जीवन उगाच वाया

(अनौरस, अनाथ बाळाचा आक्रोश)

सांगा जगी कुठे हो मजला मिळेल माया ?
शोधात काळ गेला जीवन उगाच वाया

काटेकुटे तुडवले जंगल समीप केले
पतझड उजाड सारे नव्हती कुठेच छाया

जन्मास हाय आलो आई मला असावी
पैदा अनाथ झालो बापाविना जगाया

डोळे हळू उघडले मातेस पाहण्याला
अंधार आत आला बाहूत बाळ घ्याया

मजला कळून आले आईस दोष कैसा?
मजबूर ती असावी गमवून प्रीय राया

सटवाईलाच आहे माझा सवाल साधा
तलवार घेतली का भाग्यास तू लिहाया ?

माझ्याच असवांनी न्हाऊन मी निघालो
पाणी हवे कशाला? प्रेतास स्नान द्याया

का व्यर्थ भांडता हो कोणी कफन शिवावे?
दगडी जगास सांगा श्वानास प्रेत  द्याया

"निशिकांत" पीक आले जगती जनावरांचे
एकास गोद घे तू डोळे हळू पुसाया

निशिकांत देशपांडे मो.म्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com