पान जाळीदार होते पिंपळाचे
भाग्य होते ठवले त्या पुस्तकाचे
आठवांच्या कल्पनाविश्वात बघतो
कागदी नावेस आम्ही सोडल्याचे
मी सुशिक्षित जाहलो शहरात येता
एकमेका टाळतो बोलावयाचे
सभ्य आहे कोण गुंडा? देव जाणे
भाव आकाशास भिडले मुखवट्याचे
वाण संक्रातीस हल्ली कोण देते?
संपले युग एकमेका भेटण्याचे
चॅट द्वारे जोडले नाते जिच्याशी
पण निघाले ध्यान ते शेजारच्याचे
दावतो मी अंगठा प्रतिसाद देण्या
मित्र खुश! मी टाळतो वाचावयाचे
पिंड शिवता का मृतात्मा मुक्त होतो?
सत्य हे की पोट भरते कावळ्याचे
स्वप्न का "निशिकांत" झाले पूर्ण नाही?
पाय आयुष्यी कधी घसरावयाचे
निशिकांत देशपांडे, पुणे.
मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
वृत्त---मंजुघोषा
लगावली-- गालगागा X ३
No comments:
Post a Comment