कुरवाळतो मी

आठवांना कालच्या कुरवाळतो मी
वास्तवाला आजच्या लाथाडतो मी

मृत्तिकेचा गंध घ्याया पावसा रे!
अंगणी पाणी जरासे शिंपतो मी

संकटांची लागता चाहूलही पण
यत्न ना करताच देवा पूजतो मी

झेप घ्या तुम्ही तरी माझ्या मुलांनो
शक्य ना झाले मला ते सांगतो मी

वादळांशी तह कधी का शक्य असतो?
कातळाच्या ताकदीने झुंजतो मी

लोक पुसती काय त्या वारीत मिळते?
ना दिसे विठ्ठ्ल तरी भक्ताळतो मी

आळणी श्रीमंत जीवन संकटाविन
वाळल्या जमिनीतही फोफावतो मी

सभ्य असुनी काळजाला वेदना का?
गुंतलो आहे कुठे? नाकारतो मी

कैदही "निशिकांत" का वाटे हवीशी?
प्राक्तनी जे तेच माझे मानतो मी


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३