जे दिसते ते नकारून का उगाच भलते अर्थ काढले?
दोघांमधल्या विश्वासाच्या नात्यांना का तडे पाडले?
रणांगणाची भाषा आता आपुल्यातले करू लागले
शेतकर्यांना चिथावून या कम्युनिस्टांनी काय साधले?
भेटायाचे उदासवाण्या लोकांना मी सदा टाळले
संसर्गाने दुर्मुखलेला दिसेन मीही, मना भासले
स्वेच्छा मरणासाठी लढती वृध्द, जयांनी मनी जाणले
हवे जगाला नसून सुध्दा, जगावया मजबूर जाहले
तुझी नि माझी तर्हा वेगळी दिसली होती संकटातही
कंबर कसली मी लढावया, तू कोडे देवास घातले
निवडणुका नंतर ठरणारे प्रधानमंत्री ते देशाचे
टिका कराया विरोधकांनी ते पक्षाचे जरी मानले
नाव जरी मोबाइल आहे, विचित्र त्याची करामत किती!
फोनधारकांचे त्याने पण किती खिळवुनी लक्ष ठेवले!
देवालाही कळते हल्ली, कुठले याचक? भक्त कोणते?
बहुमतातल्या याचकास पण हात कृपेचे सदा लाभले
तिला कसे "निशिकांत"कळावे तू आल्याचे? टक टक कर ना!
दार मनाचे उघडत असते जरी आतुनी तुला वाटले
निशिकांत देशपांडे, पुणे.
मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३
वृत्त--वनहरिणी
मात्रा--३२ प्रत्येक ओळीत.
No comments:
Post a Comment