असोनी कालचा मी, आजची री ओढतो आहे
उद्याशी नाळ जोडाया प्रयत्ने राबतो आहे
पिढीला आजच्या मी मार्ग निवडाया मुभा देतो
असे अन् मी तसे केले, फुशारी टाळतो आहे
नदीला पूर येता लोक जमती तो बघाया पण
किनाराही नदीला आटल्यावर सोडतो आहे
जयांना मौनही माझे कळू शकले न त्यांना का
कळाले बोलणे माझे असे मी मानतो आहे?
मजेने राहिलो, मुक्ती नको दे जन्म मज नवखा
नवल देवासही, मी स्वर्ग का आव्हेरतो आहे
डिजीटल शिक्षणाने दप्तराचा भार ओसरला
परंतू ताण डोळ्यावर मुलांच्या वाढतो आहे
किती मोनालिसा नाजूक हसते, भाळती सारे
विषारी बाण नजरांचे जमाना सोडतो आहे
तुझे हे वस्त्र आयुष्या जरी विरले तरीही पण
भरोनी रंग सांजेचे, तुला ललकारतो आहे
तुझे "निशिकांत" नाते काय आहे पांडुरंगाशी?
नसे ठाऊक पण तो श्वास माझे मोजतो आहे
निशिकांत देशपांडे, पुणे.
मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
No comments:
Post a Comment