का असा घेतेस सल्ला आसवांचा?
ठेव ना आदर्श थोडा हासर्‍यांचा!
गाव होता केवढा हा सज्जनांचा!
आज दिसतो राबता का श्वापदांचा?
तोंड का भिंतीकडे मोनालिसाचे?
त्रास होतो ना! नशील्या चेहर्‍यांचा
मोर झाले सज्ज होते नाचण्याला
पण भरवसा काय वांझोट्या ढगांचा?
जन्मताना ती म्हणे होती नकोशी!
भार आता पेलते अवहेलनांचा
घे तुझी तू काळजी, झालीस मोठी
काय द्यावा भरवसा संभावितांचा?
सांजवेळी डायरी उघडून माझी
वाचतो मी नित्त्य पाढा वेदनांचा
भक्त मी, भेटावया गेलो विठूला
पण गराडा त्यास होता याचकांचा
त्रस्त का "निशिकांत" तू दिसतोस हल्ली?
त्रास होतो आपुल्यातिल परकियांचा
निशिकांत देशपांडे, पुणे.
मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
