जाळ गेला

रंगताना कृष्ण रंगी काळ गेला
वेदना गेल्या विझूनी, जाळ गेला

शोध राधा घेत होती नाचताना
होश उडता एक कोठे चाळ गेला?

काय ती केली नशा होळी सणाला!
मीच का? मम सावलीचा ताळ गेला

कष्ट त्याने खूप केले, शेत कसले
कर्ज देण्या नांगराचा फाळ गेला

ध्येय माझे केवढे ते दूर आहे!
रान सारे तुडविले अन् माळ गेला

वाटला बघता क्षणी नेता उद्याचा
आपुल्यांशी कापुनी तो नाळ गेला

भासला होता जनांचा तो दिलासा
आपुली तो शिजवण्याला दाळ गेला

जिंकली बाजी जसा निवडून आला
विनय भंगाचा, खुनाचा आळ गेला

वास नेत्यांचा बरा दिल्लीत आहे
शुध्द पाणी राहिले अन् गाळ गेला

पोसते "निशिकांत" आई काळजीने
सोडले मग का तिला? अन् बाळ गेला


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३