त्रास देते सारखी धडधड मनाची
आज असुनी ठीक, का धास्ती उद्याची
पैंजणांचे वाजणे आणी शहारे
अल्पसंतुष्टीत चव येते सुखाची
शक्य ना झाले निवारा बांधणेही
आस पत्त्याच्याच उरली बंगल्याची
संपते अस्तित्व हे माहीत असुनी
ओढ असते का नदीला सागराची?
पान पिकले मान्य आहे पण तरीही
काय घाई देठ हिरवा झाकण्याची?
टोकराव्या का तिने जखमा दिलेल्या?
रीत कसली आठवण जोपासण्याची?
जाहली नाहीच ओळख जर सुखाची
टोच नसते दु:ख केंव्हा भोगल्याची
सोडल्याविन श्वास अगदी शेवटीचा
संपते ना साठमारी जीवनाची
भेटले "निशिकांत" का आदर्श नेते?
ऐकली सर्दी कधी का बेडकाची?
निशिकांत देशपांडे, पुणे.
मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
वृत्त--मंजुघोषा
लगावली--गालगागा X ३
No comments:
Post a Comment