हासलो पण. दाबुनी जगलो उसासा
जाहलो आहे मलाही मी नकोसा
ना दया माया कुणीही दावल्याने
सक्त झालो मीच माझ्यावर जरासा
लोक करती पुण्य, पापाला भिऊनी
माणसांचा अन्यथा कोठे भरवसा!
स्वप्न उरले का अधूरे देव जाणे!
व्हायचे होते जरी साधा कवडसा
माणसे बनवावयाचे यत्न व्हावे
पाठशाला ती असो अथवा मदरसा
काढती फर्मान जे वन वाचवाया
टेकड्या खोदून करती ते लव्हासा**
गांजलेले वेदनांनी जीवनी, ते
शोधती मरणातही थोडा दिलासा
नाटकी दुनियेत हल्ली हे कळेना
कोण आहे येथला कोणा हवासा
थांबते "निशिकांत" का जे व्हायचे ते?
धडपडावे का उगा देण्या खुलासा?
**पुण्याजवळील एक टेकड्या तोडून श्रीमंतासाठी बनवले जात असलेले गृहसंकुल.
निशिकांत देशपांडे, पुणे.
मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३
वृत्त--गालगागा X ३
No comments:
Post a Comment