नाही म्हणावयाला आता असे करू या
शापात नापिकीच्या फासावरी चढू या
धागे पिढ्यापिढ्यांचे मातीसवे परंतू
पोटात भूक जळते शहराकडे निघू या
कपिलेस दावणीला गोग्रास चारला मी
पिशवीत दूध आता शहरात मागवू या
वृंदावने हरवली, ना आंगणे घराला
डब्ब्यात डालड्याच्या तुळशीस वाढवू या
दावायचे कधी जर आजोळ नातवांना
खेडे जुने गुगलवर शोधून दाखवू या
पारावरील गप्पा, विसरून तो जिव्हाळा
व्हट्सॅप चॅटसाठी मित्रास बोलवू या
पन्नास ग्रॅम हुरडा मिळतोय शंभराला
दोघात खावयाला पैसे अधी भरू या
आता उद्या नकोसा झालाय विठ्ठला रे
भटकून खूप झाले चरणी तुझ्या रमू या
खेड्यातली विरानी 'निशिकांत"सोसवेना
बधिरत्व पांघरोनी जमले तसे जगू या
निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
No comments:
Post a Comment