तारुण्याचा गंध विरेना

दुरावल्याने सखी अताशा, एक एक पळ कसा सरेना?
तरी लोक का म्हणती थांबत नसतो केंव्हा काळ, कळेना?

समानता हे गोड स्वप्न अन् फक्त विषमता वास्तव असते
खूप संपदा कुठे, तर कुठे घाम गाळुनी पोट भरेना

गुर्‍हाळ एरंडाचे झाले जीवन, त्यातुन काय मिळावे?
वैफल्याने ग्रस्त एवढा! ओठावरती हास्य फुटेना

क्षितिजापुढती नांदायाची जरी आवडे रम्य कल्पना
पाय टेकुनी जमिनीवरती जगावया पर्याय मिळेना

हळू चालते जाताना जी, गाय परतते जलद गतीने
ओढ वासराची येताना, तर जाताना पाय निघेना

हास्यक्लबातिल कृत्रिम हसणे बिनकामाचे, लोक हिणवती
गेल्यावरती सत्य उमगते, उदास बसण्याहुनी बरे ना!

नवस बोलुनी, देवकृपेने घरात मुलगा जसा जन्मला
नको नकोशी अधीच होती, अता तर तिला कुणी पुसेना

क्षोभ  जनाचा बघून ठरली, बैठक होती मार्ग शोधण्या
लाचविरोधी निर्णय घ्याया, चोर त्यातला कुणी धजेना

कसा काय "निशिकांत" बरसतो ओला श्रावण मावळतीला?
यत्न करोनी सुरकुत्यातला तारुण्याचा गंध विरेना


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३

डोकावुन आत बघावे

"हे झाले असे कसे? चे विश्लेषण नीट करावे
का दोष उगा कोणाला? डोकावुन आत बघावे

ही आयुष्याची वणवण, संपेल कधी का देवा?
श्वासांना गुदमरणार्‍या, मृत्यूने कवटाळावे

नवजात शिशूचे रडणे, ऐकून हास्य फुलल्यावर
मुलगाच जन्मला आहे, ना मुलगी हे समजावे

भक्तीने दर्शन घ्याया, जातो मी जेंव्हा जेंव्हा
दिसतात मंदिरी याचक, भक्तांस कुठे शोधावे?

हे पक्षिणीस केंव्हाही सांगावे लागत नाही
पोटाला चिमटा घेवुन, बाळास घास भरवावे

आनंदी क्षणही देती, का आठव करकचणारे?
सुखदु:खापैकी देवा, नेमके काय मागावे?

ना बैठक, बोलाचाली लग्ने ठरवायासाठी
दोघातच ठरते सारे, अन् आम्ही हुंकारावे

घेताना ऊंच भरारी, सारेच खुशी अनुभवती
पण एकएकटे तेथे, हे त्यांना ज्ञात नसावे

"निशिकांत" विठूचा महिमा, ना कळतो अज्ञान्यांना
अंतरी ज्योत तेवाया, वारीत हरवुनी जावे


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३

वेगळी व्याख्या लिहावी

कधी दु:खातही हिरवळ बघावी

सुखाची वेगळी व्याख्या लिहावी

कशाला आस धरुनी मृगजळांची

तुतारी संपदेची वाजवावी?

परिक्षा पास होण्या जीवनाची

सुखाची का गुलामी पत्करावी?

नका बोधामृताचे डोस पाजू

मुलांची राहणी भावी असावी

कवडसा एकही असतो पुरेसा

तरी का हाव सूर्याची धरावी?

प्रभूच्या पायरीवर भीक मिळते

तिथे ना आस मुक्तीची करावी

पुरे ना! चंद्र, तारे, प्रीत स्वप्ने

नव्या काव्यात वास्तवता दिसावी

यमाने दार टकटकले कदाचित

अता नि:संग वृत्ती बाणवावी

निराशा टाळण्या "निशिकांत" भावी

न होती पूर्ण, ती स्वप्ने पुसावी

निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३

बरा चालला होता

नकोच चर्चा कोण कुणाशी कसा वागला होता
आयुष्याचा काळ तसाही बरा चालला होता

पालवलेली सृष्टी सुध्दा मनास भावत नव्हती
तू गेल्यावर सदा जीवनी ग्रिष्म नांदला होता

गतसाली गर्भार ढगांचा वांझोटा जल साठा
प्रदूषणाला भिऊन गर्भाशयी गोठला होता

काळ बदलला, गजरा आता कोणी माळत नाही
कधी मोगरा शृंगाराचा भाग जाहला होता

स्वार्थ साधण्या आयुष्याला नकात देऊ वळणे
म्हणाल नंतर धोपट रस्ता किती चांगला होता

गावाकडचा शेणसडा अन् अंगणात रांगोळी
शहरी निघता, एक उसासा खोल दाबला होता

"होकारासन" रोज करा पोरांनो शांतीसाठी
हुकुमी एक्का हा आम्हीही कधी खेळला होता

सर्व उत्तरे सापडल्यावर काय करावे पुढती?
प्रश्न सोडवाया हा, नवखा प्रश्न गावला होता

विकून का "निशिकांत" टाकली शेती गावाकडची?
भुलून शहरावरती निर्णय चूक घेतला होता


निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३