( मतल्यातील सानी मिसरा प्रसिध्द गझलकार श्री भूषण कटककर "बेफिकीर" यांचा. )
स्थैर्य कुठले? पोट भरण्या फक्त वणवणलोच मी
घेतला मी जन्म जेथे, तेथला नव्हतोच मी
मी म्हणायाचो करावे दु:खही पण साजरे
वेदनेने मात केली शेवटी हरलोच मी
तो निरामय काळ होता, माय होती तोवरी
देतसे चारा पिलाला, फक्त उघडी चोच मी
जीवनी माझ्या असोनी सर्व अंधःकार पण
काजवा होऊन जगलो आणि चमचमलोच मी
भावनात्मक पडझडीने संपले सारे तरी
आसवे लपवीत मोदे, दु:ख गुणगुणलोच मी
आजही तू लाजरी आहेस पहिल्यासारखी
कालचा तू पाहिलेला, आज आहे तोच मी
चित्र मी रेखाटल्यानंतर तुझे मोनालिसा!
कुंचला पुसतो "कशाला रोज मोहरतोच मी"
जा पुढे लढ! मी तुझे सांभाळतो कपडे गड्या
अंगकाढू धोरणाला रोज आचरतोच मी
वास्तवाचे भान असणे, चांगले "निशिकांत" पण
ऊंच आकाशी उडावे, स्वप्न हे बघतोच मी
निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
)
स्थैर्य कुठले? पोट भरण्या फक्त वणवणलोच मी
घेतला मी जन्म जेथे, तेथला नव्हतोच मी
मी म्हणायाचो करावे दु:खही पण साजरे
वेदनेने मात केली शेवटी हरलोच मी
तो निरामय काळ होता, माय होती तोवरी
देतसे चारा पिलाला, फक्त उघडी चोच मी
जीवनी माझ्या असोनी सर्व अंधःकार पण
काजवा होऊन जगलो आणि चमचमलोच मी
भावनात्मक पडझडीने संपले सारे तरी
आसवे लपवीत मोदे, दु:ख गुणगुणलोच मी
आजही तू लाजरी आहेस पहिल्यासारखी
कालचा तू पाहिलेला, आज आहे तोच मी
चित्र मी रेखाटल्यानंतर तुझे मोनालिसा!
कुंचला पुसतो "कशाला रोज मोहरतोच मी"
जा पुढे लढ! मी तुझे सांभाळतो कपडे गड्या
अंगकाढू धोरणाला रोज आचरतोच मी
वास्तवाचे भान असणे, चांगले "निशिकांत" पण
ऊंच आकाशी उडावे, स्वप्न हे बघतोच मी
निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
)
