Saturday, October 31, 2020

थकलो आहे

 

काम करोनी गझलेवरती थकलो आहे

पुन्हा एकदा कवितेसंगे जुडलो आहे


फक्त खयाली पुलाव म्हणजे गझल जाहली

आशय शोधत दलदलीत या फसलो आहे


मार्तंडांची दहशत गझले तुझ्या अंगणी

हात जोडुनी दुरून वापस फिरलो आहे


असो अधूरे, स्वप्न असावे डोळ्यामध्ये

काय फायदा झोप न येते, निजलो आहे


पुस्तक एका चिठ्ठीवरती लिहून मेले

"मोबाइल आल्याने पुरता खचलो आहे"


खूप वाचला, देव मला उलगडला नाही

तसा मी तरी मला कितीसा कळलो आहे?


आयुष्याची फरपट सांगू कशी कुणाला?

मरण्याआधी मरून शतदा जगलो आहे


वृथा उद्याची आज काळजी करताना मी

आनंदाला सदा आजच्या मुकलो आहे


जाहलास "निशिकांत" एवढा बंडखोर का?

लिहाज राखुन बड्याबड्यांंचा विटलो आहे



निशिकांत देशपांडे, पुणे.

मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३

Thursday, October 29, 2020

मनास वाटे हवा हवासा

 मनास वाटे हवा हवासा


जरी काचतो, मनास वाटे हवा हवासा

भावनीक गुंत्याचा वावर मनी छानसा


आठवणींच्या भोवर्‍यात गरगर फिरताना

जहाल वास्तव सोडुन जातो दूर जरासा


एकदुज्याला आवडतो हे खूप जाहले

असे कसे हे? या वयातही! नको खुलासा


ती आली की वसंत येतो तिच्या सोबती

रंगरंगिला असेल त्याचा जुना वारसा


तिच्या चाहुलीनेही विरते मळभ असे की!

मनात येतो निरभ्रतेचा एक कवडसा


समर्पणाचा एकच पेपर प्रेमामध्ये

लिहावयाचा, एकदुज्याला देत दिलासा


एकएकटा जगतानाही, स्वप्नामध्ये

तुझाच वावर, नसे एकटा तसा फारसा


रेंगाळाया गझल लागली तुझ्या भोवती

"अप्रतीम"हा वर्णाया तुज शब्द पुरेसा


दु:ख  कधी "निशिकांत "तुला का शिवले नाही?

हसावयाला शिकलो, असुनी उरी उसासा



निशिकांत देशपांडे, पुणे.

मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३

Thursday, October 15, 2020

तरी इरादा जगावयाचा

 निराश वावर काळोखाचा

तरी इरादा जगावयाचा


वादळातही शांती असते

यत्न करावा शोधायाचा


सभोवताली किती मेनका!

मार्ग सोडला सन्याशाचा


माय कधी का सु:ख सांगते?

पिंड वेदना सहावयाचा


नको सहारा, सराव आहे

पडावयाचा, उठावयाचा


स्वप्नीसुध्दा नकोस येऊ

दोस्त जाहलो एकांताचा


निसंग झालो, घोर कशाला?

जगावयाचा, मरावयाचा


सून नव्हे ती लेक आमुची

प्रघात आहे म्हणावयाचा


छंद कसा "निशिकांत"लागला?

गझलेमधुनी बोलायाचा



निशिकांत देशपांडे, पुणे.

मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३

Tuesday, October 13, 2020

झुकोनी हात जोडले

 साखरेत घोळले तरीही कडू कारले

संस्कारांनी पुढे झुकोनी हात जोडले


सटवाईने जे लिहिले ते कुणी वाचले?

अनिष्ट घडता खापर माथी तिच्या फोडले


व्यथा सांगण्या देवाजवळी पाप पोंचले

"ज्यांना मी भेटलो, तयांनी गळे काढले"


प्रगतीसाठी लढावयाचे दिवस संपले

दंग्यामध्ये लढणारे पण खूप वाढले


पिले उडाली, पक्षिणीस हे दु:ख पोळले

जन्म द्यायचा पिलास नवख्या, तिने टाळले


नर गातो पण "कोकिळकंठा"शब्द नसावा!

अन् भाषेने "कोकिळकंठी"कसे शोधले?


