सुंभ जळाल्यावरती सुध्दा पीळ राहतो
संस्काराने मुले सुधरती! तरी मानतो
नांगरताना शेत रेष तो सरळ ओढतो
सुशिक्षितांना रेघ मारण्या रूळ लागतो
बळिराजा शेतात आपुल्या जगतो, मरतो
वाढिव मिळता वेतन शिक्षित जॉब बदलतो
हंबरताना गाय परतता शेतामधुनी
आर्त हाक आईची माझ्या त्यात ऐकतो
काल आम जे होते सारे मुले विसरली
टपटप घोड्यांच्या टापांना कोण जाणतो?
शुकशुक शुकशुक! हाक ऐकता खिडकीमधुनी
गाल्ली ही बदनाम एवढी! मी घाबरतो
"मजेत आहे " दाखवण्याचा सोस केवढा!
रडगाणेही चाल लावुनी मी गुणगुणातो
परदेशाहुन येणार्‍या सार्‍या पक्षांना
स्थलांतराचे वेळापत्रक कोण सांगतो?
तरूण पोरी बघावयाचा छंद न उरला
मोबाइलला टक लावुन मी पहात असतो
जन्म देवुनी सोडलेस का उकिरड्यावरी?
पाप झाकण्याची ही पध्दत कुठली? पुसतो
मतभेदाविन शांत कसा "निशिकांत"एवढा!
माझ्यामधल्या माझ्यासंगे रोज भांडतो
निशिकांत देशपांडे, पुणे.
मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३
वृत्त--अनलज्वाला
मात्रा--८+८+८=२४
