मनास वाटे हवा हवासा

 मनास वाटे हवा हवासा

जरी काचतो, मनास वाटे हवा हवासा

भावनीक गुंत्याचा वावर मनी छानसा

आठवणींच्या भोवर्‍यात गरगर फिरताना

जहाल वास्तव सोडुन जातो दूर जरासा

एकदुज्याला आवडतो हे खूप जाहले

असे कसे हे? या वयातही! नको खुलासा

ती आली की वसंत येतो तिच्या सोबती

रंगरंगिला असेल त्याचा जुना वारसा

तिच्या चाहुलीनेही विरते मळभ असे की!

मनात येतो निरभ्रतेचा एक कवडसा

समर्पणाचा एकच पेपर प्रेमामध्ये

लिहावयाचा, एकदुज्याला देत दिलासा

एकएकटा जगतानाही, स्वप्नामध्ये

तुझाच वावर, नसे एकटा तसा फारसा

रेंगाळाया गझल लागली तुझ्या भोवती

"अप्रतीम"हा वर्णाया तुज शब्द पुरेसा

दु:ख  कधी "निशिकांत "तुला का शिवले नाही?

हसावयाला शिकलो, असुनी उरी उसासा

निशिकांत देशपांडे, पुणे.

मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३