रात्र सारी व्यस्त गेली, शोधतांना तारका
जी हवी दिसलीच नाही, परकियांचा घोळका
आपुल्यांची खूप गर्दी भोवताली पण तरी
माय आठवताच कळते केवढा मी पोरका!
लोक मोठे ग्रासलेले, भोगती नाना व्यथा
शांत निजतो, स्वप्न बघतो, मी असोनी बारका
चोरट्यांना घाबरावे तू असे का विठ्ठला?
रात्र होता मंदिराचे बंद करसी दार का?
शामची का फक्त होती "शामची आई" कधी?
वाचताना अपुलीही माय दिसते वाचका
पान इतिहासातले का? अन् कुणी द्यावे मला
द्या लिहाया चार गझला एक कागद फाटका
आपुल्या सरताच गरजा, वैद्य मेलेला बरा
पालथी केली बुडवली काम होता द्वारका
चंद्र नसला तर नसूदे रात्र काळोखी तरी
पाहतो मी आवडीने तारकांचा पुंजका
चार पैसे फेकल्याने मोद का मिळतो कधी?
वेदना, गरिबीत कळतो जीवनाचा जायका
मखमली "निशिकांत" धागे का न विणले जीवनी
ना तुला जमल्रे कुणाचा व्हावयाला लाडका
निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--- nishides1944@yahoo.com
No comments:
Post a Comment