रूखी, सूखी, बासी दावत ( द्विभाषिक ग़ज़ल )

रूखी, सूखी, बासी दावत ( द्विभाषिक ग़ज़ल )

टिचभर खळगी भरण्यासाठी रोज करावी किती कवायत?
खून पसीनेसे है हासिल रूखी, सूखी, बासी दावत

म्हणे दीन दुबळ्यांना देतो तत्परतेने देव सावली
सवाल मेरा आज खुदासे"गयी तुम्हारी कहाँ रिसालत?"

दु:ख सांगता दुसर्‍यांना ते हलके होते म्हणे परंतू
गलियारे है उज़ाड इतने बयां करू मै किसे हक़ीकत

खळे संपले, थवे उडाले मीच सहारा माझा आहे
मरनेसे है जीना बत्तर तनहाईसे करे बग़ावत

मला न मागे, पुढे कुणीही दिवाळखोरीमुळे सुखी मी
सवाल वरना ज़ायदादकी बनाम किसके करे वसीहत

अंधाराच्या पानांवरती आत्मवृत्त लिहिताना कळले
माहताबके एक किरनकी देख न पाया कभी नज़ाकत

अलिबाबाची गुहा गवसली आत संपदा माणिक मोती
"खुलजा सिमसिम"भूल गया मै करते बैठा सिर्फ हिफ़ाज़त

न्यायावरती आज भरवसा कसा , कुणी अन् किती करावा?
गवाह फर्ज़ी, फर्ज़ी कागज़ पेश हुई है झूठ शहादत

दोषपूर्ण ग़ज़लेसम झाले "निशिकांता"चे जीवन सारे
मस्त काफ़िया, रदीफभी है बिगड गई है कंही अलामत 

उर्दू शब्दांच्या अर्थासाठी क्लिक करा http://www.facebook.com/pages/%E0%A4%A8%E0%A4%BF%E0%A4%B6%E0%A4%BF-%E0%A4%A6%E0%A5%87-%E0%A4%95%E0%A4%BE%E0%A4%B5%E0%A5%8D%E0%A4%AF-/237571402994008


निशिकांत देशपांडे  मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
E Mail--  nishides1944@yahoo.com