आरत्या, पंचारत्याही जाहल्या ओवाळुनी
का न देवा पाहिले माझ्याकडे तू ढुंकुनी?
चौकटींची का गुलामी पत्करावी जन्मभर?
पाप नावाच्या भयाने, ठेवलेले बांधुनी
आरसा दावू नका मी जाणतो आहे कसा
चेहर्याचे हास्य फसवे, दु:ख ठेवी झाकुनी
शोधुनीही सापडेना, एक व्यक्तीही अशी
की जिला वंदन करावे आदराने वाकुनी
नम्रतेचा अर्थ आता पाहिजे बदलायला
बिनकण्याचे वागणे बाजूस थोडे ठेवुनी
उत्तरे शोधीत जातो, जन्म सारा पण तरी
शेवटी का प्रश्न उरती शेकडो आ वासुनी?
हाक मी देऊनही प्रतिसाद ना आल्यामुळे
सांगतो मी गोष्ट, देतो सादही हुंकारुनी
विठ्ठलालाही अता विठ्ठलपणा ना भावतो
वीट झाली कैद जी शिक्षा सरेना भोगुनी
दौलतीची हाव का "निशिकांत" होती एवढी?
काय मरणोत्तर गड्या जाशील सोबत घेउनी?
निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
No comments:
Post a Comment