गुदमरावे लागते

 

मी कलंदर, बेफिकिर हे दाखवावे लागते

आठवांच्या सोबतीने गुदमरावे लागते

केवढे निरपेक्ष असते प्रेम हे कळण्यासही

ना गुरू ना देव! आधी माय व्हावे लागते

दाविले नैवेद्य इतके तुष्टला नाही तरी

ईश्वराला भक्तिभावे आळवावे लागते

नेहमी गांधी, विनोबा होउनी का चालते?

चांगल्यासाठी प्रसंगी वादळावे लागते

मैफिलीला रंग चढण्या गायकी व्यतिरिक्तही

वाहवा, श्रोतेजनांनीही म्हणावे लागते

दु:ख हे असतेच पण ते व्हावया हलके जरा

व्यक्त करण्या आपुले कोणी असावे लागते

बाळ हसते गोड पण रे काय झाले माणसा?

हास्य शिकण्या हास्यक्लबला रोज जावे लागते

बारकाईने बघा अंधार नाही या जगी

पण प्रकाशाच्या कमीला ओळखावे लागते

मी तुझ्या पासून शिकले एवढे "निशिकांत" की

दु:ख लपवाया, सुखाचे गीत गावे लागते

निशिकांत देशपांडे, पुणे.

मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३