उरले ना भक्तास द्यावयाला

लोळत होती जरी सुबत्ता उशापायथ्याला
गुदमर होते जीवन सरे किती एकट्याला?

सहज बैसलो मित्रांसंगे द्यूत खेळण्याला
मित्र कशाचे? सर्व खेळले डाव जिंकण्याला

तू तू मी मी जगावयाची रीत जाहल्याने
रस्ता झाला खडतर सारा पुढे चालण्याला

बिनबाह्याचा शर्ट घातला थंडी असून सुध्दा
अस्तिनीतल्या सापांपासुन दूर राहण्याला

स्तुतिसुमनांना उधळायाला भाट नेमलेले
धैर्य हवे दरबारामध्ये स्पष्ट बोलण्याला

म्हणत राहिलो चांगभलं, पण लाभ मुठे झाला?
देव कफल्लक उरले ना भक्तास द्यावयाला

एल्गाराला हवी तयारी रक्त सांडण्याची
शिक्षित दिसती चटावलेले चर्चा करण्याला

ध्यास मनाला नको सुखांचा जे येते जाते
बरी वेदना झुळझुळणारी साथ द्यावयाला

"निशिकांता"ला कसा लागला ध्यास विरक्तीचा!
काय राहिले जगात शास्वत जीव गुंतण्याला


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र.९८९००७ ९९०२३
E Nail---  nishides1944@yahoo.com