मागे, अंधार कुट्ट काळा
रात्रीतही कवडसे, दिसतात मस्त हाल्ली
फुलपाखरा तुझे का, काट्यात गुंतलेले
पर फाटके तरीही, उडतात मस्त हल्ली?
मैत्री, जगावयाला, मिळताच चांगल्यांची
वाईट हस्तरेषा खुलतात मस्त हल्ली
वडवानळात जगले मी काल, ठीक झाले
दु:खे अनेक छोटी पचतात मस्त हल्ली
शब्दांस दावणीला बांधून दु:ख लिहिते
कवितांमुळे कपारी भिजतात मस्त हल्ली
आता न वाटते मी आहे परावलंबी
डुलते कळी स्वयंभू बिनधास्त मस्त हल्ली
"निशिकांत" चौकटींना ओलांडल्यामुळे ती
उपभोगते सुखांची बरसात मस्त हल्ली
निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
No comments:
Post a Comment