विसरायाचे तुला विसरलो
आठवात मी सखे हरवलो
बेहिशोब पापे केल्यावर
क्षालनार्थ गंगेत उतरलो
चिडू नको ना! स्वभाव माझा
संधी मिळता पुन्हा घसरलो
राजा असुनी, राणीचा का?
पत्त्यामधला गुलाम बनलो
वरून वेष्टन कणखरतेचे
बाप! आत मीही ओघळलो
ताट वाढले जे नशिबाने
मुकाट खाउन जगलो, हसलो
जमले नाही बोलाया जे
गझलेमधुनी व्यक्त जाहलो
पदर ढाळला की तो ढळला?
ठाउक नव्हते; पण मोहरलो
संस्कारांचे हेच फलित का?
आश्रमात मी मार्ग भटकलो
उगाच प्यालो जास्त जराशी
आणि नको ते सत्य बरळलो
सखीसवे "निशिकांत" सांगतो
"फुले नसोनीही दरवळलो"
निशिकांत देशपांडे, पुणे.
मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३
No comments:
Post a Comment