बोलूत स्पष्ट हेही ठरले अजून नाही
भेगाळल्या मनाला पटले अजून नाही
स्वप्ने जरी हवीशी होती मला गुलाबी
विरहात झोपण्याचे जमले अजून नाही
वटपौर्णिमेस पूजा होतेच नित्यनेमे
नाते जरी बिनसले, तुटले अजून नाही
त्रेसष्टचे कशाने छत्तीस जाहले हे
केली जरी मिमांसा, कळले अजून नाही
उडतात पाखरे, तू बघतेस भोवताली
आई! कळून का हे वळले अजून नाही?
बंदिस्त चार भिंती, अंधार सोबतीला
प्रतिबिंब आरशाला, दिसले अजून नाही
पाहून सुरकुत्यांना, अंदाज बांधता का?
वठले शरीर मन तर सुकले अजून नाही
पाचात एक पत्नी, का लावली पणाला?
कोडे युगायुगाचे सुटले अजून नाही
आयुष्य सर्व गेले गोंजारण्यात आठव
"निशिकांत"वाट बघणे सरले अजून नाही
निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
No comments:
Post a Comment