भय नसते ती स्वप्नी भेटाया येण्याचे

ती येताना कधीच नाही दार वाजले


पुण्य चिमुटभर, पाप घडाभर सोबत होते

मिळेल मजला मोक्ष ईश्वरा तरी वाटले


खरीदले "निशिकांत "दु:ख का नगदीमध्ये?

उधारीत का बघावेस तू स्वप्न चांगले?



निशिकांत देशपांडे, पुणे.

मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३

Monday, October 12, 2020

गुलमोहरतो आहे

वार्धक्याच्या चष्म्यामधुनी बघतो आहे

आठवणींनी मनात गुलमोहरतो आहे


आज करोनी पुण्य, फळाची वाट बघावी

वसुली नगदी मधे देवही करतो आहे


उपकाराचे ओझे इतके! कधी वाटते

फक्त हमाली करण्यासाठी जगतो आहे


एसी नाही शॉवर नाही कसे जगावे!

तकलादू दु:खांनी जो तो खचतो आहे


चंगळवादी जगात सारे एकएकटे

व्यक्त व्हावया मी मजशी  बडबडतो आहे 


सागर लाटा रौद्र दिसाया, तळास शांती

तळातला का माझा बाबा लपतो आहे?


शांत निरामय जगावयाच्या सायंकाळी

पोटासाठी आयुष्या वणवणतो आहे


अंधाराचे राज्य पसरले समजू शकतो

पण मी माझ्यातून असा का विझतो आहे?


काय असा "निशिकांत "जाहला गुन्हा एवढा?

आठवणींचा कैदी, चक्की पिसतो आहे



निशिकांत देशपांडे, पुणे.

मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३

Friday, October 9, 2020

तू फुलावे सांजवेळी

 

गंधलेली वेळ बघुनी तू हसावे सांजवेळी

मखमली स्पर्शातले क्षण अनुभवावे सांजवेळी


गोमटे हे रूप खासे का असे ते लपविण्याला?

हास्य मोत्यांची टपोर्‍या माळ व्हावे सांजवेळी


तुजसवे मी सूर होता मारला आनंद डोही

छानशा झिलमिल क्षणांना आठवावे सांजवेळी


काळजी मजला कशाला वाट चुकण्याची असावी?

दीपस्तंभासम समुद्री लुकलुकावे सांजवेळी


वाटले नाही असावी झुंबरे माझ्या महाली

मंद ज्योती देवघरची तू असावे सांजवेळी


वाट मी बघतो कधी हा सूर्य ढळतो पश्चिमेला

तूच आता त्या पिशाला अर्घ्य द्यावे सांजवेळी


वाट का बघतेस पडण्या वाकडे पाऊल माझे?

यौवनाला तू उसळत्या सावरावे सांजवेळी


रात्र होता रोज वळती पाय मयखान्याकडे पण

स्पर्शुनी बहोश थोडे तू करावे सांजवेळी


छेडले "निशिकांत"का तू सूर् विरहाचे असे हे?

वाटते तिज प्रेम गाणे, तू लिहावे सांजवेळी



निशिकांत देशपांडे, पुणे.

मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३


 

Thursday, October 8, 2020

गर्दी मनात आहे

 मी एकटा तरीही गर्दी मनात आहे

दिनरात आठवांची निघते वरात आहे


माथ्यावरी प्रभूच्या मस्तीत आज जगते

ना काळजी उद्याची, धुंदी फुलात आहे


का टाकलेस आई, रस्त्यावरी मला तू?

केलेस पाप तू पण मी का उन्हात आहे?


गोंदून हास्य जगतो तोंडावरी, असा का

करतोय मी जगाचा विश्वासघात आहे?


गर्भामधील स्त्रीभ्रुण घेईल जन्म नक्की

भाऊ जुळ्यात म्हणुनी येते जगात आहे


आता पुरे तपस्या, तप मोडण्यास नक्की

येईल मेनका हा इथला प्रघात आहे


उठवून वादळांना ती शांत शांत असते

घ्यायास वादळे मी तत्पर कपात आहे


बंडात खंड आला स्फुल्लिंग संपल्याने

आता हरेक नेता, चरतो सुखात आहे


"निशिकांत"वाममार्गी रमलास का असा तू?

सन्मार्ग दावणारा कोल्हा उसात आहे



निशिकांत देशपांडे, पुणे.

मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३

वृत्त--आनंदकंद

लगावली--गागाल गाल गागाX२