मार्ग नाही गावलेला

यक्षप्रश्नांनी सदा वैतागलेला
उत्तरांचा मार्ग नाही गावलेला

पापण्या भिजतात तेंव्हा नेमका का?
कोपरा असतो मनी भेगाळलेला

लिप्त संसारी तरी वारीत जाता
पाहिला प्रत्त्येकजण भक्ताळलेला

कोणते घरटे अता आबाद आहे?
लेकुरे उडताच जो तो संपलेला

जो विटेवर कैद आहे, संकटी तो
पाहिला मदतीस नाही धावलेला

हालवाया गदगदा सिंहासनाला
पाहिजे जनक्षोभ धगधग पेटलेला

का दुरुत्तर द्यावयाचे उत्तराला?
मी निरुत्तर मार्ग आहे शोधलेला

गौरवान्वित ईशमाथीच्या फुलांना
शाप "व्हा निर्माल्य"आहे लाभलेला

का असा "निशिकांत"तू भयभीत जगसी?
ताक फुंकी,  दूध केंव्हा पोळलेला


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३

गझलेतुनी ओसंडते

भळभळाया दु:ख जेंव्हा लागते
आपसुक गझलेतुनी ओसंडते

कष्ट करुनी भाकरी मिळवीनही
घास भरवाया कुणी, मन शोधते

आत्ममर्जीने जगावे मी कसे?
"लोक म्हणतिल काय?"चिंता ग्रासते

भींत आहे ती जरी पडकी तरी
कालचे वैभव मुक्याने सांगते

मी नकोसा कोपर्‍यांना जाहलो
सुरकुत्यांना घर किती कंटाळते!

गात आहे भैरवी मी पण तरी
जीवना मैफिल तुझी ना संपते

केवढे उपचार केले! पण तरी
एकटेपणची बिमारी लांबते

ना गुरे शहरात, पण नेत्यास का
काम करण्या शेण जनता चारते?

सावली विठुची जिथे मिळते तिथे
जायला "निशिकांत"चे मन ओढते


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३

दोघांनीही प्रवास केला

रेल्वे पटरी समान होता दोघांनीही प्रवास केला
एकच रस्ता तरी कुणी ना जवळ यायचा प्रयास केला

सोबत असुनी, दोन किनारे जणू नदीचे वेगवेगळे
तरी उभयता सांगत असतो "प्रपंच आम्ही झकास केला"

सर्वांपेक्षा ऊंच असावे या जिद्दीने उडता उडता
मित्र न उरती शिखरावरती, तरी वाटते विकास केला

कणा असोनी झुकावयाचे विनम्र धोरण होते माझे
कायरता माझ्यात असावी, सहकार्‍यांनी कयास केला

नसून पाउस मृदुगंधाची झुळूक आली कशी? जाणण्या
ओघळणार्‍या आसवात भिजली धरती का? तपास केला

कशास खाते सुखदु:खाचे लिहावयाचे अंतक्षणाला?
जे जे जगलो त्यास म्हणावे "बेफिकिरीने विलास केला"

तुझाच वावर जागोजागी सखे पाहतो डायरीत मी
रेघ मारुनी उभी लिहाया माझ्याविषयी, समास केला

समाजाविना जगावयाचे पोकळीत का जमले असते?
म्हणून जळण्याअधी चितेवर सलाम सार्‍या जगास केला

कुणी नसे "निशिकांत" भोवती, कोसतोस का व्यर्थ स्वतःला?
काल माणसे जोडायाचा यत्न वेडसर कशास केला?


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३