दु:ख इतके! बाप रे!
अन् सुखी मध्यंतरे
भेटता खाकीतला
का भरावे कापरे?
पाप मी सांगू कसे?
भोवताली चाबरे
रंक असुनी लावली
मी घराला झुंबरे
दु:ख ते सिंहासनी
ढाळते सुख, चामरे
माय तगमग भोगते
दूर देशी पाखरे
कोण मी हे जाणण्या
घातली संवत्सरे
क्षोभ खदखदल्यामुळे
जाहली सत्तांतरे
लोंबती "निशिकांत "का ?
इभ्रतीची लक्तरे
निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
No comments:
Post a Comment