तुझ्या आठवांचे किती बारकावे!
मनाने कुठे अन् कसे ते जपावे?
तुला की तुझ्या आठवांना स्मरावे?
मला भेटण्या तू कधी स्वप्न व्हावे
निघाले म्हणोनी किती घुटमळावे?
तुझा पाय निघतोय का? तू बघावे
नकोचा नको आज पडदा इथेही
म्हणायास केंव्हा तरी "हो" शिकावे
जरा इंद्रधनुच्या कमानीत ये तू
तुझे चित्र वाटे तिथे रंगवावे
किती ओलसर या मनाच्या कपारी!
तिथे येउनी तू कधी अंकुरावे
जरी लावतो सूर मी तानसेनी
प्रणयगीत पण मखमली तू लिहावे
तुझ्या आठवांनी असे का? कळेना
मनाला हजारो धुमारे फुटावे
तिच्या अंगणी बाग आहे फुलांची
तिला भेटण्या गंधवेडे बनावे
नको हाक मारूस एकासही तू
तुझी हाक ऐकून जमतील रावे
नको दोष भाग्यास "निशिकांत" देवू
तुला जे हवे, का तिने हो म्हणावे?
निशिकांत देशपांडे, पुणे.
मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३
वृत्त--भुजंगप्रयात
लगावली---लगागा X ४
No comments:
Post a Comment