मैफिल सरता सरता

उत्तररात्री सूर लागला मैफिल सरता सरता

शेवटचे क्षण आयुष्याचे हसेन जगता जगता

वेळ कधी का मागे जाते? प्रवास करते पुढचा

मीच कशाला दु:ख आठवू? आज मितीला नसता

सर्वाचे मी जरी फेडले ऋण पैसा अन् पैसा

हिशोब आईच्या देण्याचा कसा करावा चुकता?

आनंदाश्रू माय ढाळते, बाळ प्रथम उडताना

बाळ न येता जीवन सरते अश्रू पुसता पुसता

बनवायाची पक्वान्नाचे जेवण माय खुशीने

चितळेंचा* शिरकाव जाहला घरात बघता बघता

असून नास्तिक, गुडघ्याच्या व्याधीने आस्तिक झालो

आठवतो मी परमेशाला सदैव उठता बसता

जन्मावेळी नकोनकोशी, हवी हवीशी नंतर

उपभोगाचे साधन झाली विना शिकायत करता

बघावयाला वळून मागे कांही घडले नाही

अंधाराचा एक कवडसा विरला दिसता दिसता

कसा तुला "निशिकांत" कळेना हिशोब इतका साधा?

ओलावा दु:खाचा दे तू, अश्रू गळता गळता

*पुण्यातील प्रसिध्द मिठाईवाले

निशिकांत देशपांडे, पुणे.

मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३

वृत्त--लवंगलता

मात्रा--८+८+८+४=२८