कधी दु:खातही हिरवळ बघावी
सुखाची वेगळी व्याख्या लिहावी
कशाला आस धरुनी मृगजळांची
तुतारी संपदेची वाजवावी?
परिक्षा पास होण्या जीवनाची
सुखाची का गुलामी पत्करावी?
नका बोधामृताचे डोस पाजू
मुलांची राहणी भावी असावी
कवडसा एकही असतो पुरेसा
तरी का हाव सूर्याची धरावी?
प्रभूच्या पायरीवर भीक मिळते
तिथे ना आस मुक्तीची करावी
पुरे ना! चंद्र, तारे, प्रीत स्वप्ने
नव्या काव्यात वास्तवता दिसावी
यमाने दार टकटकले कदाचित
अता नि:संग वृत्ती बाणवावी
निराशा टाळण्या "निशिकांत" भावी
न होती पूर्ण, ती स्वप्ने पुसावी
निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
No comments:
Post a Comment