तू फुलावे सांजवेळी

 

गंधलेली वेळ बघुनी तू हसावे सांजवेळी

मखमली स्पर्शातले क्षण अनुभवावे सांजवेळी

गोमटे हे रूप खासे का असे ते लपविण्याला?

हास्य मोत्यांची टपोर्‍या माळ व्हावे सांजवेळी

तुजसवे मी सूर होता मारला आनंद डोही

छानशा झिलमिल क्षणांना आठवावे सांजवेळी

काळजी मजला कशाला वाट चुकण्याची असावी?

दीपस्तंभासम समुद्री लुकलुकावे सांजवेळी

वाटले नाही असावी झुंबरे माझ्या महाली

मंद ज्योती देवघरची तू असावे सांजवेळी

वाट मी बघतो कधी हा सूर्य ढळतो पश्चिमेला

तूच आता त्या पिशाला अर्घ्य द्यावे सांजवेळी

वाट का बघतेस पडण्या वाकडे पाऊल माझे?

यौवनाला तू उसळत्या सावरावे सांजवेळी

रात्र होता रोज वळती पाय मयखान्याकडे पण

स्पर्शुनी बहोश थोडे तू करावे सांजवेळी

छेडले "निशिकांत"का तू सूर् विरहाचे असे हे?

वाटते तिज प्रेम गाणे, तू लिहावे सांजवेळी

निशिकांत देशपांडे, पुणे.

मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३