जगावयाचे नाही

फेकलेस तू तुकडे त्यावर जगावयाचे नाही
हे आयुष्या! तुझे मांडलिक बनावयाचे नाही

एकामागुन एक संकटे धाडतोस आयुष्या!
या सवयीला "सत्वपरिक्षा", म्हणावयाचे नाही

अश्वमेध कर यज्ञ प्राक्तना रोज सशांच्या देशी
ही सिंहांची वस्ती, इकडे वळावयाचे नाही

जगा आवडे तसा मुखवटा कधी न वापरला मी
नजरेमधुनी मलाच माझ्या पडावयाचे नाही

शुभंकरोती म्हणतो, डिजिटलही जगतो आनंदे
जुन्या-नव्यांच्या वादामध्ये फसावयाचे नाही

सज्जनातले सज्जन होते पाय घसरले ज्यांचे
गृहीत कोणालाच कधीही धरावयाचे नाही

कतताना उपदेश नवपिढी कानाडोळा करते
कसे जागवायाचे ज्यांना उठावयाचे नाही?

आनंदाचा स्त्रोत पाहिला वेदनेत मी जेंव्हा
मनी ठरवले कधी जीवनी कण्हावयाचे नाही

निरोप घे "निशिकांत"निघाया प्रवासास शेवटच्या
लाख तुटूदे पाश, परतुनी फिरावयाचे नाही


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३